Στη σημερινή εποχή κατακλυζόμαστε από τα πρότυπα των τέλειων γυναικών οι οποίες καταφέρνουν να είναι πετυχημένες επαγγελματίες, σύζυγοι, μητέρες, ενώ ταυτόχρονα προβάλουν μια αψεγάδιαστη εικόνα. Την ίδια στιγμή, η γυναίκα της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας έχει αφανιστεί από τις σελίδες των περιοδικών και της τηλεόρασης, μοιάζοντας μια αταίριαστη εικόνα ανάμεσα στην τελειότητα.
Η ‘ιδανική εικόνα’ της γυναίκας που δεν αποκτά ποτέ ρυτίδες, που το σώμα της παραμένει καλλίγραμμο και γυμνασμένο, καταδιώκει τη σημερινή Ελληνίδα, που προσπαθεί να προσαρμοστεί σε αυτά τα πρότυπα βιώνοντας συχνά συναισθήματα άγχους για τη βελτίωση ή ακόμη την τελειοποίηση της εικόνας της.
Σκοπός της, όχι τόσο να γίνει αρεστή στον ίδιο της τον εαυτό, αλλά να γίνει το υπέρτατο αντικείμενο πόθου για τον άντρα και την κοινωνία που την περιβάλλει. Μέσα σε αυτό το μόνιμο άγχος η γυναίκα φαίνεται να ξεχνά τον πλέον σημαντικό παράγοντα για την ψυχική και σεξουαλική της υγεία: την αυτοαποδοχή.
Πράγματι, όσο η γυναίκα αδυνατεί να κοιτάξει μέσα της και να και να αγαπήσει τον εαυτό της με τα όποια ‘ψεγάδια’ εκείνη παρατηρεί στον καθρέφτη της, τόσο περισσότερο χάνει την αυτοπεποίθησή της και τον αυθορμητισμό της, στοιχεία που συνθέτουν την αυθεντική σεξουαλική έκφραση της γυναίκας.
Παρατηρούμε πως η νεαρή γυναίκα φροντίζει την εικόνα της, προσέχει το βάρος της – σε βαθμό ανησυχητικό πολλές φορές-, μακιγιάρεται για πρώτη φορά με σκοπό να ‘αποπλανήσει’ τον άντρα αλλά και να ικανοποιήσει τη δική της ναρκισσιστική ανάγκη.
Καθώς η γυναίκα μεταβαίνει στα επόμενα ηλικιακά στάδια και δημιουργεί σχέσεις, συνεχίζει να ενδιαφέρεται για την εικόνα της, για το πόσο αρεστή θα είναι στο σύντροφό της, για το πόσο ποθητή θα καθρεφτίζεται στα μάτια του.
Συχνά όμως η γυναίκα μπορεί να περνά πολλές ώρες μπροστά στον καθρέφτη της ψάχνοντας ατέλειες που πολλές φορές δεν είναι εκεί, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ο σύντροφός του μπορεί ακόμη και άθελά του να επιβεβαιώσει τις ανησυχίες της.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν, είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τη φυσιολογική και ωφέλιμη ενασχόληση με την εικόνα μας, που μας τροφοδοτεί σε επίπεδο σωματικής αλλά και ψυχικής υγείας, από την εμμονική, καταναγκαστική ενασχόλησή μας με το ‘πώς δείχνουμε’ η οποία συχνά αντανακλάται μέσα από κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα.
Η μη αποδοχή της εικόνας του σώματος, η αυτοκριτική και η συνεχής αναζήτηση για βελτίωση, κάνουν τη γυναίκα να νιώθει ανεπαρκής στο κρεβάτι κι εκτεθειμένη απέναντι στο ερωτικό κάλεσμα του συντρόφου της.
Η έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας, διέγερσης αλλά και οργασμού είναι κάποιες από τις διαταραχές που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα μέσα από τον προβληματισμό για την αυτοεικόνα της.
Πράγματι, η αδυναμία να αποδεχτεί το σώμα της φέρει ως αποτέλεσμα την αδυναμία της να αποδεχτεί το σεξουαλικό της ρόλο και τη θηλυκή της εικόνα, τοποθετώντας την σε ένα κρύο για εκείνη κρεβάτι όπου το σεξ βιώνεται ως ‘πρέπει’ και όχι ως ‘θέλω’.
Μια τέτοια κατάσταση μπορεί να φέρει εκνευρισμό, γκρίνια, καυγάδες αλλά και συναισθηματική αποξένωση των συντρόφων.
Η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων για τις ανησυχίες της γυναίκας είναι ζωτικής σημασίας για την ομαλή λειτουργία του ζευγαριού, καθώς η έλλειψη αυτής καθηλώνει το ζευγάρι σε μια σχέση που δεν ικανοποιεί κανέναν από τους δυο.
Μεταφέροντας και επικοινωνώντας αυτούς τους προβληματισμούς, η γυναίκα δίνει το περιθώριο στον άντρα να καταλάβει τι είναι αυτό που την ανησυχεί και να προσφέρει τη βοήθειά του.
Σε περίπτωση που μια γυναίκα αδυνατεί να εκφράσει τα συγκεκριμένα συναισθήματα στο σύντροφό της είναι ωφέλιμο τόσο για την ίδια όσο και για τη σχέση της να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού σεξουαλικής υγείας.
