25 μαθήματα ζωής ενός σπουδαίου συγγραφέα και στοχαστή.
Στις 22 Ιουλίου του 1910 τα χειρόγραφα του Τολστόι καταστρέφονται από φωτιά στην κατοικία του συγγραφέα στη Ρωσία.
«Μην ακούτε ποτέ αυτούς που κακολογούν τους άλλους και λένε καλά λόγια για σας.»
είπε κάποτε ο Λέων Τολστόι.
Πόσο σπουδαία είναι αυτή η φράση…
Νομίζω πως στους περισσότερους έχει συμβεί το παραπάνω.
Να μας εκθειάζει κάποιος και ταυτόχρονα να σχολιάζει με άσχημα λόγια κάποια άλλα πρόσωπα από το φιλικό, συγγενικό ή επαγγελματικό περιβάλλον, ενώ δεν είναι παρόντα στη συζήτηση…
Μπορεί κάποιοι να κολακεύονται με αυτό αλλά η πιο πιθανή περίπτωση είναι να ακολουθεί την ίδια «τακτική» για όλους…
Απλή η διαπίστωση του Λέοντα Τολστόι αλλά τόσο αληθινή, όπως και πολλοί άλλοι στοχασμοί του.
Το ότι ήταν ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς του κόσμου είναι γνωστό.
Παράλληλα, όμως, ήταν κι ένας φιλόσοφος της ανθρώπινης ζωής…
Επέλεξα κάποιες από τις σπουδαίες ρήσεις του και σας τις παραθέτω…
Χωρίς ελληνομάθεια δεν υπάρχει παιδεία.
Μια από της ιδιότητες του έξυπνου ανθρώπου: να υποφέρει υπομονετικά τις αδυναμίες των ανθρώπων γύρω του.
Γενικά η γυναίκα είναι τόσο κακιά, που η διαφορά μεταξύ μιας καλής και μιας κακιάς γυναίκας μόλις και μετά βίας υπάρχει.
Να διώχνετε τη σκέψη πως έχετε προτερήματα που δεν έχουν οι άλλοι.
Για τη γενναιότητα περισσότερο απ’ όλους μιλάει ο δειλός, ενώ για την ευγένεια ο αγενής.
Η φιλαργυρία και η φιλομάθεια έχουν κάτι κοινό: όσο περισσότερα αποταμιεύουν, τόσο λιγότερα νομίζουν ότι κατέχουν
Πλήξη: η επιθυμία για επιθυμίες
Το να ισχυρίζεται κανείς ότι ένα έργο τέχνης είναι καλό, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το κατανοήσουν, είναι σαν να λέει ότι ένα φαγητό είναι καλό, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το φάνε.
Εκείνος που δεν κάνει τίποτα έχει πολλούς βοηθούς.
Τζέντλεμαν είναι κάποιος που πληρώνει τα χρέη του στα χαρτιά, ακόμα κι όταν ξέρει ότι τον έχουν κλέψει.
Ποτέ δεν διαλέγει μια άποψη. Απλώς φοράει οποιαδήποτε τυχαίνει να είναι στη μόδα.
«Όχι δεν πρέπει να νιώθω κύριος, μα δούλος του εαυτού μου», σκέφτηκε και η σκέψη του αυτή τον χαροποίησε.
Κυβέρνηση είναι μια παρέα ανθρώπων που παρενοχλούν τους υπόλοιπους.
Τρία πράγματα χαρακτηρίζουν το σοφό άνθρωπο:
Πρώτο, κάνει ο ίδιος αυτά που συμβουλεύει τους άλλους να κάνουν.
Δεύτερο, δεν κάνει τίποτα που να αντιβαίνει στην αλήθεια.
Τρίτον, είναι υπομονετικός με τις αδυναμίες των άλλων.
Ευτυχία δεν είναι να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά να θέλεις πάντα αυτό που κάνεις.
Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους.
Κάθε δυστυχισμένη οικογένεια, όμως, είναι δυστυχισμένη με το δικό της τρόπο.
Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του.
Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος.
Και όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν.
Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του.
Να έχεις ένα στόχο για όλη σου τη ζωή, ένα στόχο για ένα μέρος της ζωής σου και ένα στόχο για κάθε χρόνο.
Ένα στόχο για κάθε μήνα, ένα στόχο για κάθε εβδομάδα, ένα στόχο για κάθε μέρα, ένα στόχο για κάθε ώρα και κάθε λεπτό.
Και να θυσιάζεις το μικρότερο στόχο για το μεγαλύτερο.
Δεν υπάρχει μεγαλείο εκεί που δεν υπάρχει απλότητα, καλοσύνη και αλήθεια.
Τι παράξενη ψευδαίσθηση είναι να υποθέτεις ότι η ομορφιά είναι καλοσύνη.
Μιλούσαν για τις ανομίες της εξουσίας, για τα βάσανα των αναξιοπαθούντων, για τη φτώχεια που μάστιζε το λαό, όμως στα μάτια τους όλη την ώρα της θερμής κουβέντας τους πλανιόταν ασταμάτητα ένα βουβό ερώτημα:
«Θα μπορούσες να μ’ αγαπήσεις;».
Μην ακούτε ποτέ αυτούς που κακολογούν τους άλλους και λένε καλά λόγια για σας.
Κάνοντας καλό σε κάποιον, μην ξεχάσεις να τον ευχαριστήσεις.
Ένας από τους πιο κοινούς πειρασμούς ο οποίος όμως οδηγεί στις μεγάλες συμφορές είναι ο πειρασμός των λέξεων: «Όλοι έτσι κάνουν».
