The Seven Modern Sins - Point of view

Εν τάχει

The Seven Modern Sins




Μὲ ρωτᾶς, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ποὺ προέρχεται ἡ σημερινὴ κρίση, καὶ τί σημαίνει αὐτὴ. Ποιὸς εἶμαι ἐγὼ γιὰ νὰ μὲ ρωτᾶς γιὰ ἕνα τόσο μεγάλο μυστικὸ;


”Μίλα ὅταν ἔχεις κάτι καλύτερο ἀπὸ τὴ σιωπὴ”, λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. 


Ὅμως παρόλο ποὺ θεωρῶ, ὅτι ἡ σιωπὴ εἶναι ὥρα καλύτερη ἀπὸ κάθε ὁμιλία, καὶ ὅμως λόγω ἀγάπης πρὸς ἐσένα, θὰ σοὺ ἐκθέσω ἐκεῖνα ποὺ σκέπτομαι περὶ αὐτοῦ ποὺ ρώτησες.


Ἡ κρίση εἶναι ἑλληνικὴ λέξη, καὶ σημαίνει δίκη. 


Στὴν Ἁγία Γραφὴ αὐτὴ ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται πολλὲς φορὲς. Ἔτσι ὁ ψαλμωδὸς λέει: “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει” (Ψάλμ. 1,5).  

Σὲ ἄλλο μέρος πάλι λέει: ”ἔλεος καὶ κρίσιν ἄσομαι σοὶ, Κύριε” (Ψάλμ. 100,1). 

Ἀντικατάστησε τὴ λέξη “κρίση” μὲ τὴ λέξη “δίκη” καὶ διάβασε:

“διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν δίκη“. Ἕως τώρα οἱ εὐρωπαϊκοὶ λαοὶ χρησιμοποιοῦσαν τὴ λέξη “δίκη” ἀντὶ γιὰ τὴ λέξη “κρίση” ὅποτε καὶ νὰ τοὺς ἔβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα ἡ καινούρια λέξη ἀντικατέστησε τὴν παλιὰ, καὶ τὸ κατανοητὸ ἔγινε ἀκατανόητο. 


Ὅταν γινόταν ξηρασία, πλημμύρα, πόλεμος, ἢ ἔπεφτε ἐπιδημία, ὅταν ἔριχνε χαλάζι, γίνονταν σεισμοὶ, πνιγμοὶ καὶ ἄλλες συμφορὲς, λέγανε «Θεία δίκη!».






Καὶ αὐτὸ σημαίνει: 


κρίση μέσα ἀπὸ ξηρασίες,


κρίση μέσα ἀπὸ πλημμύρες,


μέσα ἀπὸ πολέμους, 


μέσα ἀπὸ ἐπιδημίες κ.λπ. 


Καὶ τὴ σημερινὴ χρηματο-οἰκονομικὴ δυσκολία ὁ λαὸς τὴν θεωρεῖ ὡς Θεία δίκη, ὅμως δὲν λέει ἡ δίκη ἀλλὰ ἡ κρίση.


Ἔτσι ὥστε ἡ δυσκολία νὰ πολλαπλασιάζεται μὲ τὸ νὰ γίνεται ἀκατανόητη! 


Ἐφόσον ὅσο ὀνομαζόταν μὲ τὴν κατανοητὴ λέξη «δίκη», ἦταν γνωστὴ καὶ ἡ αἰτία, λόγω τῆς ὁποίας ἦρθε ἡ δυσκολία, ἦταν γνωστὸς καὶ ὁ Δικαστὴς, ὁ Ὁποῖος ἐπέτρεψε τὴν δυσκολία, ἦταν γνωστὸς καὶ ὁ σκοπὸς τῆς ἐπιτρεπόμενης δυσκολίας. 


Μόλις ὅμως χρησιμοποιήθηκε ἡ λέξη «κρίση», λέξη ἀκαταλαβίστικη σὲ ὅλους, κανεὶς δὲν ξέρει πιὰ νὰ ἐξηγήσει οὔτε γιὰ ποιὸ λόγο, οὔτε ἀπὸ Ποιὸν, οὔτε ὡς πρὸς τί; 


Μόνο σ’ αὐτὸ διαφέρει ἡ τωρινὴ κρίση ἀπὸ τὶς κρίσεις ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν ξηρασία ἢ τὴν πλημμύρα ἢ τὸν πόλεμο ἢ τὴν ἐπιδημία ἢ τοὺς πνιγμοὺς ἢ κάποιους ἄλλους πειρασμούς.


