Υπάρχουν διάφορες εντάσεις στις συναισθηματικές σχέσεις που δημιουργούμε με τους γύρω μας. Στο ένα άκρο είναι οι καθημερινές σχέσεις χωρίς πολλές υποχρεώσεις, υπερβολικές δεσμεύσεις ή μεγάλη σημασία, τις οποίες, προτιμώ να τις ονομάζω γενικά διασταυρώσεις. Και τις ονομάζω έτσι, γιατί έτσι λειτουργούν: οι δρόμοι ενός άντρα και μιας γυναίκας πλησιάζουν και πλησιάζουν, ώσπου κάποια στιγμή εφάπτονται.
Στο άλλο άκρο είναι οι πιο έντονες σχέσεις, αυτές με μεγαλύτερη διάρκεια. Οι δρόμοι μας ενώνονται, και για ένα διάστημα μοιραζόμαστε το ταξίδι, συμπορευόμαστε. Αυτές τις συναντήσεις, όταν είναι βαθιές και σημαντικές, μου αρέσει να τις ονομάζω στενές σχέσεις, σχέσεις οικειότητας.
«Στενή σχέση» λέμε μια συναισθηματική σχέση που ξεφεύγει από την πεπατημένη γιατί ξεκινάει από μία σιωπηρή συμφωνία: ακυρώνουμε μέσα μας το φόβο μήπως εκτεθούμε και δεσμευόμαστε να είμαστε αυτοί που είμαστε.
Η λέξη «compromise» (δέσμευση) προέρχεται από την λέξη «promesa» (υπόσχεση) και δίνει στη σχέση μια διαφορετική διάσταση. Μια σχέση γίνεται δεσμός ανάλογα με το πόσο σέβομαι όσα έχουμε πει και με το πόσο ξέρω, εκ των προτέρων, ότι μπορώ να υπολογίζω σ’ εσένα. Μόνο αν αισθάνομαι ειλικρινά την επιθυμία να με γνωρίσεις, θα βρω το θάρρος να σου δείξω ακριβώς αυτό που είμαι, χωρίς να φοβάμαι ότι θα με απορρίψεις όταν θα με ανακαλύψεις.
Η ευθύτητα, η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη είναι πράγματα εξαιρετικά σημαντικά για να τα χαρίσει κανείς στον πρώτο τυχόντα.
Η στενή σχέση συνεπάγεται αφοσίωση και προϋποθέτει ένα περιβάλλον αρκετά ασφαλές για να μπορέσουμε να ανοιχτούμε. Μόνο μέσα σε μια στενή σχέση μπορώ να δώσω όλα όσα έχω να δώσω.
Το δίχως άλλο, η στενή σχέση ΕΙΝΑΙ εξ ορισμού ευάλωτη και συνεπώς αναπόφευκτα επικίνδυνη. Με την καρδιά μου ορθάνοιχτη, το κακό που μπορεί να μου κάνει αυτός που είναι δίπλα μου κι έχω μαζί του μεγάλη οικειότητα, είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι σε οποιαδήποτε άλλη σχέση.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των σχέσεων, είναι ο σεβασμός στην ατομικότητα του άλλου.
Μια στενή σχέση θα προκύψει μόνο αν σταθώ ικανός να παρακάμπτω τις δυσκολίες, να χαίρομαι και να στηρίζομαι στις ομοιότητες και τα κοινά μας σημεία, ενώ δέχομαι και σέβομαι τις διαφορές μας.
Βέβαια, στην πορεία, όταν τελικά βρεθώ αρκετά κοντά ώστε να δω καθαρά μέσα στην άμαξα, μπορεί ν’ ανακαλύψω ότι αυτό που βλέπω δεν μου αρέσει. Από μακριά, ο άλλος μου φαίνεται υπέροχος. Αφού περπατήσουμε όμως λίγο μαζί, αντιλαμβάνομαι ότι, στην πραγματικότητα, αυτό που αρχίζω ν’ ανακαλύπτω δεν μου αρέσει καθόλου.
Το θέμα είναι: Μπορώ να έχω μια στενή σχέση με κάποιον που δεν μου αρέσει; Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι: ΟΧΙ.
Για να δημιουργηθεί μια στενή σχέση υπάρχουν κάποια πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να συμβαίνουν. Είναι οι τρεις πλευρές του ανθρώπινου δεσμού, σαν τα τρία πόδια ενός τραπεζιού πάνω στο οποίο στηρίζονται όλα όσα αποτελούν μια στενή σχέση.
Αυτά τα τρία πόδια λέγονται: ΑΓΑΠΗ, ΕΛΞΗ, ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.
Αυτές οι τρεις προϋποθέσεις δεν θα δημιουργούσαν πρόβλημα αν δεν υπήρχε μια μικρή, πολύ μικρή αλλά φοβερή λεπτομέρεια: ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ (αγάπη, εμπιστοσύνη, έλξη) ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ.
Δεν πιστεύω ότι όλες οι σχέσεις πρέπει να γίνουν στενές, υποστηρίζω όμως, αληθινά, ότι μόνο αυτές δίνουν νόημα στον δρόμο της ζωής.
Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ» του Χ.ΜΠΟΥΚΑΪ – εκδ. opera
