Έχετε κάποιον φίλο ή αγαπημένο πρόσωπο που υποφέρει από κάποια αγχώδη διαταραχή; Εάν ναι πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσετε τι ακριβώς περνούν και, σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να δημιουργήσει χάσμα μεταξύ σας.
Δεν χρειάζεται να είναι έτσι τα πράγματα.
Χάρη στο διαδίκτυο, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι μιλούν ανοιχτά για την προσωπική τους εμπειρία με τις ψυχικές ασθένειες, και με αυτόν τον τρόπο, βοηθούν όσους πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές να μιλήσουν ανοιχτά, ενώ «εκπαιδεύουν» όσους δεν τις κατανοούν.
Στο πλαίσιο της εβδομάδα που αφιέρωσε η βρετανική έκδοση της The Huffington Post, στις ψυχικές ασθένειες, μάζεψαν μερικά πράγματα που όσοι πάσχουν από άγχος θέλουν να γνωρίζετε.
1. Το άγχος μπορεί να έχει πολλά στάδια και μορφές
«Το άγχος πολλές φορές, βρίσκεται στο πίσω μέρος της ζωής μου, σχεδόν δεν μπορώ να το διακρίνω, και κάποιες άλλες στέκεται δίπλα μου και νιώθω την ανάσα του», γράφει η Kathryn Berenes.
2. Μπορεί να έρθει από το πουθενά και γρήγορα
Όπως ανέφερε η Δρ. Pooky Knightsmith, στο blog που έγραψε στην HuffPost UK: «Μπορεί κάποιος να πάει από το να νιώθει τέλεια, στον απόλυτο πανικό, γρήγορα.»
«Είναι ξαφνικό και συχνά δεν υπάρχει καμία εξήγηση, ή τουλάχιστον καμία που να μπορούμε να κατανοήσουμε ή να “δουλέψουμε” τη στιγμή που συμβαίνει».
Προσθέτει, όμως, ότι είναι πιθανό να να βοηθήσεις έναν φίλο ή αγαπημένο που πάσχει από άγχος.
«Προσπαθήστε να μας καθησυχάσετε, κάποια στιγμή που νιώθουμε λίγο πιο ήρεμοι και ρωτώντας μας τι θεωρούμε ότι μας βοηθάει να ρυθμίσουμε το άγχος μας», εξηγεί.
«Με αυτές τις ιδέες, μπορείτε να μας στηρίξετε όταν τα πράγματα γίνονται ξαφνικά δύσκολα. Πράγματα ασκήσεις αναπνοής, περπάτημα ή μουσική, μπορεί να βοηθήσουν. Είναι διαφορετικό για τον καθένα».
3. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο
«Το άγχος μου ξεκίνησε το 2009 όταν περνούσα δύσκολες στιγμές τις οποίες ήθελα να ξεχάσω», γράφει η Lorna Weightman στο blog της.
«Ξεκινά ως ένα μικρό αίσθημα, σαν πεταλούδες, αλλά όχι εκείνες που προέρχονται από τον ενθουσιασμό, αλλά από τον φόβο. Δεν ήθελα να φύγω από το σπίτι. Ένιωθα ασφαλής και προστατευμένη, μόνο όταν ήμουν στην “φωλιά” μου. Ήθελα να έχω τον έλεγχο των πάντων. Εάν κάποιος έπαιρνε αυτόν τον έλεγχο από εμένα, τα έχανα».
4. Είναι σημαντικό να μιλήσει κανείς ανοιχτά
«Θεωρώ ότι το να μιλήσει κανείς σχετικά με τις επώδυνες εμπειρίες του, μπορεί να βοηθήσει τους πάντες», γράφει ο Neil Hughes.
«Είναι βοηθητικό για εμάς επειδή μοιραζόμαστε αυτά που ζούμε με άλλους και είναι βοηθητικό για όλους τους άλλους επειδή όλοι μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε μία ατμόσφαιρα όπου όλοι νιώθουν άνετα να μοιραστούν τα θέματά τους».
5. Το άγχος μπορεί να πυροδοτείται από πολλά ερεθίσματα
«Δεν μπορούμε να πάντα να εξηγήσουμε γιατί συμβαίνει, για ποιο λόγο ένα μαύρο σύννεφο πλημμυρίζει ολόκληρη την ύπαρξή μου, γιατί οι σκέψεις μου στρέφονταν εναντίον μου, γιατί δεν μπορούσα να κρατήσω καν το κεφάλι μου ίσιο», αναφέρει η Ruebi Bailey.
6. Δεν μπορείς απλά «να το ξεπεράσεις»
Σε μία πολύ προσωπική ανάρτηση στο Facebook, η Amber Smith, μιλάει για το πως είναι να υποφέρεις από άγχος και για ποιο λόγο χρειάζεται να δουλέψουμε ώστε να εξαλειφθεί το στίγμα που υπάρχει για τις ψυχικές ασθένειες.
Συγκεκριμένα, γράφει: «με αηδιάζει που τόσοι άνθρωποι που δεν έχουν καμία εκπαίδευση είναι επικριτικοί πάνω σε αυτό το ζήτημα. Λένε ότι ένας στους τρεις ανθρώπους θα υποφέρουν από κάποια ψυχική διαταραχή σε κάποια φάση της ζωής τους. Ένας στους τρεις! Ξέρετε, με πόσους ανθρώπους ισούται αυτό παγκοσμίως;
Παλεύω με τον άγχος και την κατάθλιψη εδώ και χρόνια και ακόμα πολλοί είναι εκείνοι που μου κάνουν σχόλια όπως “ξεπέρασέ το” ή “είσαι πολύ νέα για να υποφέρεις”».
7. Οι άνθρωποι που πάσχουν από κάποια αγχώδη διαταραχή επιδιώκουν τις φιλίες, αλλά είναι δύσκολο
«Το άγχος μας καθιστά πιο δύσκολους φίλους», γράφει Δρ. Pooky Knightsmith.
«Συχνά, αλλάζουμε το πρόγραμμα. Εάν, τελικά, καταφέρουμε να εμφανιστούμε όταν πρέπει, μπορεί να είμαστε ήσυχοι, θυμωμένοι ή να θέλουμε να βάλουμε τα κλάματα και μπορεί να επιστρέψουμε σπίτι νωρίτερα ή ξαφνικά».
«Παρ' ολ' αυτά, συνεχίστε να μας προσκαλείτε, να είστε υπομονετικοί μαζί μας και να συνεχίσετε να μας καθησυχάζεστε και να μας στηρίζετε».
