Υπάρχει τρομακτική δημιουργική δύναμη πίσω από τις λέξεις κάποιου που πάντα λέει την αλήθεια. Θα πρέπει όμως επίσης να βρίσκεται σε συντονισμό με την αγνή ιδιότητα της καρδιάς, το συναίσθημα, και με την αγνή ιδιότητα της ψυχής, τη σοφία, για να ξέρει σε κάθε δεδομένη στιγμή: «Τι είναι αλήθεια » – μια ερώτηση που ακόμα και ο Ιησούς αρνήθηκε να απαντήσει, γνωρίζοντας ότι αυτός που τον ρώτησε δεν θα μπορούσε να καταλάβει.
Τα γεγονότα που μπορεί να πληγώνουν δεν είναι πάντα η αλήθεια, η οποία φέρνει μόνο ευλογίες. Για παράδειγμα, συνήθως πρέπει να αποφεύγουμε να λέμε αρνητικές αλήθειες. Ένας άνθρωπος με ευρεία συμπόνια δεν αναφέρεται χωρίς να υπάρχει ανάγκη στην αδυναμία ενός ανάπηρου ή στην αηδιαστική φήμη ενός ψεύτη. Το γεγονός ότι πράγματι υπάρχει αλήθεια σε τέτοιες λέξεις δεν είναι δικαιολογία, σε συνηθισμένες περιπτώσεις, για να τις αρθρώνουμε.
Μόνο οι σαδιστές απολαμβάνουν να εξαπολύουν βέλη στην αχίλλειο πτέρνα κάποιου, με τη μία μορφή ή την άλλη.
Είναι επίσης λάθος να λέμε σε κάποιον τα ελαττώματά του αν δεν έχει ζητήσει τέτοια κριτική. Και είναι ποταπό να κουτσομπολεύουμε και να διαδίδουμε κακές φήμες.
Η φωνή είναι η πολύτιμη, δοσμένη από τον Θεό δύναμη, που πρέπει να χρησιμοποιείται για να καταπραΰνει, να παρηγορήσει, να διδάξει και να μεταδώσει σοφία και αγάπη – είναι ένας αληθινός αλχημιστής που απομακρύνει τα ανεπιθύμητα στοιχεία με τη μαγεία του προφερόμενου φαρμάκου του.
