Φωνάζουν και οι πέτρες

The crying stones of the Wailing Wall

  Ὅταν ὁ Χριστός ἐπῆγε γιά τελευταία φορά στά Ἱεροσόλυμα, ὁ λαός βγῆκε σέ προϋπάντησή του. Ἀναρίθμητα μάτια Τόν κοίταζαν. Καί ἀμέτρητα στόματα ἐφώναζαν μέ ἐνθουσιασμό: Ὡσαννά Υἱέ Δαβίδ! Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος… Ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ!

Μά αὐτό ἔκαμε τούς Φαρισαίους καί πρασίνισαν ἀπό τό κακό τους! Καί εἶπαν στό λαό, νά μήν κραυγάζει! Ἀπάντησε ἤρεμα ὁ Χριστός: 

«Ἄν αὐτοί σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται». 

Καί τώρα, εἴκοσι αἰῶνες μετά, μέ ἐρωτᾶς: Πῶς εἶναι δυνατόν νά φωνάξουν οἱ πέτρες;

   Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η ορθολογιστική προσέγγιση όλων των φαινομένων της ζωής μας, ώθησαν τον άνθρωπο στην υλιστική θεώρηση της ζωής αποδιώκωντας τον Θεό και ότι Τον συνοδεύει. Η λέξη άνθρωπος προέρχεται κατά πάσα πιθανότητα από τα συνθετικά άνω και θρώσκω, το οποίο ερμηνεύεται ως τοον που βλέπει προς τα άνω. Η έννοια των συνθετικών μπορεί να ερμηνευτεί από την μια πλευρά, με την πραγματική της σημασία αφού ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο το οποίο στέκεται και μπορεί να ατενίσει προς τα πάνω. Από την άλλη πλευρά, την πνευματική, είναι εκείνο το ον το οποίο βλέπει προς τα πάνω για να δει με τα πνευματικά του μάτια τον δημιουργό του, τον Θεό. Είναι γεγονός ότι στις πλείστες των περιπτώσεωνστον πλανήτη μας ο άνθρωπος δεν βλέπει προς τα πάνω αλλά μάλλον προς τα κάτω (κάτω+θρώσκω). Από την μια η αδιαφορία του ή η έλλειψη πίστης προς τον Θεό τον κάνει να στρέφει τα μάτια του στη γη και από την άλλη η υλιστική θεώρηση της ζωής τον αναγκάζει να βλέπει το χώμα και όχι τον ουρανό. Η πίστη σε φαινόμενα πλέον περνά μέσα από τον πειραματισμό. Ό,τι δεν μπορεί να αποδειχθεί με πείραμα τίθεται εν αμφιβόλω ή απορρίπτεται.

Η Θεοποίηση της τεχνολογίας, ως ένα είδος σύγχρονης ειδωλολατρίας, παρέσυρε πολύ κόσμο στην δημιουργία μιας καινούριας Αθεΐας, μια αδιαφορίας για την ύπαρξη Θεού και ακόμη χειρότερα σε ένα «Πειραματικό»Χριστιανισμό κατά τον οποίο ακόμη και οι αυτοαποκαλούμενοι πιστοί Χριστιανοί, επιστήμονες συνήθως, πιστεύουν σε κάτι αλλά μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η λογική τους ή αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις τους ή τα πειράματά τους αποδεικνύουν. Πέρα από την Θεοποίηση της τεχνολογίας ο άνθρωπος θεοποίησε και απολυτοποίησε τις αισθήσεις του. Είναι γνωστόν ότι ο άνθρωπος επικοινωνεί και αντιλαμβάνεται τον περιβάλλον μέσω των αισθητηρίων οργάνων του. Τα μάτια, τα αυτιά, η γεύση, η όσφρηση και η αφή δίνουν πληροφορίες στον εγκέφαλο οι οποίες επεξεργάζονται και συνδυάζονται κατάλληλα. Τα όργανα αυτά είναι ικανά να συλλαμβάνουν π.χ. το ορατό φως κάποιων συγκεκριμένων συχνοτήτων, ήχους αλλά και πάλι κάποιων συχνοτήτων, συγκεκριμένες γεύσεις οσμές κλπ. Η αδυναμία του ανθρώπου να δει την υπεριώδη ακτινοβολία ή τα μικροκύματα δεν σημαίνει ανυπαρξία αυτών βεβαιότατα. Απλώς τα όργανά μας δεν είναι κατασκευασμένα να τα «συλλμαβάνουν». Η ύπαρξη ήχων για παράδειγμα πολύ υψηλής συχνότητας δεν μπορεί να γίνουν αντιληπτοί από το ανθρώπινο αυτί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχουν ραδιοκύματα επειδή δεν τα βλέπουμεή δεν τα ακούμε; και όμως υπάρχουν, αν περάσουν από τον δέκτη του ραδιοφώνου γίνονται ήχος.

