Ο Οδυσσέας, αφού σκότωσε τους μνηστήρες που ήθελαν να παντρευτούν την Πηνελόπη και να βασιλεύσουν στην Ιθάκη, ήταν υποχρεωμένος να ζήσει μαζί με ανθρώπους για τους οποίους δε γνώριζε τίποτα.
Εκείνοι, για να τον κολακέψουν, αναμασούσαν μπροστά του όλα όσα θυμόντουσαν απ’ αυτόν πριν φύγει για τον πόλεμο. Και πεπεισμένοι ότι μόνο η Ιθάκη τον ενδιέφερε (και πώς να μην το νομίζουν, αφού διέσχισε απέραντους ωκεανούς για να ξαναγυρίσει;), του σφύριζαν στο αφτί όσα είχαν γίνει τον καιρό που έλειπε, αδημονώντας να ακούσουν τις ερωτήσεις του και ν’ απαντήσουν.
Ό,τι πιο βαρετό για τον Οδυσσέα. Εκείνος ένα μόνο περίμενε• να του πουν επιτέλους: λέγε! Κι είναι η μόνη λέξη που δεν του είπαν ποτέ.
Μίλαν Κούντερα, Η Άγνοια
