Η εμφάνιση και το τάμα - Point of view

Εν τάχει

Η εμφάνιση και το τάμα

Μεταξύ των πολλών μυστηριακών εμφανίσεων της Παναγίας Θεοτόκου, μετά την μετάστασή της στους ουρανούς, αναφέρεται και η παρακάτω εμπειρία μας: Μετά από την αίσθηση κάποιας δυσφορίας (δύσπνοια με προκάρδια άλγη), ένας ταπεινός θνητός και κοινός αμαρτωλός (όχι εγκληματίας), την 1η Οκτωβρίου 2008 υποβλήθηκε σε στεφανιογραφία στο Ωνάσειο Νοσοκομείο,  κατά την οποία διαπιστώθηκε στένωση της αριστερής αρτηρίας του πάνω από 90% και εφαρμόσθηκε άμεσα αγγειοπλαστική με τοποθέτηση δύο stents (μπαλονάκια).
Την επόμενη μέρα εξήλθε από το νοσοκομείο και στον ύπνο του ονειρεύθηκε, ότι βρισκόταν ανάμεσα σε πλήθος κυρτωμένων ατόμων με τα πρόσωπά τους σκυμμένα προς το έδαφος. Οπότε εμφανίσθηκε να υπερίπταται μία αέρινη γυναικεία μορφή με λευκή ενδυμασία και πορφυρή εσάρπα (ωμοφόριο), έπιασε από το χέρι τον ασθενή και τον ανέσυρε επάνω. Εκείνος αναρωτήθηκε ενδόμυχα «ποια είναι αυτή;» και έλαβε μια απόκοσμη απάντηση: «Η Κυρία Δέσποινα».

Το πρωί που ο ασθενής ξύπνησε και αναλογίσθηκε την οπτασία, ερμήνευσε αυτήν ως εκδήλωση προστασίας του από την Παναγία Δέσποινα, εφόσον κατά την περίοδο εκείνη δεν τον απασχόλησαν θρησκευτικά θέματα, ώστε να θεωρηθεί επηρεασμένος από αυτά. Ερευνώντας μάλιστα το εορτολόγιο, διαπίστωσε ότι η 1η Οκτωβρίου είχε καθιερωθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία να εορτάζεται η Αγία Σκέπη της Παναγίας, σε ανάμνηση του θαύματος της σωτηρίας του Βυζαντίου από τις επιδρομές των βαρβάρων. Από το 1952 η εορτή αυτή μεταφέρθηκε και συνεορτάζεται με την εθνική μας εορτή της 28ης Οκτωβρίου, σε ένδειξη ευγνωμοσύνη προς την Υπέρμαχο Στρατηγό, για την προστασία της στα ελληνικά στρατεύματα κατά την φασιστική εισβολή το έτος 1940.
Μετά πάροδο ενός μήνα περίπου από την παραπάνω οπτασία του ασθενούς και αφού ο ιατρός τον διαβεβαίωσε για την ικανοποιητική πορεία του, αυτός επιδόθηκε στην εκρίζωση πολλών μεγάλων φυτών από την περιμάνδρωση της οικίας του. Ήταν τόσο κοπιαστική και πολύωρη η χειρωνακτική προσπάθειά του, ώστε ένοιωσε να τον εγκαταλείπουν οι δυνάμεις του. Αμέσως άφησε την σκαπάνη και ανήσυχος κατακλίθηκε.
Αυτήν τη φορά εμφανίσθηκε πάλι στον ύπνο του μία γυναίκα μαυροφορεμένη, να τον παρακολουθεί που ξερίζωνε τα φυτά και να του λέγει: «Μη το παρατραβάς το σκοινί!». Εκείνος πάλι αναρωτήθηκε με τον ίδιο παραπάνω τρόπο «ποια είναι αυτή;» και έλαβε την απάντηση: «Η Μαρία».
Από τότε ο ασθενής προσπαθεί να τηρεί την εντολή της Παναγίας και επιβιώνει για όσον χρόνο θελήσει ο Θεός -διότι ασφαλώς κανένας δεν είναι αθάνατος. Ωστόσο εκπλήρωσε το τάμα του, κατασκευάζοντας στον περίβολο της οικίας του το εικονιζόμενο εκκλησάκι, που το εμπλούτισε με την παρακάτω εικονογραφία και το αφιέρωσε στην Αγία Σκέπη της Παναγίας, για να εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου. 
ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΤΕΜΠΛΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ
 
Κοντκιον. χος πλ. δ’
τε καταβς τς γλώσσας συνχεε, διεμριζεν θνη ψιστος· τε το πυρς τς γλώσσας δινειμεν, ες ντητα πντας κλεσε, κα συμφνως δοξζομεν τ πανγιον Πνεμα.
     Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ, οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. (Ιωάνν. ια΄ 25-26).
     γ  εμι τ φς το κόσμου·  κολουθν μο ο μ περιπατήσ ν τ σκοτίλλ΄ ξει τ φς τς ζως.(ωάνν. η΄12).
    γ εμι  δς κα  λθεια κα  ζω. (Ιωάνν. ιδ΄ 6).
    Δετε πρός με πάντες ο κοπιντες κα πεφορτισμένοι, κγ ναπαύσω μς. (Ματθ. ια’ 28). 
  
πολυτκιον. χος δ’.
ξηγόρασας μς κ τς κατάρας το νόμου, τ τιμί σου αματι· τ σταυρ προσηλωθείς καί τ λόγχ κεντηθείς, τήνθανασίαν πήγασας νθρώποις, Σωτήρ μν, δόξα σοι.

πολυτκιον. χος α’.
Τς Σκέπης σου Παρθένε, vuμνομεν τάς χάριτας, ν ς φωτοφόρον νεφέλην, φαπλος πρ ννοιαν, κα σκέπεις τν λαόν σου νοερς, κ πάσης τν χθρν πιβουλς. Σ γρ σκέπην κα προστάτιν κα βοηθόν, κεκτήμεθα βοντές σοι· Δόξα τος μεγαλείοις σου γνή, δόξα τ θεί Σκέπ σου, δόξα τ πρς μς σου προμηθείᾳ, χραντε.
 
πολυτκιον. χος πλ. δ’.
Το Σταυρο σου τν τπον ν οραν θεασμενος, κα ς  Παλος τν κλσιν οκ ξ νθρπων δεξμενος,  ν βασιλεσιν, πστολς σου Κριε, Βασιλεουσαν πλιν τ χειρ σου παρθετο, ν περσζε δι παντς ν ερν, πρεσβεαις τς Θεοτκου, μνε Φιλνθρωπε. 

 
πολυτκιον. χος δ’.
ς βρύσις πολύκρουνος, παρθενομάρτυς Χριστο,
κατήρδευσας πάνσοφε τν κκλησίαν ατο, κα θλησας
ριστα, σωσας τος ν σκότει τς εδωλομανίας, αγλ τν
σν θαυμάτων, Κυριακ θλοφόρε• δι ν παῤῥησί Χριστο,
πρέσβευε σωθήναι μς.

 

πολυτκιον. χος α’.
Ες πάσαν τν γν ξλθεν  φθόγγος σου, ς δεξαμένην τν
λόγον σου, δι’ ο θεοπρεπς δογμάτισας, τν φύσιν τν
ντων τράνωσας, τ τν νθρώπων θη κατεκόσμησας,
Βασίλειον εράτευμα, Πάτερ σιε, Χριστν τν Θεν κέτευε,
δωρήσασθαι μν τ μέγα λεος.


πολυτκιον. χος δ’.
Ο τν ποστόλων πρωτόθρονοι, κα τς Οκουμένης
διδάσκαλοι, τ Δεσπότ τν λων πρεσβεύσατε, ερήνην τ
οκουμέν δωρήσασθαι, κα τας ψυχας μν τ μέγα λεος.
τερον. χος γ.
ς δωδεκάπυρσοι λυχνίαι λαμψαν ο δωδεκάριθμοι, Χριστο
πόστολοι, Πέτρος κα Παλος σν Λουκνδρέας κα
ωάννης, Βαρθολομαος, Φίλιππος σν Ματθαίω κα Σίμωνι,
Μρκος κα άκωβος, κα Θωμς  μακάριος, κα ηγασαν τος
πίστει βοώντας, χαίρετε Λόγου ο ατόπται.
τερον. χος γ.
πόστολοι γιοι, πρεσβεύσατε τ λεήμονι Θενα
πταισμάτων φεσιν παράσχ, τας ψυχας μν.
ΔΩΔΕΚΑΟΡΤΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΕΙΚΟΝΕΣ 
πολυτκιον. χος δ’: Σήμερον τς σωτηρίας μν τό Κεφάλαιον, καί το π αἰῶνος Μυστηρίου  φανέρωσις·  Υός το Θεο, Υός τς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τν χάριν εαγγελίζεται. Διό κα μες σν ατ, τ Θεοτόκ βοήσωμεν· Χαρε, Κεχαριτωμένη,  Κύριος μετ σο.
πολυτίκιον. χος δ΄:  Γέννησίς σου Χριστ  Θες μν, νέτειλε τ κόσμ, τ φς τ τς γνώσεως· ν ατ γρ ο τος στροις λατρεύοντες, π στέρος διδάσκοντο, σ προσκυνεν, τν λιον τς δικαιοσύνης, κα σ γινώσκειν ξ ψους νατολήν. Κύριε, δόξα σοι.
Απολυτκιον. χος α’: Χαρε, Κεχαριτωμένη Θεοτόκε
Παρθένε, κ σο γρ νέτειλεν  λιος τς δικαιοσύνης,
Χριστς  Θες μν, φωτίζων τος ν σκότει. Εφραίνου κα
σ Πρεσβτα δίκαιε, δεξάμενος ν γκάλαις τν λευθερωτν
τν ψυχν μν, χαριζόμενον μν κα τν νάστασιν.


 πολυτίκιον. χος α΄: ν ορδν βαπτιζομνου σου Κριε
 τς Τριδος φανερθη προσκνησις, το γρ Γενντορος 
φων προσεμαρτρει σοι, γαπητν σε Υἱὸν νομζουσα, κα
τ Πνεμα ν εδει περιστερς, βεβαου το λγου τ
σφαλς.  πιφανες Χριστ  Θες κα τν κσμον φωτσας,
δξα σοι.


πολυτκιον. χος βαρς: Μετεμορφθης ν τ ρει,
Χριστ  Θες, δεξας τος Μαθητας σου τν δξαν σου,
καθς δναντο. Λμψον κα μν τος μαρτωλος τ φς σου
τ ἀΐδιον, πρεσβεαις τς Θεοτκου, Φωτοδτα, δξα σοι.

 πολυτκιον. χος α΄: Τν κοινν νστασιν πρ το σο
πθους πιστομενος, κ νεκρν γειρας τν Λζαρον, Χριστ
 Θες· θεν κα μες ς ο παδες, τ τς νκης σμβολα
φροντες, σο τ νικητ το θαντου βομεν· σανν ν τος
ψστοις, ελογημνος  ρχμενος, ν νματι Κυρου. 
πολυτκιον. χος δ’: Συνταφντες σοι δι το Βαπτσματος, Χριστ  Θες μν, τς θαντου ζως ξιθημεν τ ναστσει σου, κα νυμνοντες κρζομεν·σανν ν τος ψστοις, ελογημνος  ρχμενος, ν νματι Κυρου.

Τροπάριον. χος πλ. β΄: Σμερον κρεμται π ξλου  ν δασι τν γν κρεμσας. Στφανον ξ κανθν περιτθεται  τν γγλων Βασιλες. Ψεύδη πορφραν περιβλλεται  περιβλλων τν ορανν ν νεφλαις. Ῥάπισμα κατεδξατο  ν ορδν λευθερσας  τν  δμ. λοις προσηλθη  Νυμφος τς κκλησας. Λγχ κεντθη  Υἱὸς τς Παρθνου. Προσκυνομν σου τ Πθη Χριστ. Δεξον μν κα τν νδοξν σου νστασιν.
          Κοντκιον. χος πλ. δ’: Ε κα ν τφ κατλθες θνατε, λλ το δου καθελες τν δναμιν, κα νστης ς νικητς, Χριστ  Θες, γυναιξ Μυροφροις φθεγξμενος, Χαρετε, κα τος σος ποστλοις ερνην δωρομενος,  τος πεσοσι παρχων νστασιν.


πολυτίκιον. χος δ’: νελφθης ν δξ, Χριστ  Θες μν, χαροποισας τος μαθητς, τ παγγελίᾳ το γου Πνεματος· βεβαιωθντων ατν δι τς ελογας, τι σ ε  Υἱὸς το Θεο λυτρωτς το κσμου.


πολυτκιον. χος πλ. δ’: Ελογητς ε, Χριστ  Θες μν,  πανσφους τος λιες ναδεξας, καταπμψας ατος τ Πνεμα τ γιον, κα δι’ ατν τν οκουμνην σαγηνεσας, φιλνθρωπε, δξα σοι.

 
πολυτκιον. χος α’: ν τ Γεννήσει τν παρθενίαν φύλαξας, ν τ Κοιμήσει τν κόσμον ο κατέλιπες, Θεοτόκε· μετέστης πρς τν ζωήν, μήτηρ πάρχουσα τς ζως, κα τας πρεσβείαις τας σας λυτρουμένη, κ θανάτου τς ψυχς μν.
  
via

Pages