Η εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού, η παραχάραξη και η διαστρέβλωση είναι, για ορισμένους, πολύ άνετες περιοχές, σίγουρες και φιλόξενες.
Πάντα μπορεί κανείς να πλάσει ένα ψέμα στα μέτρα του, μια «αλήθεια» ταιριαστή με τις ανάγκες του. Δεν κοστίζει πολύ.
Αποδεκτά ψέματα βρίσκεις παντού. Τα ψέματα είναι πάντοτε ικανά να προσαρμοστούν σε ό,τι αναζητάμε, ξέρουν να χαϊδεύουν τα ξένα αφτιά – ή ακόμα και τα δικά μας, αν εξασκηθούμε αρκετά σ’ αυτό. Είναι ευχάριστα, δεν απαιτούν τίποτα, δεν μας δεσμεύουν, δεν μας ζητούν κάποια προσαρμογή, κι αν δεν είμαστε χαζοί, πάντα θα βρίσκουμε ένα ψέμα στα μέτρα μας.
Με λίγα λόγια:
Τα ψέματα είναι έτοιμα να σε υπηρετήσουν, καθώς υποτάσσονται στα κέφια και στις ανάγκες σου.
Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο και για την αλήθεια, που δεν είναι πρόθυμη να υπηρετήσει κανέναν.
Μόνο όταν γίνεις εθελοντής υπηρέτης της αλήθειας και πάψεις να την κρίνεις συνεχώς, μόνο όταν αποδεχτείς ότι θα πρέπει να την αναζητήσεις εσύ, αντί να πιστεύεις ότι σου ανήκει κι ότι οφείλει να σε ακολουθεί εκείνη καταπόδας, μόνο τότε μπορείς να λέγεσαι γνώστης, δάσκαλος, διάνοια ή φωτισμένος. Μόνο τότε θα έχεις φτάσει στον προορισμό.
Η γνώση ενός δάσκαλου δεν ολοκληρώνεται όταν έχει τις απαντήσεις.
Χρειάζεται να τις κατανοήσει, να μπορεί να τις διατυπώσει με απλά λόγια και να έχει το θάρρος να τις λέει σε άλλους.
Όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές: Ο μοναδικός όρος που μας θέτει η αλήθεια, είναι να μην της θέτουμε όρους.
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο «Από την άγνοια στη σοφία» του Χόρχε Μπουκάι – εκδ. opera
