Τόσο καιρό υποστηρίζεις πως εκεί έξω δεν υπάρχουν πια άντρες που μπορούν να κάνουν μια φυσιολογική σχέση. Αναρωτήθηκες όμως ποτέ σου μήπως τελικά εσύ έχεις το πρόβλημα;
Θα στα πω εγώ που τα ξέρω από πρώτο χέρι. Μετά από 5 σχεδόν χρόνια single, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως αν έμεινα μόνη μου τόσο καιρό κατά κύριο λόγο ευθύνομαι εγώ και μόνο εγώ.
Όταν βγαίνεις από μια μεγάλη σχέση είναι φυσιολογικό -για να μη σου πω απαραίτητο- να μείνεις για κάποιο διάστημα μόνη και να κάνεις όλα εκείνα που σου είχαν λείψει όσο η ζωή σου συμπεριλάμβανε κάποιο άλλο άτομο. Θέλεις να βγεις χωρίς να δώσεις λογαριασμό σε κανέναν, να φλερτάρεις με όποιον σου αρέσει και να κάνεις σεξ χωρίς δεσμεύσεις. Καλά ως εδώ;
Και περνάει ο καιρός κι εσύ τόσο πιο πολύ συνηθίζεις την ανεξαρτησία σου. Ώσπου εμφανίζεται κάποιος που σε γοητεύει. Δεν είναι αυτό που είχες συνηθίσει μέχρι τώρα, καθώς ο τύπος ούτε σε πιέζει ούτε σου δίνει λογαριασμό, ούτε και είναι πρόθυμος φυσικά να σου δώσει. Αυτός όμως είναι και ο λόγος που σε γοήτευεσε. Δε σου στέλνει μηνύματα, δε σου ζητάει να βγείτε, σε θυμάται κάτι βράδια που απλώς θέλει να επισκεφτεί το κρεβάτι σου κι εσύ τα δέχεσαι όλα. Γι αυτούς ακριβώς τους λόγους τον επέλεξες.
Και περνάει ο καιρός και η σχέση -κάποιο είδος σχέσης είναι κι αυτό- ξεφτίζει. Βρίσκεστε όλο και πιο σπάνια και σιγά σιγά χάνεστε τελείως. Κι εκεί που έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι ο τύπος ήταν συναισθηματικά μη διαθέσιμος, να σου που γνωρίζει μια άλλη και κάνει σχέση μαζί της.
Κι εσύ συνεχίζεις τη ζωή σου από εκεί ακριβώς που την άφησες,
μέχρι που εμφανίζεται ένας άλλος ενδιαφέρον τύπος και περνάς μαζί του μερικά εξίσου ενδιαφέροντα βράδια. Κι ενώ σου αρέσει το αφήνεις στην τύχη και όπως πάει. Ένα μήνα μετά τον βλέπεις να συνοδεύεται από κάποια που θα μπορούσε να είναι η κοπέλα του κι εσύ πάλι βρίσκεσαι να σκέφτεσαι τι έκανες λάθος και δεν είσαι εσύ στη θέση της.
Ώσπου έρχεται η ώρα και αποφασίζεις να το παίξεις διαφορετικά. Θεωρείς πως τόσο καιρό εσύ έκανες λάθος και ήρθε η ώρα να δώσεις την ευκαιρία σε κάποιον να σε γνωρίσει πραγματικά. Και τον γνωρίζεις. Φλερτάρεις και σε φλερτάρει, σου στέλνει και του στέλνεις μηνύματα, βγαίνετε ραντεβού και περνάτε μαζί τις νύχτες και τα πρωινά σας. Και τώρα; Τι γίνεται τώρα που εσύ είχες μάθει αλλιώς
και ξαφνικά έρχεται κάποιος να εισβάλει στη ζωή σου ζητώντας χώρο;
Ξέρω, έχεις αρχίσει να φρικάρεις και να πιέζεσαι. Τόσο καιρό έπαιζες εκ του ασφαλούς βάζοντας στη ζωή σου άντρες που δεν ήθελες εξ αρχής να κρατήσεις. Και τώρα, ήρθε αυτός που θα μπορούσες να κάνεις πράγματα μαζί του και σε φρικάρει η ιδέα και μόνο. Συνήθισες να είσαι μόνη και να μη δίνεις λογαριασμό σε κανέναν και τώρα που κάποιος σε βάζει σε μια άλλη διαδικασία απειλείσαι.
Έτσι είναι αυτά. Γι αυτό υπάρχουν τόσο άντρες όσο και γυναίκες που δηλώνουν αμετανόητοι singles. Είναι επειδή έχουν μείνει τόσο καιρό μόνοι που έχουν ξεχάσει πως είναι να αφιερώνεις χρόνο και συναισθήματα. Πως είναι να νοιάζεσαι πραγματικά για τον άλλον και όχι μόνο πως θα περάσεις καλά.
Η χρυσή τομή όμως πάντα υπάρχει. Όπως το παιδί σου και το σκυλί σου, έτσι και το αγόρι σου ή το κορίτσι σου, όπως τα μάθεις είναι. Και στην τελική αν δεν ταιριάζετε θα φανεί από την αρχή. Έχεις ήδη κάνει λάθη στο παρελθόν και πλέον ξέρεις τι θέλεις και τι όχι. Βάζεις τα όριά σου από την αρχή λοιπόν και προχωράς. Τώρα αν αυτά τα όρια θέλεις τα παρακάμψεις λίγο στην πορεία, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Εδώ δε μπορώ να σε βοηθήσω, βρίσκομαι ακόμα στην αρχή.
