Κάποτε παλιά, πριν 15-20 χρόνια, οι γνωριμίες και ο έρωτας ήταν πολύ πιο εύκολα για όλους. Γνώριζες κάποιον ή κάποια, έβγαινες μαζί του και αν άρεσε ο ένας στον άλλον συνεχίζατε να βγαίνετε αν όχι χανόσασταν και όλα καλά.
Κι ύστερα ήρθε το ίντερνετ και μεγέθυνε τα πράγματα όπως και τα κινητά.
Πρωτάκουστες λέξεις και έννοιες, έκαναν την εμφάνισή τους όπως "sms", "application", "facebook", "τρολλάρω", "κάνε με add" κλπ.
Κι από τότε μέχρι σήμερα όλα έχουν αλλάξει και πηγαίνεις κι εσύ με το ρεύμα της εποχής.
Όλο το παιχνίδι του φλερτ, των γνωριμιών, του έρωτα έχει αλλάξει χάρις στη τεχνολογία, την ατελείωτη διάθεση πληροφοριών που εξαπλώνονται ραγδαία αλλά και την έντονη επιθυμία του ανθρώπου να αποκαλύψει την αλήθεια και ύστερα αυτή την αλήθεια, ή τη δική του, να τη μοιραστεί με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Από το σπίτι του.
Συνήθως λοιπόν, κάποιος γνώριζε κάποια, ξεκινούσαν μια χαλαρή συζήτηση και κανόνιζαν να βγουν. Σε εκείνο το πρώτο ραντεβού, θεωρούσες ότι το άτομο που είχες απέναντί σου ήταν ειλικρινές και αξιοπρεπή ή ότι δεν ήταν αλλά σε κάθε περίπτωση δεν υπήρχε αυτή η ακόρεστη ανάγκη να μάθεις όλες τις «βρώμικες» λεπτομέρειες από το παρελθόν του άλλου.
Οι άνθρωποι ζούσαν περισσότερο στο παρόν για το παρόν και βασίζονταν περισσότερο σε αυτό που έβλεπαν και πολύ λιγότερο ή καθόλου σε αυτό που άκουγαν ή που κάποιος είπε σε κάποιον που του είπε. Κι αν αυτοί οι δύο άνθρωποι που έβγαιναν, ερωτεύονταν, προχωρούσαν μαζί βασισμένοι στο τι ένιωθαν και όχι στο τι θα ανακάλυπταν τα επόμενα 5 λεπτά για αυτό το άτομο στο ίντερνετ.
Καλωσορίσατε στους νέους γελοίους κανόνες γνωριμιών
Με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι σήμερα, έχουν σταματήσει να γνωρίζουν άλλους ανθρώπους στην αληθινή ζωή και είναι ανίκανοι να πλησιάσουν τους άλλους χωρίς το πλέγμα του διαδικτύου να μπαίνει ανάμεσά τους.
Φοβόμαστε ή προκρίνουμε ανθρώπους χωρίς καν να τους ξέρουμε προσωπικά, από όσα γράφουν στα status τους ή στα blog τους αλλά και από τους ανθρώπους με τους οποίους γνωρίζονται διαδικτυακά.
Σήμερα οι άνθρωποι μπαίνουν στο facebook προκειμένου να ανακαλύψουν όσα περισσότερα μπορούν για οποιονδήποτε πιθανό σύντροφο.
«Κάνε με add» μου λένε άνθρωποι που τους ζητάω να γνωριστούμε . Αν τους πω όχι, φαίνομαι σαν κάποιος που κρύβει κάτι παρ' όλο που θα ήθελα πραγματικά να κάτσω απέναντι από τον οποιονδήποτε και να τον γνωρίσω προσωπικά χωρίς προηγουμένως να τον ξέρω καμιά δεκαριά χρόνια μέσω facebook. Αν τους πω ναι, τότε αρχίσω κι εγώ να μουδιάζω.
