Η κακολογία και η κατάκριση είναι ένα άλλο φοβερό πάθος. Σ᾿ εκείνον που αρχίζει να σού μιλάει γι᾿ άλλους, πες: "Αν πρόκειται να παινέψεις κανέναν, ανοίγω τ᾿ αυτιά μου. Αν, όμως, πρόκειται να τον κακολογήσεις, τα κλείνω.
Μόνο αρώματα κι ευωδιά δέχομαι, όχι κοπριές και βρώμα. Τι θα κερδίσω, αν μάθω ότι ο τάδε είναι κακός; Απεναντίας, θα ζημιωθώ ανυπολόγιστα.
Ας κοιτάξουμε τα δικά μας. Ας ενδιαφερθούμε για τις αμαρτίες και τα σφάλματά μας. Τι απολογία θα δώσουμε στο Θεό και τι έλεος θα Τού ζητήσουμε, όταν ασχολούμαστε φιλοπερίεργα με τα ξένα, ενώ τα δικά μας μήτε που τα σκεφτόμαστε;
Ας δείξουμε ενδιαφέρον και φροντίδα για τη δική μας ζωή. Η ενασχόληση με τη ζωή του άλλου δείχνει κατωτερότητα και αγένεια.
Είναι σαν να περνάμε μπροστά από ένα ξένο σπίτι και να κοιτάμε αδιάκριτα μέσα, για να δούμε τι κάνουν οι νοικοκυραίοι".
Αν δείς κάποιον άνθρωπο να στέκεται σ᾿ έναν βαλτότοπο και ν᾿ αναδεύει το βούρκο, γεμίζοντας έτσι με δυσωδία τον αέρα, δεν θα του κάνεις παρατήρηση;
Ε, αυτό να κάνεις και σ᾿ όσους κατηγορούν ή κουτσομπολεύουν τους άλλους. Καί να σκεφτείς, ότι της ακαθαρσίας η βρώμα δεν χτυπάει τόσο πολύ στο κεφάλι, όσο βλάπτουν την ψυχή οι ακάθαρτες διηγήσεις για τη ζωή των άλλων.
Προσοχή, λοιπόν, στα λόγια σου! Μην κακολογείς, για να μη λερωθείς. Μην ανακατεύεις το βούρκο· φτιάχνε στεφάνια από τριαντάφυλλα και μενεξέδες και άλλα λουλούδια.
Μη βάζεις στο στόμα σου κοπριά· παίρνε τον ζαχαρένιο χυμό των λουλουδιών, σαν τη μέλισσα, και κάνε μέλι. Με όλους να είσαι ευγενικός, γλυκομίλητος, μειλίχιος, καταδεκτικός.
Γιά κανέναν άνθρωπο να μη σού ξεφεύγει κακός λόγος. Έτσι όλοι θα σε αγαπούν. Αλλά και την ημέρα της Κρίσεως θα σε βρεί ο Κύριος καθαρό και άμεμπτο. Γιατί, αν θα λογοδοτήσουμε τότε για κάθε ανώφελο λόγο μας, πολύ περισσότερο για κάθε κακολογία μας.
