Θέληση και Επιθυμία
Η θέληση είναι αποκλειστικό απόκτημα του ανθρώπου σε τούτο τα πεδίο συνειδητότητας που υπάρχουμε. Διαχωρίζει τον άνθρωπο από τη ζωώδη φύση στην οποία μόνο το ένστικτο είναι ενεργό.
Η επιθυμία, στην ευρύτερη εφαρμογή της, είναι η μία δημιουργική δύναμη στο Σύμπαν. Κατ’ αυτή την έννοια δεν ξεχωρίζει από τη Θέληση, αλλά εμείς οι άνθρωποι ποτέ δεν γνωρίζουμε την επιθυμία με αυτό το σχήμα, όσο παραμένουμε άνθρωποι. Επομένως η θέληση και η επιθυμία εδώ θεωρούνται αντίθετες.
Έτσι η θέληση είναι ο βλαστός του Θείου, ο Θεός στον άνθρωπο. Η επιθυμία είναι η κινητήρια δύναμη της ζωώδους ζωής. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν την επιθυμία ότι είναι θέληση. Αλλά αυτός που θα το πετύχαινε πρέπει να διαχωρίσει τη θέληση από την επιθυμία και να κάνει τη θέληση κυβερνήτη του. Γιατί η επιθυμία είναι ασταθής και πάντοτε εναλλασσόμενη, ενώ η θέληση είναι σταθερή και συνεχής.
Και τα δύο και η θέληση και η επιθυμία είναι απόλυτοι δημιουργοί, που σχηματίζουν τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Αλλά η θέληση δημιουργεί με νοημοσύνη – η επιθυμία τυφλά και ασυνείδητα. Εντούτοις, ο άνθρωπος φτιάχνει τον εαυτό του σύμφωνα με την εικόνα των επιθυμιών του, εκτός κι αν δημιουργεί τον εαυτό του να μοιάζει στο Θείο, διαμέσου της θέλησής του, που είναι το παιδί του φωτός.
Ο σκοπός του είναι διπλός: να αφυπνίσει τη θέληση, να τη δυναμώσει με χρήση και κατάκτηση,να την κάνει απόλυτο κυρίαρχο μέσα στο σώμα του και παράλληλα να εξαγνίσει την επιθυμία. Η γνώση και η θέληση είναι τα εργαλεία για την ολοκλήρωση του εξαγνισμού του.
Όταν η επιθυμία έχει χάσει κάθε ίχνος ή χροιά του εαυτού (εγώ) τότε γίνεται αγνή,.
To πρώτο βήμα προς την αγνότητα είναι να εξαλειφθεί η επιθυμία για τα υλικά πράγματα, εφόσον αυτά τα απολαμβάνει κανείς διαμέσου της εγωιστικής προσωπικότητας.
Το δεύτερο βήμα είναι να σταματήσει κάποιος να επιθυμεί για τον εαυτό του έστω και τις πλέον αφηρημένες ιδέες όπως δύναμη, γνώση, αγάπη, ευτυχία ή φήμη. Γιατί κι αυτά είναι εγωισμός.
Η ίδια η ζωή διδάσκει αυτά τα μαθήματα. Γιατί όλα αυτά τα αντικείμενα της επιθυμίας δεν είναι παρά φρούτα της Νεκράς Θάλασσας την ώρα της επίτευξης. Η διαισθητική αντίληψη συλλαμβάνει τη θετική αλήθεια ότι η ικανοποίηση είναι εφικτή μόνο στο μη πεπερασμένο. Η θέληση θα κάνει αυτή την πεποίθηση ένα πραγματικό γεγονός της συνειδητότητας έως ότου όλη η επιθυμία εστιάσει στο Αιώνιο.
