O συγγραφέας του “Γλάρου Ιωνάθαν Λίβινγκστον” Richard Bach σ ένα από τα επόμενα βιβλία του με τίτλο Ένα (έδωσα τη ζωή μου για να γίνω το άτομο που είμαι τώρα. Άξιζε;) μας διηγείται μια ιστορία για τον φανταστικό κόσμο των ιδεών. Μερικά απανθίσματα από το βιβλίο που ίσως ν αξίζουν της προσοχής σας είναι κι αυτά:
Δεν είναι… δεν είναι γυαλί, Ρίτσι. Είναι ιδέες! Μοιάζει με ιστό αράχνης, συνδέονται όλες μεταξύ τους! …Έτσι ακριβώς μοιάζουν οι ιδέες όταν κλείνουμε τα μάτια και τις φανταζόμαστε! Κοίτα λίγο τον εαυτό σου αυτή τη στιγμή: όλα όσα βλέπεις και αγγίζεις, κάποτε ήταν αόρατες ιδέες τις οποίες κάποιος αποφάσισε να υλοποιήσει.
Μια μικρή μεταβολή σήμερα μας οδηγεί σ’ ένα τελείως διαφορετικό αύριο. Οι μεγάλες ανταμοιβές περιμένουν εκείνους που διαλέγουν τους δύσκολους δρόμους, αυτές οι ανταμοιβές όμως μένουν κρυμμένες για χρόνια. Κάθε επιλογή μας γίνεται τελείως στα τυφλά, δεν υπάρχουν εγγυήσεις από τον κόσμο γύρω μας. Και ακριβώς δίπλα, βλέπετε; Ο μόνος τρόπος να αποφύγεις τις καταστρεπτικές επιλογές είναι να εγκαταλείψεις την κοινωνία και να γίνεις ερημίτης, αυτή όμως είναι από μόνη της καταστρεπτική επιλογή.
Ο χαρακτήρας διαμορφώνεται με βάση την υψηλότερη αντίληψη του δικαίου και με βάση ιδανικά που δεν παρέχουν την παραμικρή εγγύηση ορθότητας. Μια από τις προκλήσεις της ύπαρξής μας πάνω στη γη είναι να κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε τα νεκρά συστήματα —τους πολέμους, τις θρησκείες, τα έθνη, τις καταστροφές— ν’ αρνηθούμε να αποτελέσουμε μέρος τους, και να διαμορφώσουμε μια ανώτερη ύπαρξη.
Κανείς δεν μπορεί να λύσει προβλήματα για λογαριασμό κάποιου, του οποίου το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι δε θέλει να λύσει τα προβλήματά του!
Δεν έχει σημασία πόσο προικισμένοι και άξιοι είμαστε, ποτέ δε θα καταφέρουμε να φτιάξουμε μια καλύτερη ζωή, αν δεν τη φανταστούμε και δεν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να την αποκτήσει. Ένας Θεός μόνο ξέρει πόσο αλήθεια είναι αυτό!»
δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μαλλί της γριάς! Κάθε άνθρωπος εμπιστεύεται τη ζωή του στα πιστεύω του. Οι ιδέες πρέπει να τον στηρίξουν, πρέπει να σηκώσουν το βάρος των ερωτήσεων, όπως και το βάρος των εκατό, των χίλιων ή των δέκα χιλιάδων επικριτών και κυνικών αντιρρησιών. Οι ιδέες πρέπει να αντέξουν κάτω από την ένταση των συνεπειών που επιφέρουν!
Είναι σκληρό να αποτυγχάνουμε, όταν απαρνιόμαστε αυτά που πιστεύουμε, είναι όμως ακόμα χειρότερα όταν οι ιδέες μας αποδεικνύονται λανθασμένες
Οι δυστυχίες δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί.. Το ΤΙΠΟΤΑ είναι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί!
Είσαστε δημιουργήματα του φωτός. Από το φως ήρθατε, στο φως θα επιστρέφετε, καί παντού γύρω σας βρίσκεται το φως της αθάνατης ύπαρξής σας. Από δική σας επιλογή βρίσκεστε αυτή τη στιγμή στον κόσμο που εσείς δημιουργήσατε. Αυτό που έχετε στην ψυχή σας είναι αληθινό, κι όλα όσα θαυμάζετε, αυτό ακριβώς θα γίνετε.
Μη φοβάστε, μην πτοείστε από τα σκοτεινά φαινόμενα και τις μορφές του κακού, από τον άδειο μανδύα του θανάτου, όλα αυτά είναι οι προκλήσεις σας. Είναι οι πέτρες τις οποίες διαλέξατε για να ακονίσετε το ζωντανό πνεύμα σας. Παντού γύρω σας βρίσκεται η αλήθεια της αγάπης, και κάθε στιγμή έχετε τη δύναμη ν’ αλλάξετε τον κόσμο σας με βάση τη γνώση.
Είσαστε η ζωή, η δημιουργία. Έχετε τόσες πιθανότητες να πεθάνετε από ξίφος ή γηρατειά, όσες και την ώρα που περπατάτε στο δρόμο ή πηγαίνετε από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Κάθε σημείο έχει κάτι να σας πει, κάθε πέρασμα κάτι να σας τραγουδήσει.
Τούτα τα λόγια είναι το κλειδί για την αλήθεια, είναι η ίδια η ζωή γι’ αυτούς που θα τα διαβάσουν. Όταν ήμουν παιδί, το Φως μού υποσχέθηκε ότι οι σελίδες θα έρχονταν στα χέρια μου τη νύχτα που θα εμφανιζόσαστε. Τώρα που γέρασα, εσείς ήρθατε, όπως κι αυτή εδώ η γραφή. Ταξίδεψα πολύ. Μελέτησα αμέτρητες θρησκείες. Και έμαθα. Όλες οι μεγάλες θρησκείες αρχίζουν με φως. Ωστόσο μόνο οι καρδιές κρατούν αυτό το φως. Οι σελίδες δεν μπορούν να το κρατήσουν
Richard Bach – Ένα (έδωσα τη ζωή μου για να γίνω το άτομο που είμαι τώρα. Άξιζε;)
