" Οι τρεις πειρασμοί και η νίκη του Ιησού επί του διαβόλου "
Τρείς ήταν οι βασικοί πειρασμοί που αντιμετώπισε και νίκησε ο Ιησούς στην πορεία του προς την απόλυτη συνειδητότητα ή αλλιώς προς τη θέωσή του. Αναφέρονται στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο.
Πιο συγκεκριμένα στη βάπτισή του απο τον Ιωάννη τον Πρόδρομο ο Ιησούς, έλαβε πνεύμα άγιο εξ ουρανών, που του αποκάλυψε ότι είναι "ο υιός του Θεού " και κατευθύνθηκε προς την έρημο για αυτοσυγκέντρωση και περισυλλογή.
Εκεί ύστερα απο σαράντα μέρες και νύχτες νηστείας και προσευχής ,του φανερώθηκε ο διάβολος που προσπάθησε να τον αποπροσανατολίσει βάζοντας του τρείς πειρασμούς ή δοκιμασίες.
Κατά μια έννοια θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Ιησούς έδωσε μια μάχη σε πνευματικό επίπεδο.
Ήταν μια μάχη μεταξύ της ανθρώπινης υπόστασής του με την θεική του φύση που πλέον είχε αποκαλυφθεί, του εγωικού του εαυτού, και της ψυχής του που είχε καθαρθεί.
Μια μάχη που σε πολλούς ανθρώπους εκδηλώνεται και δεν γνωρίζουν πως να την αντιμετωπίσουν.
Εμφανίζεται η αμφιβολία, ο πειρασμός, ο σκοτεινός εαυτός ή ότι ο καθένας κατανοεί ως διάβολο που θέτει τις δοκιμασίες.
Πολλοί τρελαίνονται ή αυτοκτονούν ακολουθώντας αυτή την εσωτερική φοβική φωνή που τους κατευθύνει.
Σε αρκετούς εκδηλώνεται, όταν αναζητώντας την αλήθεια, τους αποκαλύπτεται η θεία γνώση, όταν δηλαδή φωτίζονται και λαμβάνουν πνεύμα εξ ουρανών.
Αμέσως μετά απο το άνοιγμα που γίνεται στο νου τους, βρίσκονται σε εσωτερική σύγκρουση και σύγχιση, μοιάζουν χαμένοι στο δικό τους κόσμο, επικοινωνούν δύσκολα με τον εξωτερικό κόσμο, μοιάζουν τρομαγμένοι και έχουν ανάγκη απομόνωσης κι αυτοσυγκέντρωσης ώστε να επεξεργαστούν τα νέα δεδομένα.
Ακριβώς όπως ο Ιησούς έκανε πηγαίνοντας στην έρημο.
Καλούνται να δώσουν μιά μάχη εντός τους. Αυτή η σύγκρουση, η μάχη απαιτεί όλη την προσοχή και όλη την ενέργειά τους.
Καλούνται να επιλέξουν ποιό δρόμο θέλουν να ακολουθήσουν και ποιά αρχή, ποιά πηγή δημιουργίας θέλουν πλέον να υπηρετούν, ποιά κατεύθυνση να ακολουθήσουν.
Είναι η στιγμή που τους επιτρέπεται να ανοίξουν τον θεϊκό εαυτό τους, να κινηθούν μέσω αυτού, να αφεθούν με εμπιστοσύνη στην ψυχή και στο πνεύμα τους, αναγνωρίζοντας πλέον την πηγή της δημιουργίας τους, την θεϊκή καταγωγή τους.
Είναι μια διαδικασία αποδοχής και ολοκλήρωσης της σύνδεσης με την ψυχή, του πνεύματος και του θεικού εαυτού.
Τότε δίνεται και η ανώτερη αποστολή του ατόμου και της ψυχής του που ήρθε να εκπληρώσει σ΄αυτή τη γη, ως υιός ή κόρη της συμπαντικής δημιουργικής αρχής που αποκαλούμε Θεό.
Είναι γνωστό ότι οι γραφές της καινής διαθήκης έχουν υποστεί λογοκρισία, ότι έχουν επιλεγεί τα κατάλληλα κείμενα για τη διάδοση και την εδραίωση του χριστιανισμού ως θρησκεία όπως εξυπηρετούσε τις αρχές και τις εξουσίες εκείνης της εποχής.
Ακόμα κι αν η γνώση που μας δόθηκε μέσω των ιερών αυτών κειμένων, είναι μισή, ή ελλειπής, ή παρερμηνευμένη ή διαστρεβλωμένη ή παραποιημένη, δεν σημαίνει ότι η αλήθεια της δεν υπάρχει.
