Έχασα τη ζωή μου, για σένα.
Θυμάμαι ότι από νωρίς σε εμπιστεύτηκα και πίστεψα ότι μπορείς να μου δώσεις τη ευτυχία και όλα όσα ήθελα για την ζωή μου.
Στηρίχτηκα πάνω σου, αφέθηκα.
Και κουράστηκα κάνοντας αγώνα για να σε αποκτήσω.
Ώρες ατελείωτες αφιέρωσα σε σένα και έχανα σταδιακά το τραίνο της ζωής.
Καθώς προσπαθούσα να σε κρατήσω για να σε χαρώ σε ένα αύριο.
Καθώς κάθε μου μέρα έμοιαζε με βάσανο.
Εγώ επέμενα και περίμενα να έρθει η στιγμή να ζήσουμε μαζί και επιτέλους να νιώσω την ασφάλεια να κάνω έστω και κάποια μου θέλω πραγματικότητα.
Όμως που να το φανταστώ ότι όταν θα σε είχα κατακτήσει απόλυτα δεν θα μπορούσα να σε κάνω χρήση παρά μόνο για φάρμακα, για γιατρούς και ότι δεν θα είχα πια την δυνατότητα να σε ζήσω, αλλά μόνο θα σε κοιτούσα.
Και ότι θα μετρούσα όλες εκείνες τις ώρες και τις μέρες που έχασα τελικά τη ζωή μου για σένα.
Το χρήμα είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους να χάνουν τελικά τον ανεκτίμητο χρόνο που έχουν στην απλή τους καθημερινότητα και που φτάνουν στο σημείο να χάνουν και την ίδια τους τη ζωή, γι’ αυτό.
Καθώς πάνω σε αυτό στήριξαν την ευτυχία τους και την εσωτερική τους πληρότητα.
Το να ζούμε τη ζωή μας απλά και ήρεμα χωρίς να εστιάζουμε στο χρήμα καθώς αυτό δεν είναι ο σκοπός της ζωής.
Το χρήμα είναι ένα μέσο και τίποτε άλλο, που κάποιες φορές δεν χρειάζεται αυτό το μέσο, για να πούμε με απλά λόγια σ’ αγαπώ και να κάνουμε πράξεις απλότητας για τους ανθρώπους μας.
Χάσαμε πολύ χρόνο και πολλούς ανθρώπους μέσα σε αυτή την σχέση που είχαν με το χρήμα.
Χάσαμε τους εαυτούς μας μέσα από αυτό.
Χάσαμε και θυσιάσαμε σχέσεις μας.
Γιατί το χρήμα ήταν και είναι ένα μέτρο σύγκρισης και κάποιες φορές το βάζουμε οδηγό μας για να πούμε αν ο άλλος είναι ή όχι καλός άνθρωπος.
Αν έχει είναι καλός, αν δεν έχει δεν είναι καλός.
Ναι το χρήμα είναι ένα μέσον και μόνο. Αλλά δεν αξίζει τόσο πολύ που να το βάζουμε πάνω από τις σχέσεις μας και πάνω από τη ζωή μας. Γιατί αυτό που μας διδάσκει η ζωή είναι πως όσα χρήματα και να έχει κάποιος τελικά δεν τον βοηθάνε παρά μόνο σε κάποια κομμάτια. Καθώς όπως έχουμε διαβάσει ο χρόνος και η υγεία δεν αγοράζονται. Έτσι όσο χρόνο χάνω στη μέρα μου για το χρήμα, ο χρόνος αυτός δεν επιστρέφεται. Αλλά αντιστρέφεται καθώς γερνάω πριν από την ώρα μου, καθώς όλο το στρες επιστρέφεται σε μένα, δηλαδή στο σώμα μου και με φέρνει αντιμέτωπο με ασθένειες.
