Oι γονείς προσπαθούν να βγάλουν καλά παιδιά.
Πρώτο για να ζούνε αυτά καλά στην κοινωνία και δεύτερο για να μην προσβάλλονται αυτοί από τους άλλους αν δεν τους έχουν κάνει καλή εκπαίδευση.
Κανείς γονιός δεν κατηγορείται γιατί δεν έκανε πλούσια τα παιδιά του.
Πολλοί κατηγορούνται όμως γιατί δεν τους έκαμαν καλούς ανθρώπους.
Άρα πρωταρχικό ρόλο παίζει η ανθρωπιά και δευτερεύοντα το χρήμα.
Απόδειξη ότι κανείς πλούσιος δεν έγινε... Άγιος!, αν το πάρομε από τη θρησκευτική πλευρά.
Κανείς δεν βγαίνει στην εξέδρα των επισήμων γιατί είναι πλούσιος.
Άρα μεγαλύτερες είναι οι άλλες αξίες.
Κανείς δεν παίνεσε τον πλούσιο όταν πέθανε.
Όλοι είπαν μεταξύ τους ή παραμίλησαν από μέσα τους:
Μαζί του θα τα πάρει τώρα; Τι αγωνιζότανε με πάθος μια ζωή και έκανε, αφού στο τέρμα υπάρχει η ισότητα;
Στο χώμα καταλήγουν όλα.
Ασχήμια, ομορφιά, φτώχεια, πείνα και λεφτά.
Όλα γίνονται χώμα και λησμονιά.
Αν δεν υπάρχει άλλη ζωή όμως, ο φτωχός που φεύγει από τη ζωή θα φύγει αδικημένος.
Αν και δεν είναι απόλυτο αυτό, γιατί μπορεί να φύγει φτωχός και ευτυχισμένος και ο άλλος να φύγει πλούσιος και... ταλαιπωρημένος!
Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι δεν είναι ευτυχισμένοι επειδή δεν είναι πλούσιοι, με την ιδέα ότι οι άλλοι κάνουν μεγάλη ζωή και αυτοί είναι παρακατιανοί.
Αν οι φτωχοί ήξεραν το άγχος, τις ευθύνες, τις σκοτούρες, την αγωνία των πλουσίων, θα ήταν ήσυχοι και περισσότεροι ευτυχισμένοι.
Αλλά και οι πλούσιοι αν ήξεραν την ηρεμία, την ξενοιασιά, την ευτυχία των φτωχών θα ήταν περισσότερο προσγειωμένοι και λιγότερο παθιασμένοι για το χρήμα.
Γιατί όμως παρότι ξέρομε ότι για να αποκτήσεις χρήμα χρειάζεται αγώνας μεγάλος και δύσκολος στη ζωή και παρότι ξέρομε ότι στο τέλος όλα εδώ μένουνε και φεύγουμε με σταυρό τα χέρια, δεν καθόμαστε να απολαμβάνουμε ήσυχα κι ωραία τη ζωή, παρά μόνο κάνουμε το αντίθετο;
Δηλαδή κάνουμε σαν να ήταν να τα παίρναμε μαζί μας.
Γιατί από δω και πέρα,
αρχίζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, που θέλουν ικανοποίηση και μας κυριεύουν.
αρχίζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, που θέλουν ικανοποίηση και μας κυριεύουν.
Ο εγωισμός, η ζήλια, αισθήματα μειονεκτικότητας τα οποία θέλουν να βγούνε ψηλά για να πάρουν καθαρό αέρα, να ξεπλαντάξουνε, να ικανοποιηθούνε.
Κόμπλεξ και ένα σωρό άλλες ανθρώπινες αδυναμίες δεν κάθονται καλά στα χαμηλά.
Κατασκεπάζονται.
Γι’ αυτό όσο πιο πολύ ένιωσε κανείς το αίσθημα μειονεκτικότητας σαν παιδί, τόσο πιο πολύ θα αγωνίζεται σε όλη του τη ζωή να αποκτήσει αξίες και χρήμα για να το ξεπεράσει.