Μὲ ρωτᾶς γιὰ τὴν αἰτία τῆς τωρινῆς κρίσης, ἢ τῆς τωρινῆς Θείας δίκης! 


Ἡ αἰτία εἶναι πάντα ἡ ἴδια. 


Ἡ αἰτία γιὰ τὶς ξηρασίες, τὶς πλημμύρες, τὶς ἐπιδημίες καὶ ἄλλα μαστιγώματα τῆς γενιᾶς τῶν ἀνθρώπων, εἶναι ἡ αἰτία καὶ γιὰ τὴν τωρινὴ κρίση.


Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεὸ. 


Μὲ τὴν ἁμαρτία τῆς Θεὸ-ἀποστασίας οἱ ἄνθρωποι προκάλεσαν αὐτὴ τὴν κρίση, καὶ ὁ Θεὸς τὴν ἐπέτρεψε, ὥστε νὰ ξυπνήσει τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς κάνει εὐσυνείδητους, πνευματικοὺς καὶ νὰ τοὺς γυρίσει πρὸς Ἐκεῖνον.


Στὶς μοντέρνες ἁμαρτίες - μοντέρνα καὶ ἡ κρίση.


Καὶ ὄντως ὁ Θεὸς χρησιμοποίησε μοντέρνα μέσα ὥστε νὰ τὸ συνειδητοποιήσουν οἱ μοντέρνοι ἄνθρωποι: 


χτύπησε τὶς τράπεζες, τὰ χρηματιστηρία, τὶς οἰκονομίες, τὸ συνάλλαγμα τῶν χρημάτων. 


Ἀνακάτωσε τὰ τραπέζια στὶς συναλλαγὲς σ’ ὅλο τὸν κόσμο, ὅπως κάποτε στὸν ναὸ τῶν Ἱεροσολύμων.


Προξένησε πρωτόγνωρο πανικὸ μεταξὺ ἐμπόρων καὶ αὐτῶν ποὺ ἀνταλλάσσουν τὸ χρῆμα. 


Προκάλεσε σύγχυση καὶ φόβο.


Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔκανε γιὰ νὰ ξυπνήσουν τὰ ὑπερήφανα κεφαλάκια τῶν σοφῶν της Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς, γιὰ νὰ ἔλθουν εἰς ἑαυτοὺς καὶ νὰ πνευματικοποιηθοῦν.


Καὶ ἀπὸ τὴν ἄνεση καὶ τὸ ἀγκυροβόλημα στὰ λιμάνια τῆς ὑλικῆς σιγουριᾶς νὰ θυμηθοῦμε τὶς ψυχές μας, νὰ ἀναγνωρίσουμε τὶς ἀνομίες μας καὶ νὰ προσκυνήσουμε τὸν ὕψιστο Θεὸ, τὸν ζωντανὸ Θεό.


Μέχρι πότε θὰ διαρκέσει ἡ κρίση; 


Ὅσο τὸ πνεῦμα τῶν ἀνθρώπων μένει δίχως ἀλλαγή.


Ὥσπου οἱ ὑπερήφανοι ὑπαίτιοι αὐτῆς τῆς κρίσης νὰ παραιτηθοῦν μπροστὰ στὸν Παντοδύναμο. 


Ὥσπου οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ λαοὶ νὰ θυμηθοῦν, τὴν ἀκαταλαβίστικη λέξη «κρίση», νὰ τὴν μεταφράσουν στὴν γλώσσα τους, ὥστε μὲ ἀναστεναγμὸ καὶ μετάνοια νὰ φωνάξουν: «Θεία δίκη!». 


Πὲς καὶ ἐσὺ τίμιε πατέρα, ἡ Θεία δίκη, ἀντὶ ἡ κρίση, καὶ ὅλα θὰ σοὺ γίνουν ξεκάθαρα.


Χαιρετισμοὺς καὶ Εἰρήνη.




Οι Επτά θανατηφόρες αμαρτίες 

της σύγχρονης εποχής 



Εμπνευσμένη από τη σύνθεση και το σχεδιασμό των Επτά θανατηφόρων αμαρτιών και των τεσσάρων τελευταίων πράξεων του Ιερόνυμου Μπός. 






Έχουν αντικατασταθεί οι αντίθετες ενέργειες των 7 αρετών - για παράδειγμα, η γαστριμαργία αντικαθίσταται με τη «δίαιτα» και το «γλύψιμο» αντικατέστησε τον  φθόνο.