Πάμπολλα είναι τα παραδείγματα όπου αγνοούσαμε την ύπαρξη φαινομένων, ακτινοβολιών κ.λπ. αλλά με την εύρεση του κατάλληλου δέκτη-εργαλείου αποδείχθηκε ότι όντως υπάρχουν. Άρα το πρόβλημα δεν είναι ο πομπός ή το φαινόμενο αλλά ο δέκτης. Όταν ενεργοποιηθεί ο κατάλληλος δέκτης τότε εμφανίζεται και κάτι καινούριο, κάτι που αγνοούσαμε.

Για να κατέβουμε στο επίπεδο του Ορθολογιστή, ας θεωρήσουμε ότι ο Χριστός μέσα από τη ζωή του και τη διδασκαλία του μας παρέδωσε ένα σωρό ηλεκτρονικά στοιχεία (όπως οι δίοδοι, αντιστάσεις κ.λπ. στην ηλεκτρονική) τα οποία πρέπει εμείς να συναρμολογήσουμε για να φτιάξουμε ένα δέκτη ο οποίος θα δέχεται «κύματα» ενός πομπού. Κατά βάση, την επίτευξη της σύνδεση ενός πομπού ο οποίος στέλνει και ενός δέκτη ο οποίος δέχεται. Η σύνδεση αυτή, η οποία είχε διαρραγεί, ενώνει τον Θεό και τον άνθρωπο. Αυτή η σύνδεση επιτυγχάνεται με την κατά πάντα μίμηση της ζωής του Χριστού, με την υπακοή στις σωτήριες εντολές Του και στην εφαρμογή ενός Ιατρικού εγχειριδίου, του Ευαγγελίου για την θεραπεία μας από τα εκ γενετής αλλά και επίκτητα πάθη μας. Γιατί, δεν είναι δυνατόν αν δεν συντονιστεί πομπός και δέκτης να υπάρξει σύνδεση, ενώ είναι αδύνατη η σύνδεση ενός πομπού τηλεόρασης με ένα δέκτη ραδιοφώνου.

Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία γιατί αυτοί τον Θεόν όψονται. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εκπληρώνουν τον ανωτέρω μακαρισμό του Χριστού. Έχουν συναρμολογήσει τον δέκτη τους και τον έχουν καθαρίσει από οξειδώσεις και άλλες βρωμιές. Με αυτό τον τρόπον βλέπουν τον Θεό άλλα όχι με τα μάτια ως εικόνα αλλά με τον δέκτη της ψυχής. Είναι κάτι που βιώνεται αλλά δεν περιγράφεται.

Τους τελευταίους μήνες, ο πλανήτης μας περιφερόμενος μέσα στο πλανητικό σύστημα του γαλαξία μας, ο οποίος με άλλα εκατομμύρια γαλαξίες περιφέρονται στο ατελείωτο σύμπαν ζει ένα σοκ. Το σοκ μιας ύπαρξης, που ούτε ύπαρξη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί(δεν είναι καν κύτταρο), η οποία ταπείνωσε επιστήμονες, κράτη, ιατρούς αφού λύση πέρα από τα lock-downsκαι τους περιορισμούς δεν υπάρχει. Αμφίβολα εμβόλια δημιουργούνται, δοκιμάζονται, με παρενέργειες, με μη ικανοποιητικές και ολιγόμηνες δοκιμές και με το αποτέλεσμα να διαγράφεται ζοφερό. Μην βάζετε μάσκες, βάζετε μάσκες, βάζετε γάντια, όχι γάντια, το τάδε φάρμακο βοηθά, τελικά δεν βοηθά. Ασυνέπεια σε εντολές και προτροπές προς τον κόσμο λόγω άγνοιας. Ακόμη και τα πειράματα δεν βοηθούν.