Η εκκλησία εδω ευθύνεται γιατί δεν μπόρεσε να προστατέψει αυτή την αλήθεια και να επικοινωνήσει σωστά το μήνυμα των λόγων του Ιησού.
Έχτισαν μια εκκλησία για τους ανθρώπους στο όνομά του αλλά τον διαχώρισαν απο κείνους . Τον έκαναν Θεό ανεβάζοντάς τον σ' ένα τόσο ψηλό βάθρο όπου κανείς δεν θα μπορούσε να τον φτάσει.
Ο ίδιος δεν είπε ποτέ ότι ήταν Θεός, αλλά ο υιός του, όπως και όλοι οι άνθρωποι.
Είπε δηλαδή ότι όλοι έχουμε τη δυνατότητα να πράξουμε σαν εκείνον, να γίνουμε σαν εκείνον. Ήρθε για να δείξει τον δρόμο της αγάπης και της απελευθέρωσης των ανθρώπων.
Λίγοι κατανόησαν τι είπε και τι έκανε. Πάρα πολλοί όμως τον ακολούθησαν και πίστεψαν σε κείνον, διαδίδοντας την αλήθεια του.
Η αλήθεια έχει την ιδιότητα της διαχρονικότητας, η γνώση της ποτέ δε εξαλείφεται ούτε σβήνεται, ούτε εξαφανίζεται.
Η αλήθεια είναι βιωματική, είναι ζωντανή, αντέχει στις όποιες δοκιμασίες και σε 'όσα βασανιστήρια την υποβάλλουν κάποιοι, ακριβώς όπως και ο Ιησούς που μας τη δίδαξε κι όλοι οι σοφοί δάσκαλοι που μας την μετέφεραν με ανάλογους τρόπους.
Επίσης η αλήθεια αποδεικνύεται και γίνεται αποδεκτή, όταν σε πολλούς εμφανίζεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, με το ίδιο βίωμα και τότε μιλάμε για κοινή αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο αντέχει στον χρόνο και διαδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, απο ψυχή σε ψυχή.
Στα 2016 χρόνια που μεσολάβησαν απο τον ερχομό του Ιησού στη γη μέχρι σήμερα, πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να αλλοιώσουν το έργο του και να σβήσουν τον δρόμο που εκείνος άνοιξε.
Την οδό της αλήθειας όπως εκείνος είπε, την οδό της αγάπης και της απελευθέρωσης που δίδαξε και που δέχτηκαν οι άνθρωποι στις καρδιές τους και την μετέδωσαν εμπειρικά περισσότερο απο γεννιά σε γεννιά και όχι μόνο μέσω των ιερέων και των παραποιημένων γραφών τους.
Κι αυτό είναι εμφανές απο το γεγονός ότι ακόμα δεν είναι σαφή τα λόγια των γραφών, έχουν επικρατήσει ερμηνείες που μεταφέρουν περισσότερο φόβο παρά αγάπη, περισσότερη σύγχιση παρά διαύγεια, περισσότερες δεσμεύσεις παρά ελευθερίες.
Στο κείμενο που ακολουθεί αναφέρονται οι τρεις πειρασμοί, για τους οποίους έχουν δοθεί πολλές και διάφορες ερμηνείες καμία όμως φαίνεται δεν ήταν τόσο ισχυρή ώστε να αποδυναμώσει τη θέση του διαβόλου και να μην αποτελεί πλέον φόβητρο για τους ανθρώπους μια και νικήθηκε απο έναν άνθρωπο, τον Ιησού.
Η εκκλησία χρησιμοποιεί τον διάβολο, ως φόβητρο των ανθρώπων, διατηρώντας τον σε θέση ισχύος, αφήνοντας να εννοηθεί πως είναι πολύ δύσκολο να νικηθεί κι ότι είναι μια συνεχής σύγκρουση και μάχη που δίνουν οι άνθρωποι, αλλά μόνο ένας Θεός μπορεί να τα καταφέρει όπως ο Ιησούς. Μέγιστη πλάνη και μέγιστη παγίδα.
Όλοι μπορούν να τα καταφέρουν αρκεί να θέλουν, αρκεί να γνωρίζουν τον τρόπο. Κι αυτόν τον τρόπο έδειξε ο Ιησούς για όλους κι όχι μόνο για τον εαυτό του.
