Σκέψεις που ακουμπάνε στο σήμερα και στις ανησυχίες των ανθρώπων, στους φόβους και στις έγνοιες τους, μοιράζεται μαζί μας η Γεωργία Τζωρτζάκη.
Μια μέρα ξύπνησα και όλα είχαν αλλάξει.
Οι άνθρωποι δεν ήταν πια ίδιοι.
Ίσως είναι ή θεοποίηση του χρήματος.
Ίσως και μια αόρατη απειλή
για μαζικές καταστροφές στον πλανήτη.
Τα βλέμματα έχουν γίνει απλανή.
Θεέ μου η "ζομποποίηση" έχει ξεκινήσει.
Το μόνο που θέλουν είναι να ρουφάνε αίμα.
Το αίμα των συνανθρώπων τους.
Άρχισαν να πολλαπλασιάζονται ...
Είναι τόσα πολλά...
Έρχονται...
Ίσως είναι πολύ αργά.
Καλύτερα έτσι.
Να γινώ και εγώ ένα από αυτά.
Να μην με νοιάζει τίποτα,
παρά μόνο πώς θα ρουφήξω αίμα.
Θα αφεθώ.
Όχι, όχι, προλαβαίνω να ξεφύγω.
Τα βλέπω από μακριά να έρχονται
τρέχοντας καταπάνω μου.
Δεν θα με κάνετε όμοιό σας.
Έχω ακόμα ανθρωπιά.
Τρέχω με όση δύναμη μου έχει απομείνει
για να τους ξεφύγω.
Μέχρι πότε αλήθεια δεν ξέρω.
Κρύβομαι σε ένα υπόγειο.
Εκεί έχω χρόνο να σκεφτώ.
και χαίρομαι γι αυτό.
Είμαι ακόμα άνθρωπος.