Επιδημιολόγοι διαφωνούν, άλλα λέει ο ένας, άλλα ο άλλος, άλλα οι ιολόγοι, άλλα οι λοιμωξιολόγοι κλπ. Μεταδίδεται στα 2 μέτρα, δεν μεταδίδεται, μπορεί και να μεταδίδεται και στα 8 μέτρα ή στα 11. Ότι μας λένε το αποδεχόμαστε. Έκλεισαν καταστήματα, σχολεία, σινεμά κ.λπ. αλλά και πάλι κρούσματα σωρηδόν. Η θερμοκρασία ανεβαίνει και θα πέσουν τα κρούσματα αλλά και πάλι η άνοδος δεν βοηθά. Κρούσματα σε ξενοδοχεία, πάρτι, σχολεία, υπεραγορές, φούρνους, εστιατόρια, επιχειρήσεις και με μέτρα προστασίας τις πιο πολλές φορές αυστηρά. Απολυμάνσεις με αντισηπτικά, σπρέι, συχνό πλύσιμο χεριών και πάλι κρούσματα. Λίγη χαλάρωση στα μέτρα άνοδος των κρουσμάτων και πάλι.

Έχετε παρατηρήσει να μιλάει κανείς για την εκκλησία, την Θεία κοινωνία, το αντίδωρο που παίρνουμε με το χέρι, τις λειτουργίες κλπ.; Σιγή ιχθύος. Κλείσαμε τις εκκλησίες για μήνες, φυσικά κανένα κρούσμα, ανοίξαμε τις εκκλησίες σταδιακά και πάλι κανένα κρούσμα. Και μην ισχυριστεί κάποιος ότι υπάρχουν αλλά δεν το ξέρουμε. Τα λαγωνικά της δημοσιογραφίας και άλλων καλοθελητών θα το είχαν πρώτη είδηση σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πουθενά όμως. Δεν αναρωτηθήκαμε γιατί τόσος κόσμος εδώ και τέσσερεις μήνες σχεδόν, προσέρχεται στις εκκλησίες, μεταλαμβάνει (με το κουταλάκι που μας ζητάνε να το κάνουμε μιας χρήσης), παίρνει αντίδωρο και όμως ουδείς νόσησε ούτε από τους πιστούς αλλά ούτε και από τους ιερείς; Με ένα πρόχειρο υπολογισμό, δεν θα υπάρχουν 5000 εκκλησίες από τον Έβρο στην Κρήτη ως την Κύπρο; και περισσότερες μάλλον. Δεν θα εκκλησιάζονται το λιγότερο 100 με 150 άτομα την Κυριακή, ξέχωρα οι άλλες εορτές; 50000 κόσμος το λιγότερο ο οποίος πολλαπλασιαζόμενος με 24 Κυριακές και άλλες εορτές μας κάνουν πάνω από δέκα εκατομμύρια. Πόσοι ιερείς υπάρχουν; Περίπου 9000 στην Ελλάδα και 1000 στην Κύπρο. Οι 10000 ιερείς κατέλυσαν με τις εορτές και Κυριακές πάνω από 70 φορές σε 4 μήνες την Θεία κοινωνία μετά από την μετάδοση της στους πιστούς. 700000 φορές κατάλυση και ούτε μια νόσηση. Φυσικά το πείραμα εδώ δεν πιάνει γιατί όλοι αυτοί που μάχονται τον Χριστό και την Θεία κοινωνία δεν έχουν τα πνευματικά μάτια για να «δουν» και να πιστέψουν ότι αυτό που είπε ο Χριστός, «τούτο εστί το σώμα μου και το αίμα μου» δεν είναι λόγια του αέρα, όπως όλα αυτά που έχουν ακούσει τα αυτιά μας τους τελευταίους μήνες περί του ιού βασιζόμενοι σε πειράματα και παρατηρήσεις. Είναι δυνατόν ένας, έστω ένας πιστός από τις εκατοντάδες χιλιάδες που κοινώνησαν να μην ήταν έστω ασυμπτωματικός φορέας του ιού και να «κολλούσε» τον επόμενο που θα κοινωνούσε, ή τον ιερέα; Αδύνατον. Και ας μην μας πουν ότι η Θεία Κοινωνία έχει αλκοόλ και αυτό σκοτώνει τον ιό. Αλκοόλ με λιγότερη συγκέντρωση από 60% για απολύμανση των χεριών θεωρείται ακατάλληλο και η Θεία κοινωνία με ένα κρασί του 11% αραιωμένο σε νερό θα σκότωνε ιούς; ας είμαστε σοβαροί. Ούτε τα χάλκινα σκεύη ή δεν ξέρω και εγώ ποιο άλλο μέταλλο δεν σκοτώνει ιούς και μικρόβια ακαριαία. Το χείλος του πιστού στη λαβίδα με το χείλος του επόμενου χωρίζονται από 5-6 δευτερόλεπτα. Ούτε η ραδιενέργεια δεν προλαβαίνει να σκοτώσει τον ιό.

