Ένας τρόπος να παρηγορείς τον εαυτό σου είναι με το να λες ότι στο μέλλον θα γίνεις σοφός, ότι θα φωτιστείς, ότι θα γίνεις αυτό κι εκείνο.
Αυτά είναι κόλπα του νου.
Κοιτάζεις είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον για να αποφύγεις το παρόν. Το παρόν όμως πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πρέπει να μετασχηματιστεί.
Σταμάτα λοιπόν να σκέφτεσαι το παρελθόν και σταμάτα να σκέφτεσαι το μέλλον. Δες απλώς όλη την αναστάτωση που έχεις δημιουργήσει.
Κανένας άλλος δεν είναι υπεύθυνος.
Κι αυτό είναι επίσης ένα κόλπο.
Θεωρείς ότι είναι υπεύθυνη η μητέρα σου, ότι είναι υπεύθυνος ένας άνθρωπος που σου έβαλε πράγματα στο νου. Αυτά είναι κόλπα του νου. Κανένας δεν μπορεί να το κάνει αυτό, κανένας δεν έχει αυτή τη δύναμη. Όλη την ευθύνη την έχεις εσύ.
Όλα αυτά είναι τρόποι για να αποφύγεις την ευθύνη —
Με το να θεωρείς ότι είναι υπεύθυνος ολόκληρος ο κόσμος εκτός από σένα. Ξαφνικά αρχίζεις να νιώθεις αβοήθητος, επειδή δεν είσαι εσύ υπεύθυνος, οπότε τί μπορείς να κάνεις εσύ;
Εσύ είσαι υπεύθυνος και μπορούν να γίνουν τα πάντα.
Κανένας δεν σε έχει καταστρέψει. Εσύ έχεις κάνει μια λανθασμένη επιλογή, μια εσφαλμένη εκτίμηση, αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει καμία αμαρτία, απλώς μια εσφαλμένη εκτίμηση. Κανένας δεν ξέρει από πριν προς τα πού κινείται. Είναι ένα αίνιγμα, ένας γρίφος.
"Το σφυροκόπημα στον βράχο"
-Osho
