Και πάνω που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι είμαι η μόνη τρελή σε αυτόν τον κόσμο και δε βγάζω ούτε εγώ η ίδια νόημα από την συμπεριφορά μου, άρχισα να παρατηρώ τους άλλους γύρω μου και διαπίστωσα πως υπάρχει μεγάλη τρέλα γενικότερα, η οποία δεν ξέρω από που προέρχεται. Μήπως τελικά μας ψεκάζουν;
Όλοι θέλουμε να ερωτευτούμε, να κάνουμε σχέση, sex και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αλλά ο τρόπος που το διεκδικούμε τελικά με τρομάζει. Η παραφροσύνη σε όλο της το μεγαλείο.
Πόσες γκόμενες θέλουν να κάνουν σχέση και στο ενδιάμεσο παίζουν με άλλους δέκα, έτσι για να περνάει η ώρα; Θα μου πεις κι εσύ αυτό δεν κάνεις; Αυτό κάνω κι εγώ και μετά κάθομαι κι αναρωτιέμαι τι λάθος κάνω και δε μπορώ να κάνω μια σχέση της προκοπής. Έλα μου ντε;
Κι από την άλλη, είναι κι εκείνοι οι άντρες που σε κυνηγάνε όσο περνάει ο καιρός όλο και πιο πολύ, σε πολιορκούν, ξεχνάνε φίλους και συγγενείς μέχρι να σε ρίξουν και μόλις εσύ ενδώσεις, χάνουν με μιας το ενδιαφέρον τους και σου λένε "σου έταξα εγώ ποτέ τίποτα;". Όχι, εκτός από τον ουρανό με τ' άστρα τίποτα παραπάνω.
Και μετά γνωρίζεις το γκομενάκι το σωστό -ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις-, ανταποκρίνεται στο φλερτ, αλλάζετε τηλέφωνα, στέλνετε συνεχώς μηνύματα ο ένας στον άλλο σα μαθητές δημοτικού και κάπου εκεί επιτέλους κανονίζετε το πολυπόθητο ραντεβού για το βράδυ της Παρασκευής. Κι εσύ έχεις φορέσει τα καλά σου και περιμένεις... Άφαντος. Εμφανίζεται όμως την επόμενη ημέρα για να σε ρωτήσει αν πέρασες καλά. Απλά καλά; Εξαιρετικά!
Άσε το άλλο. Νιώθεις ότι έχεις ερωτευτεί. Μαζί του πετάς στα ουράνια. Το sex είναι υπέροχο και νιώθεις πάλι χαρούμενη κι ευτυχισμένη. Μόνο που όταν περνάει λίγο ο καιρός ακούς το άλλο ποιηματάκι "αγάπη μου φοβάμαι ότι θα σε πληγώσω". Δεν το φοβάται όμως, είναι σίγουρος. Αφού έχει ήδη σχέση πέντε χρόνια. Κάτσε κάνε πάλι το μαλάκα εσύ.
Για να μη σου πω και το άλλο. Είστε μαζί δυο μήνες και περνάτε ζάχαρη. Νομίζεις ότι είσαι σε σχέση και λειτουργείς κατά αυτόν τον τρόπο. Το πας χαλαρά για να μην πιέσεις καταστάσεις και ξαφνικά μια μέρα πάει για τσιγάρα κι εξαφανίζεται. Μετά από 3 εβδομάδες λαμβάνεις μήνυμα στο κινητό σου "Μωρό μου σου έλειψα;". Δηλαδή τώρα τι; Το πάμε από εκεί που το αφήσαμε; Μην παίζεις με τα νεύρα μου λέμε!
Μη μου πεις ότι δεν έχεις ζήσει τίποτα από τα παραπάνω γιατί δε θα σε πιστέψω. Όλα είναι βγαλμένα από τη ζωή κι από παραδείγματα δικά μου και γνωστών μου. Αν θες να πείσεις τον εαυτό σου ότι δε ζούμε σε μια παράνοια μπορείς να το κάνεις. Εγώ όμως είμαι πλέον σίγουρη ότι είμαστε όλοι τρελοί. Αν πιστέψω κάτι άλλο δε θα την παλέψω. Γιατί η τρέλα με τρέλα παλεύεται...!
