El Greco (Domenikos Theotokopoulos) - Christ Driving the Money Changers from the Temple
Τι εννοούσε ο χριστός;
Αν κάποιος Θέλει να μας δείρει, να μας κλέψει, κλπ,
να πούμε ναι;
Κάποτε, μια μοχθηρή κόμπρα ζούσε σ’ έναν βραχώδη λόφο στα περίχωρα ενός χωριού. Αυτό το φίδι δυσαρεστούνταν φοβερά από οποιονδήποτε θόρυβο γύρω από τη φωλιά του και δεν δίσταζε να επιτεθεί σε όποιο παιδί του χωριού το ενοχλούσε παίζοντας εκεί γύρω.
Σαν αποτέλεσμα υπήρξαν πολλοί θάνατοι. Οι χωρικοί έκαναν τα πάντα για να σκοτώσουν το δηλητηριώδες ερπετό, αλλά χωρίς επιτυχία. Τελικά πήγαν όλοι μαζί σ’ έναν άγιο ερημίτη που ζούσε εκεί κοντά και του ζήτησαν να χρησιμοποιήσει τις πνευματικές του δυνάμεις για να σταματήσει τις θανατηφόρες πράξεις του ερπετού.
Συγκινημένος από τις ένθερμες παρακλήσεις των χωρικών, ο ερημίτης πήγε στη φωλιά της κόμπρας και με τη μαγνητική δόνηση της αγάπης του καλόπιασε το πλάσμα να εμφανιστεί. Ο Δάσκαλος είπε στο φίδι ότι δεν ήταν σωστό να σκοτώνει αθώα παιδιά, και το συμβούλεψε να μην δαγκώσει ξανά, αλλά να αγαπά τους εχθρούς του. Κάτω από την εξυψωτική επίδραση του αγίου, το ερπετό υποσχέθηκε ταπεινά ότι θα αναμορφωθεί και θα εξασκεί τη μη βία.
Λίγο αργότερα ο ερημίτης έφυγε από το χωριό για ένα προσκύνημα διάρκειας ενός έτους. Όταν επέστρεψε, καθώς περνούσε τον λόφο σκέφτηκε: «Ας δω πώς συμπεριφέρεται ο φίλος μου, το φίδι». Πλησιάζοντας την τρύπα όπου διέμενε το ερπετό, ξαφνιάστηκε βλέποντας το δύσμοιρο φίδι να κείτεται έξω από την τρύπα, μισοπεθαμένο με πολλά κακοφορμισμένα τραύματα στην πλάτη του.
Ο ερημίτης είπε: «Γεια σου κύριε ερπετό, τι συμβαίνει εδώ?». Το ερπετό ψιθύρισε πονεμένα:
«Δάσκαλε, αυτό είναι το αποτέλεσμα της εφαρμογής των διδασκαλιών σου! Όταν βγήκα από την τρύπα μου αναζητώντας τροφή, χωρίς να ενοχλώ, στην αρχή τα παιδιά το έβαλαν στα πόδια μόλις με είδαν. Σύντομα όμως τα αγόρια παρατήρησαν πόσο υπάκουος ήμουν και άρχισαν να μου πετούν πέτρες. Όταν είδαν ότι προτιμούσα να απομακρύνομαι αντί να τους επιτίθεμαι, το έκαναν παιχνίδι να προσπαθούν να με σκοτώσουν με πέτρες κάθε φορά που έβγαινα αναζητώντας τροφή που θα ανακούφιζε την πείνα μου.
Δάσκαλε, πολλές φορές ξέφυγα, αλλά πολλές φορές επίσης τραυματίστηκα άσχημα, και τώρα βρίσκομαι εδώ ξαπλωμένος μ’ αυτές τις τρομερές πληγές στην πλάτη μου επειδή προσπάθησα να αγαπώ τους εχθρούς μου».
Ο άγιος χάιδεψε τρυφερά την κόμπρα και αμέσως γιάτρεψε τα τραύματά της. Μετά τη διόρθωσε στοργικά, λέγοντας: «Μικρή ανόητη, σου είπα να μη δαγκώνεις, αλλά γιατί δεν σύριζες!».
Αν και η πραότητα είναι μια αρετή που πρέπει να καλλιεργείται, ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει την κοινή λογική, ούτε να γίνει χαλί να τον πατήσουν οι άλλοι με την κακή τους συμπεριφορά. Όταν κάποιος προκαλείται ή δέχεται άδικη επίθεση, θα πρέπει να δείχνει μια αβλαβή δύναμη υποστηρίζοντας τις δίκαιες πεποιθήσεις του. Όποιος όμως έχει την προδιάθεση να χάνει την ηρεμία του και τον αυτοέλεγχό του και να καταλήγει σε βίαιη συμπεριφορά, δεν θα πρέπει να επιχειρεί ούτε καν να προσποιείται ότι θύμωσε.
– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα
