Μια όμορφη, ηλιόλουστη μέρα. Ό,τι πρέπει για Shopping Therapy. Έτσι για να ξεφύγουν λίγο από τη δύσκολη πραγματικότητά τους. Καθώς προχωρούσανε στον δρόμο παρατήρησαν ένα 5όροφο κτίριο που έφερε την επιγραφή: «Ένας τέλειος σύζυγος στο καλάθι σας».
«Μας δουλεύουν», είπε η μια . «Δεν μπορεί να υπάρχει εμπορικό κέντρο όπου ‘πουλάνε’ τέλειους συζύγους. Μα που καταντήσαμε. Τι άλλο θα δούμε Θεέ μου.» Η περιέργειά τους όμως δεν τις άφησε να το προσπεράσουν. Μπήκανε μέσα.
Εμφανίστηκε ένας κομψός νέος που εξήγησε τους κανόνες, λέγοντας: «Σε κάθε όροφο υπάρχει μια ταμπέλα για τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες των αντρών που βρίσκονται στον συγκεκριμένο όροφο. Αν από την επιγραφή σάς αρέσουν όσα διαβάζετε μπορείτε να μπείτε μέσα. Αν αποφασίσετε να συνεχίσετε στον επόμενο όροφο δεν έχετε το δικαίωμα να ξανακατέβετε στον πιο κάτω όροφο εκτός και αν αποφασίσετε πως θα φύγετε από το εμπορικό κέντρο χωρίς τον τέλειο σύζυγο στο καλάθι σας». Συμφώνησαν και ξεκίνησαν την περιήγηση.
Στον πρώτο όροφο μια μικρή επιγραφή έγραφε: «Αυτά τα αγόρια αγαπούν τα παιδιά και έχουν καλές δουλειές». Η μία το θεώρησε πολύ ωραίο αυτό, αλλά ήταν περίεργη να δει τι υπάρχει στον δεύτερο όροφο. Η φίλη της την ακολούθησε.
Στον δεύτερο όροφο η επιγραφή ήταν λίγο μεγαλύτερη: «Αυτά τα αγόρια είναι άκρως γοητευτικά, αγαπούν τα παιδιά και έχουν καλές δουλειές». «Ααααα», αναφώνησε η μία, «ακριβώς αυτό που χρειάζομαι». «Όχι», είπε η άλλη, «ας ανέβουμε στον επόμενο όροφο να δούμε τι έχει κι εκεί».
Στον τρίτο όροφο οι δύο γυναίκες μείνανε “στήλη άλατος” όταν παρατηρήσανε πως υπάρχει μια ακόμη πιο μεγάλη επιγραφή: «Αυτά τα αγόρια δεν είναι μόνο γοητευτικά, αγαπούν τα παιδιά, έχουν καλές δουλειές, αλλά είναι και πρόθυμα να βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού». Νταν- κεραμίδα. Τα σαγόνια πέσανε στο πάτωμα. Δεν είναι δυνατόν. Πόσο τέλειο είναι αυτό. Όμως σκεφτήκανε πως δε θα ήταν καλή ιδέα να σταματήσουν εδώ. Μήπως πιο πάνω υπάρχει κάτι ακόμη πιο ενδιαφέρον.
Συνεχίσανε στον τέταρτο όροφο όπου η επιγραφή έπιανε σχεδόν όλον το διάδρομο: «Τα αγόρια σε αυτόν τον όροφο είναι πολύ γοητευτικά, αγαπούν τα παιδιά, έχουν τέλειες δουλειές, βοηθάνε στις δουλειές του σπιτιού και… είναι τέλειοι εραστές. Τρελαμένες και εκστασιασμένες τίποτε δεν μπορούσε να τις σταματήσει.
Πεπεισμένες ότι στον πέμπτο όροφο θα έχουν ακόμη καλύτερες επιλογές τρέξανε με φόρα και αντικρίσανε την τελευταία επιγραφή: «Ο πέμπτος όροφος αποδεικνύει ότι οι γυναίκες είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν».
Ίσως να μην ισχύει αυτό με τη δική σου ζωή και ίσως να είσαι ικανοποιημένη με τα όσα είναι και κάνει ο σύντροφός σου. Αλλά ίσως να είχες μια ή δέκα στιγμές στη ζωή σου που ήθελες περισσότερα από όσα μπορούσε να σου προσφέρει. Έφυγες από το δωμάτιο νιώθοντας κενή και άδεια μέσα σου.
«Η σχέση δε θα έπρεπε να είναι έτσι», ίσως να έχεις πει στον εαυτό σου. Πολλές φορές όμως οι γυναίκες αισθάνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Στην φαντασία τους έχουν πλάσει έναν τέλειο κόσμο αναμένοντας και προσδοκώντας τον τέλειο σύζυγο. Ο τέλειος σύζυγος είναι μια ιστορία που οι ίδιες πλάθουν. Ο τέλειος σύζυγος ΔΕΝ είναι πραγματικός. Είναι απλά η προβολή της δικής τους φαντασίας. Και το αποτέλεσμα αυτού του πρότυπου σκέψης είναι θυμός, απογοήτευση, κατάθλιψη και αγανάκτηση αν τελικά η πραγματικότητα δεν ταυτίζεται με το φανταστικό σενάριο.
Όμως έτσι είναι ο άνθρωπος, δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε. Δημιουργεί σενάρια για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα και οι άνθρωποι. Μήπως όμως χρειάζεται να αλλάξουμε το σενάριο αφού τελικά εμείς είμαστε οι σεναριογράφοι της ζωής μας; Να επικεντρωθούμε σε όλα όσα έχουμε και να τα κάνουμε πιο δυνατά και πιο όμορφα, αντί να ασχολούμαστε με όσα δεν έχουμε; Η ουσιαστική ερώτηση όμως είναι: «είμαστε πρόθυμοι να δούμε τα πράγματα και τους ανθρώπους όπως είναι και όχι όπως πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να είναι; Είμαστε πρόθυμοι να αναγνωρίσουμε τα χαρίσματα που έχουν ,να τα εκτιμήσουμε και να τους αγαπήσουμε για αυτό που είναι και όχι για αυτό που πιστεύουμε πως μπορούν να γίνουν, απλά και μόνο επειδή έτυχε να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας;»