Τι θα γίνει αν βρουν τις φωτογραφίες μου στο facebook που ήμουν χοντρός; Θα αρχίσουν να μετράνε τους facebook friends για να δούνε αν είμαι αγαπητός ή όχι; Θα ανακαλύψουν πόσους γάμους έχω κάνει και πόσα διαζύγια έχω πάρει; Αν δουν εκείνη τη φωτογραφία που μου τράβηξε ο κολλητός μου, όταν ήμουν τύφλα στο μεθύσι;
Θα αρχίσουν να με τσιγκλάνε για να δούνε τις απόψεις μου, τι πιστεύω για το ρατσισμό, το φασισμό και τη πολιτική ώστε να δουν αν συμφωνούν μαζί μου; Ναι το facebook έχει αλλάξει τις σχέσεις και πάντα προσπαθώ να το αποφύγω αλλά σε πολλές περιπτώσεις, αποτελεί προϋπόθεση!
Αλλά ακόμη κι αν αποφύγεις να γνωριστείτε μέσω facebook, 9 φορές στις 10 θα σκάσουν μύτη στάνταρ με κάποιο iphone ή tablet.
Παλιότερα όταν τους έλεγα ότι είμαι συγγραφέας και έχω blog, με ρωτούσαν «Πολύ ενδιαφέρον, για τι ακριβώς γράφεις;» και εγώ τους εξηγούσα καθώς τρώγαμε. Σήμερα ο συνομιλητής μου, βγάζει το iphone ή το tablet του και μου λέει «Αλήθεια; Για πες μου τη σελίδα σου, να σε βρω».
Κι αυτό με κάνει να νιώθω τρομερή αμηχανία. Τι θα ανακαλύψει αυτό το άτομο για μένα τη στιγμή που κάθομαι απέναντί του;
Καμιά φορά αυτή η αμηχανία φαίνεται και σταματάνε αλλά κι εγώ δεν βάζω μυαλό. Κάθομαι και λέω ότι είμαι συγγραφέας ενώ μπορώ κάλλιστα να πω «σκουπιδιάρης» και να μην με ψάξει κανείς...
Και είναι και αυτές οι ερωτήσεις που σου κάνουν την ώρα που βγαίνετε και τσεκάρουν τη σελίδα σου «Εδώ γράφει ότι είσαι εγωπαθής κι έχεις και κατάθλιψη. Ισχύει αυτό σήμερα;» (όχι έβαλα κηραλοιφή και μου πέρασε...).
Και δεν είναι μόνο η google και το facebook που σαμποτάρουν τις σχέσεις, είναι και οι ολοκαίνουριοι κανόνες που έχουμε εμείς επιβάλλει στις σχέσεις μας. Μην πάρεις τηλέφωνο τον άλλον αν δεν περάσουν 3 μέρες.
Μην απαντήσεις στα μηνύματά του μέσα στις επόμενες 2 ώρες γιατί θα φαίνεσαι απελπισμένος. Ούτε μέσα στις επόμενες 16 ώρες γιατί θα φανείς μ@λ@κας.
Μη στείλεις πρώτος μήνυμα μετά το πρώτο σας ραντεβού. Αλλά αν δεν αντέχεις και θέλεις να στείλεις, φρόντισε να είναι σύντομο και γλυκό και από εκεί και πέρα μην στείλεις τίποτα άλλο για τις επόμενες 24-48 ώρες (σαν συνταγή γιατρού).
Παρακάτω θα δείτε έναν τρόπο να φανείτε ευθείς και ειλικρινείς από την αρχή:
« Σ’ ευχαριστώ που μου δίνεις το τηλέφωνό σου. Θέλω μόνο να σε ενημερώσω ότι μου αρέσει να μου συμπεριφέρονται σαν Πριγκίπισσα, να με βγάζεις για φαγητό και να είσαι κύριος. Προτιμώ τους πιστούς άντρες που δεν με κάνουν να ζηλεύω γιατί δεν περιτριγυρίζονται από άλλες γυναίκες και που παράλληλα δεν έχουν πρόβλημα με τους 7.000 άντρες φίλους μου.