Στην απεικόνιση καθεμιάς από αυτές τις θανατηφόρες αμαρτίες είναι ένα ζώο ή ένα φυτό που έχει κακή επίδραση, καθώς η κατσαρίδα αντιπροσωπεύει την σπατάλη και το αγριοβούβαλο του νερού δείχνει την αδιαφορία. Αντί για το μάτι του Θεού, το οποίο ο Bosch έθεσε στο επίκεντρο του σχεδίου του, η White ενσωμάτωσε την ίριδας της γάτας, η οποία αντιπροσωπεύει τη Γαία, με την επικεφαλίδα "Το Μάτι της Γαίας τα βλέπει όλα". Η καλλιτέχνης έχει επίσης δημιουργήσει μια ξυλογραφία με τον ίδιο τίτλο και παρόμοια σύνθεση και μια άλλη μεγάλη ακρυλική ζωγραφική σε ένα ξύλινο τραπέζι The Seven Deadly Isms - το τελευταίο έχει περιγραφεί ως "Boschian extravaganza ... που απεικονίζει τέτοιες σύγχρονες εμμονές όπως ο υλισμός και ο σοκολατισμός στον περίπλοκα εικονιστικό πίνακα ". 

Για να δείτε τις Επτά θανατηφόρες αμαρτίες της σύγχρονης εποχής, υπομονετικά να επεξεργαστείτε τον πίνακα και να δείτε καθεμιά από τις ενότητες που είναι άρτια ενσωματωμένες. Το κέντρο είναι ένα σκοτεινό μάτι με τις επιγραφές "Οι Επτά θανατηφόρες αμαρτίες" στη μία πλευρά και "Το Μάτι της Γαίας τα βλέπει Όλα" από την άλλη. Οι ενότητες περιγράφονται παρακάτω μετά από έναν σύντομο, γενικό ορισμό από το WordNet του Princeton.


Εξουθένωση

Ορίζεται ως απόσυρση στο παρασκήνιο, καθιστώντας τον εαυτό σας δυσδιάκριτο.

Παρουσιάζει τρεις δραστηριότητες σε ένα δωμάτιο:

Ένα άτομο με το πρόσωπό του σε μια εφημερίδα αφοσιώθηκε σε μια σειρά, πολλές άλλες εφημερίδες ακολουθούν μετά από αυτό. Το ένα χέρι είναι στο χαρτί και το άλλο πετά το προηγούμενο.

Ένα άτομο γονατιστό διαβάζει στο φως των κεριών ένα βιβλίο που στηρίζεται σε μια τουαλέτα, σκουπίζοντας δάκρυα από τα μάτια του. Το χαρτί τουαλέτας ξετυλίγεται στο πάτωμα όπου βρίσκεται ένα βιολί και το δοξάρι του.

Ένα άτομο γονατιστό επεξεργάζεται μια περούκα από αγκάθια στο πάτωμα, ενώ τα μαλλιά του βρίσκονται στα χέρια του καθώς τα κοιτάζει επίμονα και παίζει με αυτά.


Αθλιότητα

Η αθλιότητα ορίζεται είτε ως απέχθεια από τις σεξουαλικές σχέσεις (π.χ. λόγω θρησκευτικών όρκων) είτε λόγω αγαμίας.

Δείχνει ένα γυμνό ζευγάρι. Η χειρονομία της γυναίκας τον «σταματά» και κοιτάζει μακριά από αυτόν. Ένας κάκτος μεγαλώνει γύρω από τα πόδια της. Πάνω από το κρεβάτι είναι μια εικόνα ενός αγίου, και πάνω από αυτό ένας σταυρός. Ο άντρας Κρατά ένα μαστίγιο (σεξουαλικό παιχνίδι) και έχει στύση. Επειδή και ο δύο έχουν το ένα πόδι τους στο χαλί, είναι σημάδι ότι είναι παντρεμένοι.


Εργασιομανία

Ορίζεται ως καταναγκασμός για την εργασία.

Εμφανίζει ένα άτομο με κακή εργονομία που γέρνει πάνω από μια μικρή οθόνη υπολογιστή πληκτρολογώντας στο πληκτρολόγιο. Ένα άλλο πρόσωπο κοιτάζει προσεκτικά στο σκοτεινό βάθος ενός κυλινδρικού μπλε τροχού στο πάτωμα ενώ στέκεται κάτω από μια προεξοχή χρησιμοποιώντας αυτό το ειδικό τμήμα του δαπέδου σαν ένα πάγκο εργασίας. Υπάρχουν στοίβα βιβλία και χαρτιά στο πάτωμα και ένα ράφι με περισσότερα από αυτά. Είναι  μεσάνυχτα. Μια σόμπα με σίδερα στη φωτιά μαγειρεύει μια κατσαρόλα  ατμού και ... περισσότερα εργαλεία στο έδαφος.


Δίαιτα

Η δίαιτα ορίζεται ως η πράξη περιορισμού της πρόσληψης τροφής ή της πρόσληψης συγκεκριμένων τροφών.

Παρουσιάζει ένα ανορεξικό άτομο με τα δύο χέρια να χειρονομούν " σε αρνητική στάση", ενώ κάθεται σε ένα τραπέζι με κάθε είδους τροφίμων, υγιεινά και ανθυγιεινά. Σπρώχνει μια γαλοπούλα με το πόδι του. Ένας αρουραίος με την ουρά του στο τυρί καταβροχθίζει τα κεκάκια. Κοιτάζει ένα μήλο που βρίσκεται στο πάτωμα κοντά σε ένα μενού σε ένα μαυροπίνακα. Ένας σκελετός προκειμένου να αδυνατίσει χορεύει σε μια σκηνή. Δύο μεγάλα μενού είναι αναρτημένα και περιέχουν περιγραφές των γευμάτων.



Σπατάλη

Ως σπατάλη ορίζεται το αλόγιστο ξόδεμα πόρων πλούτου σε άχρηστα και περιττά.

Εμφανίζεται ένα άτομο που ρίχνει νερό σε ένα νεροχύτη. Το νερό τρέχει από μια κεφαλή για ντους. Στο νεροχύτη ένα άτομο σκοτώνει "την χήνα που έκανε τα χρυσά αυγά", ένα άτομο  περπατάει σε ένα καζίνο, και τα χρήματα του πέφτουν από την τσέπη του. Ένα χέρι σκορπάει χρήματα στο νεροχύτη. Οι κατσαρίδες αλωνίζουν στο ρυθμό του παιχνιδιού.


Γλύψιμο

Το να πιπιλίζεις ορίζεται ως είτε να προσπαθείς να κερδίσεις την εύνοια κάποιου με κολακεία, είτε να προσφέρεις τον εαυτό σου σε κάποιον άλλο, συχνά με αναληπτική συμπεριφορά.

Δείχνει τον διευθύνοντα σύμβουλο ενός γραφείου που βρίσκεται στον επάνω όροφο ενώ ένας άλλος κρατά το πόδι του παντελονιού και γλείφει τον πισινό του. Ένα άτομο κάθεται σε ένα τραπέζι πιπιλίζοντας ένα βατραχάκι που το κρατάει με ένα πιρούνι, και περισσότερα βατράχια στο πιάτο. Ένας μεγάλος βάτραχος με ροζ μουσούδα στο κεφάλι του φεύγει από το γραφείο.


Αδιαφορία

Η αδιαφορία ορίζεται με διαφορετικό τρόπο είτε ως το χαρακτηριστικό έλλειψης ενθουσιασμού ή ενδιαφέροντος για πράγματα γενικά. Το χαρακτηριστικό του να παραμένει ήρεμος και να δείχνει  ότι δεν νοιάζεται, μια περιστασιακή έλλειψη ανησυχίας. Απάθεια που αποδεικνύεται από την απουσία συναισθηματικών αντιδράσεων. Και απροκατάληπτα αμερόληπτη αδιαφορία.

Δείχνει ένα κτίριο με την ένδειξη "Φιλανθρωπία" με ευρύτατα φιλόδοξα σκαλιά που οδηγούν σε είσοδο χωρίς πόρτα. Δύο έργα τέχνης κοσμούν τις πλευρές του: δεξιά ένα ώριμο αγγούρι, στα αριστερά μια βιολογική ανθρώπινη καρδιά. Στο πεζοδρόμιο υπάρχουν τρεις εικόνες: στα αριστερά βρίσκεται ένα ασιατικό βουβάλι που βυθίζεται στο νερό μέχρι το λαιμό του. Στα δεξιά είναι μια αριθμομηχανή. Στο κέντρο είναι ένα βάθρο στο ύψος των σκαλοπατιών με ένα άτομο που στέκεται πάνω του, παγοκύστες που στάζουν από το κοστούμι του και από το κεφάλι του. Τα χέρια τους είναι σταυρωμένα και το βάρος του μετατοπίζεται στο δεξί του πόδι. Η εικόνα είναι το προσκήνιο της πόρτας και κοιτάζει δεξιά προς την καρδιά.




Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς 
ἀπὸ τὸ βιβλίο
 “Δρόμος δίχως Θεὸ δὲν ἀντέχεται
 Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Α’






via

Pages