Είναι απορίας άξιο ότι βλέπουμε τα κρούσματα να αυξάνονται παντού εκτός στην εκκλησία και όμως επιστήμονες και άλλοι ειδικοί και μη, θυμούνται μονίμως την Θεία Κοινωνία. Είναι δυνατόν να αποκλείσεις ένα χώρο και κυρίως μια πράξη, την Θεία μετάληψη, χωρίς να υπάρχει ένα κρούσμα;

Έχουμε δεχθεί υπομονετικά ό,τι μας έχουν επιβάλλει. Ξέρουμε ότι τα μέτρα λαμβάνονται για το κοινό καλό. Ξέρουμε επίσης ότι πολλοί καλοθελητές και επιτήδειοι οι οποίοι μάχονται την εκκλησία βρήκαν την ευκαιρία να αυξήσουν τον πόλεμο. Ας μην ξεχνούν όμως ότι αυτό που βλέπουν δεν είναι μόνο αυτό που υπάρχει. Ας αφήσουν την εκκλησία και τους πιστούς να προχωρήσουν. Ας κλείσουν άλλους χώρους οι οποίοι αποδεδειγμένα αποτελούν χώρους μετάδοσης του ιού και ας αφήσουν την εκκλησία και την Θεία Κοινωνία. Ο ιός δεν μπορεί να μεταδοθεί με την Θεία Κοινωνία. Το μαρτυρεί ο Άγιος Ιερέας π. Χρύσανθος ο οποίος κοινωνούσε επί χρόνια τους λεπρούς στην Σπιναλόγκα και κατέλυε ακολούθως, ο άγιος Άνθιμος της Χίου ο οποίος λειτουργούσε και ζούσε στο λεπροκομείο της Χίου, ο π. Βενέδικτος στα Ιωάννινα που κοινωνούσε τους φυματικούς, ο μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων που κοινωνούσε φυματικούς στο νοσοκομείο Σωτηρία και άλλοι πολλοί.

Ας ελπίσουμε ότι η Θεία Κοινωνία και η θαυμαστή αδυναμία μετάδοσης ασθενειών μέσω αυτής θα καταστεί απαρχή για την συνειδητοποίηση ότι ο Θεός δεν βλέπεται αλλά βιώνεται και ότι αποτελεί μέσο σωτηρίας όπως ο ίδιος ο Χριστός μας ομολόγησε

 «ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐνἑ αυτοῖς». 

Στην αντίθετη περίπτωση ακόμη και οι άψυχες πέτρες θα το ομολογήσουν.

Πῶς εἶναι δυνατόν νά φωνάξουν οἱ πέτρες;

 Σοῦ ἀπαντῶ: Μέ πολλούς τρόπους.