Πρέπει να πληρώνεις σε όλα μας τα ραντεβού από εδώ και πέρα γιατί έτσι κάνουν οι κύριοι και πρέπει να μου υποσχεθείς ότι θα θέλεις μόνο εμένα πριν περάσω στο επόμενο ραντεβού που έχω με άλλον το απόγευμα.
Εάν τα δεχτείς όλα αυτά, θα δεχτώ κι εγώ να πάμε 5 λεπτά για έναν καφέ σε ένα μέρος τίγκα στο κόσμο και τις φωνές, την ημέρα και την ώρα που θέλω εγώ. Μπορεί και να αργήσω αλλά σε παρακαλώ μην αργήσεις γιατί ο χρόνος μου είναι πολύτιμος!».
Άλλοι γελοίοι κανόνες είναι:
Να έχεις στενές σχέσεις με τη μητέρα σου αλλά όχι πολύ στενές.
Να μην μένεις με τους γονείς σου παρά μόνο εάν έχεις χωρίσει και ψάχνεις για σπίτι.
Να μην εμπιστεύεσαι όποιον δεν έχει facebook ή απλά θέλει σε αυτόν να έχει μόνο εκείνους που γνωρίζει προσωπικά.
Να ρωτάς τη διεύθυνση του άλλου και ύστερα να παίρνεις το 11888 να τσεκάρεις ότι σου είπε τη σωστή.
Να γκουγκλάρεις το όνομά του συνέχεια
Να αστειεύεσαι συχνά γύρω από το σεξ υπονοώντας ότι οι άνθρωποι που ψάχνουν για σεξ της μιας βραδιάς είναι γελοίοι, ώστε από τις αντιδράσεις του άλλου να καταλάβεις πώς θα εξελιχθεί και η δική σας βραδιά.
Να ανοίγεις τη πόρτα του αυτοκινήτου στη κοπέλα αλλά όχι να στέκεσαι σαν μπαστούνι έξω από το αυτοκίνητο συνέχεια, μέχρι να βγει.
Αν είσαι γυναίκα, να βγάζεις το πορτοφόλι σου στο τέλος της βραδιάς για να πληρώσεις αλλά να δείχνεις με τρόπο ότι το έκανες μόνο για το θεαθήναι.
Αν χτυπήσει το τηλέφωνο του άλλου και όταν το απαντήσει, αρχίσει να λέει φράσεις τύπου «Σοβαρά μιλάς;» « Ωχ τι λες τώρα;» «Έρχομαι αμέσως» να ξέρεις ότι το μόνο επείγον στο ραντεβού σας, είναι η ανάγκη του, να φύγει μια ώρα αρχύτερα.
Γι’ αυτό θερμή παράκληση:
Μπορούμε απλά να βγούμε να γνωριστούμε και αν αρέσει ο ένας στον άλλον να ξαναβγούμε;
Μπορούμε να μην κάνουμε ο ένας τον άλλον add στο facebook;
Μπορούμε να σταματήσουμε να ψάχνουμε ο ένας στοιχεία για τον άλλον στο google;
Μπορούμε να ανταλλάξουμε sms όποτε μας έρθει και όχι μετά από συγκεκριμένα δευτερόλεπτα και νανοseconds;
Εάν αρέσουμε ο ένας στον άλλον, μπορούμε να το παραδεχτούμε και απλά να προχωρήσουμε;
Μπορούμε επιτέλους, μεγάλοι άνθρωποι, να σταματήσουμε να παίζουμε παιχνίδια και να γινόμαστε μικρότεροι και από τα ίδια μας τα παιδιά;
Ο κόσμος άλλαξε, όπως το «παιχνίδι» και οι σχέσεις. Κι ελπίζω να βρω την άκρη πριν όλα αυτά αλλάξουν ξανά και ξανά γιατί δεν γίνεται να μαθαίνεις καινούρια συστήματα όλη την ώρα και για πάντα. Γιατί κανένας, ειδικά αν είναι και γονιός, δεν έχει χρόνο και κουράγιο για όλα αυτά!
