Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας σήμερα υποστηρίζει και έχει κάνει πράξη την ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα με τον ισχυρισμό ότι αυτός είναι ο σύγχρονος και ψυχολογικά σωστός τρόπος.
Αυτό έχει δείξει ότι υπάρχουν ορισμένοι πρακτικοί λόγοι, γιατί αυτή η ελεύθερη σεξουαλική δραστηριότητα δεν φέρνει την πραγματική ευτυχία και αρμονία που επιζητούν οι άνθρωποι. Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι στιγμές σπάνια βοηθάνε στην προώθηση της πνευματικής επαφής ανάμεσα σε δυο ψυχές.
Επιπλέον, η πηγή αυτής της στιγμιαίας απόλαυσης αρχίζει να γίνεται εθισμός για μερικούς και αντί να προσθέτει στη ζωή τους κάποιο νόημα, γίνεται μια δύναμη που τους κάνει σκλάβους όπως το κάπνισμα, τα ναρκωτικά ή τα ηρεμιστικά. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν εθιστεί κανείς σ’ αυτή την απόλαυση είναι έτοιμος να θυσιάσει τις αρχές του και τα πιστεύω του, φτάνει να την ικανοποιήσει. Μπορεί ν’ απατήσει τη γυναίκα του, ή εάν πρόκειται για γυναίκα, τον άντρα της, παρ’ όλο που δεν θα ήθελαν να τους το κάνει και ο άλλος αυτό. Συχνά δημιουργούνται σχέσεις με ανθρώπους που είναι ήδη παντρεμένοι. Παρ’ όλο που κανείς δεν θα ήθελε να έχουν άλλοι σχέσεις με τον δικό του σύντροφο, κάνει ακριβώς αυτό που δεν θα ήθελε να του κάνουν οι άλλοι. Δημιουργεί «Κάρμα» – η πράξη αυτή θα του ανταποδοθεί με κάποιο τρόπο.
Πέρα όμως από την «Καρμική» αντίδραση, υπάρχει το πρόβλημα της έλλειψης κάποιας συνέπειας ανάμεσα στα πιστεύω, τις αξίες, τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτό δημιουργεί ένα σχίσμα στην προσωπικότητά του και μια συνειδητή ή υποσυνείδητη σύγχυση ένα σκόρπισμα της ενέργειας, που τον εμποδίζει να βρει την ευτυχία και την ικανοποίηση που αναζητάει. Προσπαθεί να βρει ευτυχία και ευχαρίστηση μέσα από την άλλη σχέση αλλά τελικά βρίσκει μόνο σύγχυση και εσωτερική σύγκρουση.
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε αισθανθεί να σβήνει σιγά – σιγά η έντονη συγκίνηση του έρωτα καθώς περνάει ο καιρός και η ζωή γεμίζει ευθύνες, το μεγάλωμα των παιδιών, και την ανάγκη να ζήσουμε την οικογένειά μας. Είναι συνήθως σε τέτοιες στιγμές που οι άνθρωποι αναζητούν σχέσεις έξω από το γάμο τους, για να μη χάσουν αυτή την αίσθηση της νεότητας, της χαράς και της απόλαυσης.
Αλλά είναι στη φύση του έρωτα να περνάει. Είναι σαν ένα μεγάλο κύμα που όλο και μεγαλώνει αποκτώντας φόρα μέχρι που αποκορυφώνεται σε μια σπασμωδική έξαρση όλο αφρό και αργά εξαφανίζεται πάλι μέσα στη θάλασσα. Ήταν πολύ ωραίο αλλά τέλειωσε. Η αγάπη είναι σαν τη θάλασσα, βαθιά, δυνατή, σταθερή, που τα ενώνει όλα.
Πόσες φορές θ’ ανέβουμε με το κύμα ψηλά για να πέσουμε τσακισμένοι στην απογοήτευση, τη σύγχυση, και ακόμη και την κατάθλιψη πριν αρχίσουμε να προτιμάμε καλύτερα τη θάλασσα. Η θάλασσα είναι αγάπη, ο έρωτας είναι το κύμα, το σεξ είναι ο αφρός. Ο αφρός έχει ελάχιστη ζωή, το κύμα λίγο παραπάνω και η θάλασσα ζει για πάντα.
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο «η ψυχολογία της ευτυχίας» του ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΑΤΖΕΜΥ
