Να αλλάξουμε, να εξελιχθούμε, να ζήσουμε.
Πολύ ωραία όλα αυτά, όταν είμαστε έτοιμοι να τα κάνουμε.
Γέμισε η ζωή μας από «να» και δεν είμαστε ικανοί για τίποτα άλλο, μόνο λόγια από πράξεις μηδέν.
Σταμάτα να επιβάλλεις αλλαγή στους γύρω σου και πήγαινε στον καθρέφτη σου να κοιτάξεις πρώτα από όλα τον εαυτό σου.
Σταμάτα να φορτώνεις στους άλλους τα δικά σου ναυάγια στους ωκεανούς του μυαλού σου και ξεκίνα να δεις μέσα σου, τι πραγματικά χρειάζεται ανακατασκευή.
Γιατί έκανες πολλά άσκοπα χιλιόμετρα και θέλεις λίγο να βρεις τις ισορροπίες σου, να κάνεις την αυτοκριτική σου και να ξεκινήσεις την επαναφορά που θέλεις.
Μην πέφτεις στην αιώνια παγίδα, ότι πρέπει να αλλάξουν οι άλλοι γιατί εσύ θεωρείς ότι πάντα είσαι σωστός άνθρωπος και δεν κάνεις λάθη.
Ξέρεις κάτι, δεν υπάρχει κανένα μαγικό φίλτρο για να αλλάξεις, όλα ξεκινούν από τα βάθη της ψυχής σου και του μυαλού σου.
Από αύριο λοιπόν άρχισε να σκέφτεσαι διαφορετικά και ίσως παρασύρεις και τους υπόλοιπους.
Παραδέξου, ότι πέρασε από την ζωή σου ήταν ένα καλό μάθημα.
Κι αν μέχρι σήμερα έμαθες να κρίνεις τους υπόλοιπους και ο εαυτός σου να παραμένει στο απυρόβλητο πρέπει σύντομα να παραδεχθείς το λάθος σου.
Να είναι πολύ δύσκολες οι επαναστάσεις για τους ανώριμους, τους αλαζόνες και τους νάρκισσους.
Μάλλον για να το πω καλύτερα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν έκαναν ποτέ ανατροπή.
Η ανατροπή και η αλλαγή απαιτεί τόλμη.
Ισορροπείς μεταξύ χάους και απόρριψης.
Ποιος άραγε από όλα αυτά να είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου.
Να δεχθεί ο εαυτός σου πρώτα την αλλαγή ή ο περίγυρος σου να αποδεχθεί το καινούργιο που θα βλέπει σε εσένα.
Σταμάτα τα καθημερινά εγκλήματα και προχώρα πρώτα εσύ σε αλλαγές.
Γίνε αυτός που θέλεις να βλέπεις.
Όλοι κάνουμε λάθη. Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Αυτό που δεν είναι τόσο συνηθισμένο είναι το να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να ζητάμε συγγνώμη.
Λογικά σκεπτόμενοι, θα έλεγε κανείς ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος όταν φέρεται λάθος είναι να απολογηθεί για τη συμπεριφορά του, αλλά κάτι τέτοιο δεν το βλέπουμε να συμβαίνει συχνά.
Η αποστροφή που έχουμε στην απολογία μπορεί να οφείλεται σε νευροβιολογικούς παράγοντες και στην θετική άποψη που όλοι τείνουν να έχουν για τον εαυτό τους.
Ο εγκέφαλός μας πιστεύει πάντα ότι κάνει το σωστό, ανεξάρτητα με το αν η συμπεριφορά μας δείχνει το αντίθετο.
Το γεγονός ότι οι πράξεις μας δεν συνάδουν με τις απόψεις μας, μερικές φορές, δημιουργεί πνευματική ένταση.
Παρόμοιος είναι και ο τρόπος που λειτουργούν οι καπνιστές, οι οποίοι γνωρίζουν ότι το τσιγάρο είναι βλαβερό, αλλά εξακολουθούν να καπνίζουν δύο πακέτα την ημέρα.
Πολλοί συμπεριφέρονται με τρόπο που συμμορφώνεται με τον τρόπο που σκέφτονται για τον εαυτό τους, έτσι, όταν απολογούμαστε για κάτι που κάναμε ή είπαμε, νιώθουμε υποσυνείδητα σαν να είμαστε ανέντιμοι.
«Η παραδοχή ότι δεν είμαστε συνεπείς με τον εαυτό μας, δεν γίνεται εύκολα ανεκτή».
«Εάν υποστηρίζετε ότι δεν είστε μισαλλόδοξοι, ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζετε τον εαυτό σας, και απολογηθείτε επειδή κάνατε το αντίθετο είναι σαν να παραδέχεστε ότι κάνατε πράγματι αυτά τα πράγματα».
Αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι τα πράγματα.
Το μυστικό για να γίνετε καλύτερο στο να ζητάτε «συγγνώμη» είναι να απελευθερωθείτε από τις ταμπέλες που βάζετε.
«Επειδή αποτύχατε μία φορά δεν σημαίνει ότι είστε αποτυχημένοι. Για να μάθετε να ζητάτε “συγγνώμη”, πρέπει να απομακρυνθείτε από την ιδέα ότι ένα λάθος θα σας μετατρέψει σε κάτι που δεν είστε».
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να μία σωστή «συγγνώμη»:
- Πάρτε την ευθύνη. Εάν απολογείστε για κάτι, παραδεχτείτε ότι το κάνατε.
- Δώστε μία ειλικρινή εξήγηση. «Πρέπει να είναι ειλικρινής γιατί οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν όταν κάποιος λέει ψέμματα.»
- Αποφασίστε ότι θα τα πάτε καλύτερα στο μέλλον. Μία συγγνώμη δεν σημαίνει τίποτα, αν δεν σας γίνει μάθημα.
- Προχωρήστε. Απολογηθείτε και συνεχίστε τη ζωή σας. Μη μείνετε κολλημένοι στο λάθος που κάνατε.
Όταν απολογούμαστε για κάτι που ξέρουμε ότι κάναμε λάθος, μας βοηθά να νιώσουμε καλύτερα και επιφέρει γνωσιακή ηρεμία. Δεν είναι, άλλωστε, πιο εύκολη η ζωή όταν δεν χρειάζεται να υπερασπιζόμαστε τις λάθος επιλογές μας;
