Είναι δύσκολοι οι «αποχωρισμοί»… κάθε μορφής! Και γίνονται ακόμα δυσκολότεροι όταν αναγκαστείς να μονολογήσεις αυτό το «πόσα θα ήθελα να σου πω…»
Έχω μάθει στη ζωή μου να κλείνω τους «λογαριασμούς» μου. Γιατί οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι με -κάθε μορφής- ανοιχτούς «λογαριασμούς»… Ειδικά όταν οι αποχωρισμοί είναι από εκείνους που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πια! Μόνο να παλεύεις με τους δαίμονες σου…
Ξέρω τι σου λέω… πάλεψα και εγώ κάποτε με αυτούς τους δαίμονες (και δεν ξέρω… με κάποιους μπορεί να παλεύω ακόμα)!
Παίζεις το παιχνίδι του εγωισμού, νομίζοντας ότι έχεις το χρόνο να πεις αυτά που νιώθεις, να δείξεις αυτά που θέλεις, να ξεκαθαρίσεις συναισθήματα, να διαχειριστείς καταστάσεις…
Και κάποια στιγμή –όταν πια είναι πολύ αργά- ανακαλύπτεις βλάκα μου, ότι ο χρόνος είναι μία πολύ σχετική έννοια, ένα «αερικό» που δεν μπορείς να το σταματήσεις, ούτε καν να το καθυστερήσεις…
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το εκμεταλλευτείς, πέρα και πάνω από εφήμερα –ταπεινά- συναισθήματα όπως ο εγωισμός και ο φόβος…
Γι’ αυτό να τους κλείνεις τους λογαριασμούς σου… Μη φοβηθείς, μην είσαι αλαζόνας και μην περιμένεις την «κατάλληλη» στιγμή, γιατί ποτέ η στιγμή δεν είναι κατάλληλη! Εσύ πρέπει να την κάνεις κατάλληλη, γιατί οι δαίμονές σου παραμονεύουν για να σου θυμίσουν το τραγούδι για την «στιγμή που περνάει και χάνεται»…
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ’ αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
Ήρθες πλάι μου και στάθηκες
έφυγες αλλά δε χάθηκες
Η ζωή μου περνά και χάνεται
η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται
η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται μάτια μου
Μια στιγμή και μ’ αφήνεις μόνο μου
μια στιγμή και είμαι μόνος μου, μόνος μου
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
και ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Όσα πέρασαν δε μείνανε
και όσα έρχονται δε γίνανε
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ’ αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ’ αύριο ονειρευόμουνα
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
κι ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου, μάτια μου
Μη φοβηθείς να πεις «σ’ αγαπώ», μην αναβάλλεις τη στιγμή που θέλεις να πεις «δεν σε θέλω στη ζωή μου», μην αφήσεις τον μαλακισμένο σου εγωισμό να σου στερήσει ωραίες λέξεις από το λεξιλόγιό σου όπως «συγγνώμη», «ευχαριστώ», «σου χρωστάω», «φύγε», «μείνε»…
Σταμάτα λοιπόν βλάκα μου, να ψάχνεις «πίσω από τις γραμμές» και να χάνεις χρόνο με θεωρίες συνομωσίας και παιχνίδια επικράτησης…
Δείξε αυτό που νιώθεις και δέξου αυτό που νιώθουν οι γύρω σου, γιατί η κάθε σου στιγμή είναι μοναδική και δεν έχει επιστροφή… Γιατί το πολυτιμότερο πράγμα που μπορείς να δώσεις και να πάρεις είναι χρόνος και στιγμές… Γιατί όταν θα καταλάβεις ότι είχες την ευκαιρία και την έχασες μπορεί να είναι πολύ αργά…
Γιατί είναι λύτρωση να «κλείνεις» τους λογαριασμούς σου! Γιατί ένα «σ’ αγαπώ» και ένα «ευχαριστώ» δεν κοστίζει τίποτα βλάκα μου, ούτε καν στον μαλακισμένο εγωισμό σου…