Πρῶτος τρόπος: Πέντε μέρες μετά τήν εἴσοδό Του στά Ἱεροσόλυμα, οἱ Ἑβραῖοι σιώπασαν, καί οἱ πέτρες φώναξαν: Ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Ὅταν αὐτός τή Μεγάλη Πέμπτη ἦταν ἐπάνω στό Σταυρό «ἡ γῆ ἐσχίσθη καί αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν». Αὐτό τό σχίσιμο εἶναι ἡ φωνή τῶν λίθων! Μπορεῖ νά ὑπάρξει γλῶσσα πιό δυνατή καί πιό φοβερή ἀπ᾿ αὐτήν;

Δεύτερος τρόπος: Ὅταν οἱ Ἑβραῖοι σιώπαιναν, οἱ εἰδωλολάτρες φώναζαν “Ὡσαννά”! Οἱ Ἑβραῖοι ἔβλεπαν τούς εἰδωλολάτρες σάν νεκρές πέτρες! Ὅταν λοιπόν οἱ Ἑβραῖοι σιώπαιναν γιά τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, οἱ Ἀπόστολοι τούς ἐκήρυξαν καί τούς ἐβάπτισαν. Καί αὐτοί ἀπό τότε ἔγιναν λίθοι ζῶντες, ζωντανές πέτρες! Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος λέγει: «καί αὐτοί ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικός» (Α´ Πέτρ. 2, 5)! Καί νά τώρα, ζωντανές πέτρες, τά εἰδωλολατρικά ἔθνη, δοξάζουν τόν Κύριο. Ἐνῶ ἀντίθετα οἱ Ἑβραῖοι πετρωμένοι σιωποῦν.

Τρίτος τρόπος: Οἱ Ἑβραῖοι σιώπαιναν, μά ἐφώναζαν οἱ λίθοι τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Ἀκόμη καί σήμερα μᾶς φωνάζουν: Δέν θά μείνει “λίθος ἐπί λίθον”! Τό καύχημα καί ἡ δόξα τῶν Ἑβραίων, ὁ ναός τοῦ Σολομῶντος, σήμερα δέν ὑπάρχει. Μόνο ἕνας τοῖχος ἔχει ἀπομείνει. Γιά νά πηγαίνουν ἐκεῖ οἱ υἱοί καί οἱ θυγατέρες τῶν Ἑβραίων, νά χτυποῦν τά κεφάλια τους! Καί ὀνομάζεται μέχρι σήμερα “τό τεῖχος τῶν δακρύων”! Ἀπόμειναν οἱ πέτρες αὐτές, γιά νά φωνάζουν!

Τέταρτος τρόπος: Οἱ Ἑβραῖοι πρό πολλοῦ σιωπαίνουν γιά τό Χριστό. Οὔτε χαίρονται. Οὔτε ἑορτάζουν. Οὔτε φωνάζουν Ὡσαννά! Γι᾿ αὐτό καί ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά καταστραφῆ ὁ μοναδικός ναός τους καί νά σταματήσουν οἱ θυσίες! Ἀλλά 100.000 ναοί πέτρινοι χτίσθηκαν ἀπό τότε! Καί δοξολογοῦν ἀνά τήν οἰκουμένη τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Νά λοιπόν, οἱ λίθινοι ναοί κραυγάζουν! Καί οἱ Ἑβραῖοι σιωποῦν.

Πέμπτος τρόπος: Μέχρι τώρα βέβαια δέν φώναξαν οἱ πέτρες! Μά θά φωνάξουν κι᾿ αὐτές, πρίν νά ἔλθει τό τέλος τοῦ κόσμου! Πρίν ἀπό τή δευτέρα παρουσία τοῦ Κυρίου! Καί τί εἶπε γιά τή συντέλεια; Ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καί ἡ σελήνη καί τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ πεσοῦνται! Ὅλα αὐτά δέν εἶναι ἀπό πέτρα; Ναί. Μά μέ τή γλῶσσα τους, μέ τόν τρόπο τους, θά φωνάξουν!

Ὅταν θά ἔλθουν οἱ ψευδοπροφῆτες καί οἱ ψευδόχριστοι, καί ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν θά “ψυγῆ”, καί ἡ ἀνομία θά πληθυνθῆ, καί μαζί μέ τούς Ἑβραίους θά σιωποῦν ἀκόμη καί οἱ χριστιανοί, τότε θά ἀρχίσουν νά φωνάζουν τά οὐράνια σώματα. Θά φωνάζουν μέ τό δικό τους τρόπο. Μέ τή δική τους γλῶσσα. Καί θά ἀναγγέλλουν τόν ἐρχομό τῆς δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.

via