Κούφια τα λόγια σου, όταν μιλούν τα έργα σου - Point of view

Εν τάχει

Κούφια τα λόγια σου, όταν μιλούν τα έργα σου








 -Ποιο είναι το γνώρισμα του τέλειου Χριστιανού;




  -Άλλοι μεν ισχυρίζονται ότι είναι η ορθή πίστη και τα ευσεβή έργα. Ο Ιησούς όμως δεν περιορίζει μόνο σʼ αυτά τον πραγματικά αληθινό χριστιανό. Γιατί μπορεί και πίστη να έχει και έργα καθαρά, αλλά να υπερηφανεύεται γιʼ αυτά και να μην είναι τέλειος χριστιανός.




   Γιατί ο χριστιανός είναι πραγματικός οίκος του Χριστού, που αποτελείται από καλά έργα και ευσεβή δόγματα. Η αληθινή πίστη δηλαδή δοκιμάζεται από τα έργα. Διότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή, όπως και τα έργα χωρίς την πίστη. 



Γιʼ αυτό πρέπει με όλη μας την δύναμη να διατηρούμε τους εαυτούς μας σταθερά καθαρούς από έργα ακάθαρτα.


Για να μη ειπωθεί και για μας το:





 «Ομολογούν με το στόμα τους ότι γνωρίζουν το Θεό, αλλά με τα έργα τους τον αρνούνται».


 Γιʼ αυτό ο Κύριος λέει:


 «Εάν κάποιος με αγαπά, θα τηρήσει τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θα έρθουμε σʼ αυτόν και θα κατοικήσουμε μαζί του.»


 Λοιπόν από αυτά μαθαίνουμε ότι με την ορθή πίστη και τα καλά έργα κτίζεται ο οίκος της ψυχής μας, και έτσι κατοικεί ο Θεός μέσα μας. Διότι θα κατοικήσω μέσα τους λέει, και θα περπατήσω. 



Και λέγοντας αυτό ο Απόστολος εννοούσε. 



«Ή δεν αναγνωρίζετε ότι ο Χριστός βρίσκεται μέσα σας, εκτός εάν είσαστε αποτυχημένοι. Δεν γνωρίζει λοιπόν ο διάβολος ποιο από τα δύο συμβαίνει, αν δηλαδή ο οικοδεσπότης Χριστός βρίσκεται μέσα στη σκέψη σου, ή όχι;

 Και όταν σε βλέπει 

να οργίζεσαι ή 

να κραυγάζεις ή 

να ορκίζεσαι ή 

να αισχρολογείς ή 

να κατηγορείς ή 

να περιπαίζεις ή 

να κατακρίνεις ή 

να μισείς ή 

να αδικείς κάποιους ή 

να υπερηφανεύεσαι ή 

να επαίρεσαι ή 

να γελάς πολύ και 

να αεροβατείς ή 

να μη προσεύχεσαι 

συνεχώς και να μνημονεύεις τον θάνατο, τότε καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει μέσα στην ψυχή σου ο Θεός που σε φυλάει και σε φροντίζει. 
Και έτσι λοιπόν μπαίνοντας μέσα σου σαν κλέφτης ο πονηρός, αφού δεν υπάρχει θεϊκό λυχνάρι μέσα στην καρδιά σου, λεηλατεί το σπίτι της ψυχής σου, και γίνονται τα τελευταία σου χειρότερα από τα πρώτα. 



Από το βιβλίο 
«Αναστασίου  Σιναΐτου

Ερωταποκρίσεις»

Εκδόσεις Ρηγόπουλου
via

Pages