Χρειάζεται να γίνει δυνατός και το χρήμα είναι δύναμη η οποία συνδέεται με τον εγωισμό, με το ηθικό και δημιουργεί... άνωση και το άτομο ανυψούται.
Αν μπορούσε θα ‘βγαινε στην κορυφή, να κάθιζε σαν αετός να επιδείκνυε τη δύναμή του.
Να μη μπορεί κανείς να τον πειράξει, να τον προσβάλει, να τον ταπεινώσει.
Αλλά αν κι αυτός έβγαινε τόσο ψηλά ώστε να μπορούσε ίσως και να τους ταπείνωνε!
Κανείς δεν θέλει να ζει υπόδουλος κανενός.
Κανείς δεν δέχεται να έχει αφεντικό στο κεφάλι του.
Το κεφάλι πρέπει να ‘ναι ελεύθερο, πανταχόθεν.
Γι’ αυτό θέλει ν’ αποκτήσει πολλά... κεφάλαια για να γίνει ο ίδιος αφεντικό του εαυτού του.
Να διατάζει το δικό του το μυαλό και όχι να τον διατάζει το ξένο.
Να λοιπόν γιατί αγωνίζεται ο άνθρωπος να αποκτήσει πολλά στη ζωή του.
Για να τον κάμουν ανεξάρτητο, ελεύθερο από κάθε είδους υποδούλωση και όχι βέβαια για να τα πάρει μαζί του όταν θα φύγει.
Για να μπορεί να ζήσει σ’ αυτή τη ζωή και να πεθάνει μόνο μια φορά και όχι κάθε μέρα.
Το χρήμα είναι... τονωτικό.
Τονώνει το ηθικό σου, τονώνει τον εγωισμό σου.
Σε κάνει να μην ντρέπεσαι, να μη φοβάσαι, να μην... παραπονιέσαι, να μη στενοχωριέσαι!
Ακόμα, σου δίνει μια σταθερότητα και μια ισορροπία στη ζωή σου.
Να γιατί όσο πιο ασταθής και πιο ανισόρροπος νιώθει κανείς, τόσο αγωνιά να αποκτήσει μια θέση και χρήμα για να ισορροπήσει.
Όπως και αυτός που νιώθει μειονεκτικός στη φτώχεια και ζηλεύει τους πλουσιότερους του.
Αυτοί μόνο αν καταφέρουν να αποκτήσουν κάτι στη ζωή τους, να ανεβούν μερικά σκαλοπάτια, μάλλον πολλά σκαλοπάτια, θα ξεπεράσουν κάπως αυτά τα αισθήματα κατωτερότητας που τους διακατέχουν.
Διαφορετικά θα ζουν ταπεινοί και περιφρονημένοι σε όλη τους τη ζωή, από τον εαυτό τους και από τους άλλους, αν δεν τα καλύψουν με άλλα προτερήματα.
Μην τους ζηλεύετε αυτούς που... πολυτρέχουνε να κάμουν πολλά, να βγουν ψηλά.
Έχουνε... προηγούμενα με το παρελθόν και βιάζονται να τα καλύψουνε.
Να ζηλεύετε τους ανθρώπους που δεν έχουν αρρωστημένα συναισθήματα.
Που είναι φτωχοί, μα έχουνε πλούσια συναισθήματα, δυνατά και ισορροπημένα.
Δεν έχουνε ανάγκη από πλούτη.
Είναι γεμάτη η καρδιά και η ψυχή τους... χρήματα, αγάπη, καλοσύνη.
Είναι σίγουροι για τον εαυτό τους, δε φοβούνται κανένα, δε ζηλεύουν κανένα.
Είναι ήρεμοι γιατί δε τους τρώει το άγχος και η αγωνία. Αυτοί οι άνθρωποι ήρθανε να ζήσουνε τη ζωή τους.
Οι άλλοι ήρθανε για να ζήσουνε των άλλων τη ζωή με κόπους και με βάσανα...