Ο Ιησούς ήρθε στη γη ως άνθρωπος, πέρασε απ' ολα τα επίπεδα και τις δοκιμασίες ακριβώς όπως όλοι οι άνθρωποι κάνουμε στη ζωή μας, αλλά διαφοροποιήθηκε απο τους κοινούς, θνητούς ανθρώπους όταν αποδέχτηκε τη Θεϊκή του φύση κι όταν έπραξε σύμφωνα με αυτήν, όταν δηλαδή δεν προσκύνησε τον διάβολο όταν του έταξε δόξα, εξουσία και πλούτη και ηδονές. (Φιλοδοξία - Φιληδονία - Φιλαργυρία)
Η θεία του ενέργεια απελευθερώθηκε και μέσω αυτής έδρασε, θεράπευσε και επραξε όλα όσα έπραξε, σαν διάμεσο, σαν πύλη, όπως ο ίδιος έλεγε.
Είχε θέσει εαυτόν στην υπηρεσία του Θεού κι ο Θεός, δρούσε μέσω αυτού. Και ναι είναι δύσκολο σε τούτο τον ανισόρροπο κόσμο να δρας με αυτόν τον τρόπο.
Αν όμως είχε διδαχτεί κι επικοινωνηθεί σωστά το έργο του θα ήταν πιο εύκολο για όλους μας σήμερα.
Αν καταφέρουμε να ερμηνεύσουμε το λόγο και την πράξη του με σαφήνεια ώστε να μπορεί να κατανοηθεί επί της ουσίας, θα παραμείνει ο δρόμος ανοιχτός για όποιον θέλει να τον βαδίσει .
Η οδός της αλήθειας όπως την αποκάλεσε ο ίδιος, η οδός της αγάπης και της απελευθέρωσης ξεκινά αμέσως μετά την νίκη του επί του διαβόλου, τη νίκη του θεικού μας εαυτού επί της ύλης, της ψυχής μας επί του σώματος.
Όταν είσαι σε σύνδεση με την ψυχή σου, όταν την ακολουθείς και την ακούς, σου δίνεται και η γνώση της, αυτό είναι το πνεύμα, σου δίνεται η δυνατότητα να κατανοείς τις βαθύτερες έννοιες, κι εφόσον γνωρίζεις ελληνικά μπορείς πολύ εύκολα να κατανοήσεις και τα αρχαία ελληνικά. Οι έννοιες παραμένουν ίδιες ακόμα κι αν πολλές λέξεις έχουν αλλάξει.
Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο κεφ 4.
Α. 1 Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου,
Τότε ο Ιησούς πήγε στην έρημο καθοδηγούμενος από το Πνεύμα για να δοκιμαστεί από τον πειρασμό του διαβόλου
2 καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε.
Κι αφού νήστεψε για σαράντα μέρες και νύχτες, ύστερα πείνασε
3 καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται.
Και ήρθε σ αυτόν ο πειρασμός και είπε, "αν είσαι γιός του Θεού, πες σ΄αυτές τις πέτρες να γίνουν ψωμί "
4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· γέγραπται, οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ.
Ο Ιησούς απάντησε, "έχει γραφτεί, ότι δεν ζει ο άνθρωπος μόνο με ψωμί, αλλά απ΄όλα όσα εκπορεύονται απο το στόμα του Θεού. "
Β. 5 Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ .
Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος και τον πηγαίνει στην αγία πόλη , και τον ανεβάζει πάνω στο πτερύγιο του ιερού
6 καὶ λέγει αὐτῷ· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτόν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ, καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου.
και του λέει , αν είσαι ο υιός του Θεού, κατέβα κάτω, έχει γραφτεί ότι οι άγγελοι του θεού θά 'ρθουν και θα σε κρατήσουν στα χέρια τους ώστε να μη χτυπήσεις ούτε το πόδι σου σε πέτρα."
7 ἔφη αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου.
Είπε σ΄αυτόν ο Ιησούς , πάλι έχει γραφτεί ," μην βάζεις σε πειρασμό Κύριον τον Θεό σου"
Γ. 8 Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν
Πάλι, συνεχίζει ο διάβολος και τον πηγαίνει σε ψηλό βουνό και του δείχνει κάτω όλες τις εξουσίες του κόσμου και τις δόξες του.
9 καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.
και του λέει, αυτά όλα θα σου δώσω εαν με προσκυνήσεις.
10 τότε λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.
τότε λέει σ΄αυτόν ο Ιησούς, πήγαινε πίσω μου σατανά, έχει γραφτεί, Κύριον τον Θεό σου να προσκυνήσεις και αυτόν μόνο να λατρεύσεις.
11 Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ.
Τότε τον άφησε αυτόν ο διάβολος και άγγελοι ήρθαν και ακολουθούσαν πιστά τον Ιησού.
Ας δούμε εδώ, ποιοί ήταν οι τρείς πειρασμοί.
Ο πρώτος ήταν η πείνα(φιληδονία), ο δεύτερος ήταν ή δόξα(φιλοδοξία) και ο τρίτος η εξουσία κι ο πλούτος(φιλαργυρία) μαζί.
Στον πρώτο πειρασμό της πείνας στην πρόκληση που δέχεται από τον διάβολο να μετατρέψει τις πέτρες σε ψωμί ώστε να αποδείξει ότι έχει θεϊκές δυνάμεις και θεική καταγωγή, ο Ιησούς απαντάει "δεν αρκεί μόνο το ψωμί στον άνθρωπο για να ζήσει, αλλά χρειάζεται να γνωρίσει όλα όσα εκπορεύονται από το στόμα του θεού," όχι μόνο για να ζήσει αλλά να είναι και πλήρης.
Πιθανόν όσα του είχαν αποκαλυφθεί τις σαράντα μέρες προσευχής και νηστείας ήταν πολύ πιο σημαντικά από το φαγητό, είχε λάβει πνευματική τροφή τέτοιας ποιότητας που έθρεφε και το σώμα του και δεν χρειαζόταν να πείσει κανέναν γιαυτό, κάνοντας μαγικά κόλπα. Ο ίδιος γνώριζε πλέον πολλά κι αυτό ήταν αρκετό για κείνον.
Στον δεύτερο πειρασμό της δόξας, ο διάβολος μετά από αυτή του την απάντηση τον ανεβάζει ψηλά σε ένα ναό, ζητώντας του πάλι να εκδηλώσει θεϊκές δυνάμεις και να κατέβει κάτω χωρίς να χτυπήσει. Εδω βλέπουμε ότι τον αναγνωρίζει σαν κάτι ξεχωριστό και του δίνει το προνόμιο και τη δόξα να είναι στην κορυφή κάποιου ναού.
Ο Ιησούς όμως δεν δέχεται ούτε αυτή τη θέση, απαντώντας ότι "δεν προκαλείς ποτέ το Θεό ζητώντας του να σου αποδείξει μέσω θαύματος την ύπαρξή του και την αγάπη του προς εσένα". Μας λέει απλά ότι, δεν ενεργούν οι θεϊκές δυνάμεις κατόπιν παραγγελίας για λόγους εντυπωσιασμού και καταξίωσης.
Και τότε έρχεται ο τρίτος πειρασμός, της εξουσίας και του πλούτου, όπου ο διάβολος ανεβάζει τον Ιησού στην κορυφή ενός βουνού και του δείχνει όλα τα βασίλεια και τις δόξες αυτών, λέγοντάς του ότι "θα τα έχεις όλα δικά σου αν με προσκυνήσεις ", δηλώνοντας ότι όλα αυτά του ανήκουν κι ότι εκείνος είναι ο άρχων αυτού του κόσμου, προσπαθώντας να τον πείσει ότι είναι στη δικαιοδοσία του να ορίζει όποιον εκείνος θεωρεί αντάξιό του να τον υπηρετεί.
Κι ο Ιησούς του απαντάει το γνωστό.
"Ύπαγε οπίσω μου σατανά, έχει γραφτεί, ότι προσκυνήσεις Κύριον τον θεό σου και μόνο αυτόν λατρεύσεις "
Και δω είναι το ζουμί της υπόθεσης
Του λέει δηλαδή, " έλα πίσω μου και μαζί με μένα ή μέσω εμού, προσκύνησε και συ, τον δικό σου Κύριο και Θεό σου και μόνο αυτόν να λατρεύεις, γιατί αυτός έφτιαξε και σένα και όλα όσα κατέχεις."
Θα μπορούσε να δοθεί και αυτή η ερμηνεία κι όχι μόνο ότι τον έβαλε πίσω του να τον ακολουθεί, δεν αρκεί ότι δήλωσε ότι προσκυνάει μόνο έναν Θεό και μόνο αυτόν λατρεύει, αναφερόμενος στο πρόσωπό του.
Αν ο Ιησούς εννοούσε τον εαυτό του λέγοντας, προσκύνησε Κύριον τον θεό σου θα το έλεγε αλλιώς θα χρησιμοποιούσε πρώτο πρόσωπο κι όχι δεύτερο κι επίσης δεν θα χρειαζόταν το " ύπαγε οπίσω μου ".
Για ποιο λόγο να τον παροτρύνει να τον ακολουθήσει ο διάβολος, για να του βάζει τρικλοποδιές χωρίς να τον βλέπει και να μην τον ελέγχει ή γιατί κάτι άλλο εννοούσε τελικά;
Και πόσους από μας δεν μας γέμιζε φόβο αυτή η φράση, αυτό το " ύπαγε οπίσω μου σατανά "; Σκέτο χωρίς την υπόλοιπη φράση δημιουργεί την αίσθηση ότι κάποιος σε κυνηγάει, κάποιος σε παρακολουθεί μονίμως, κάποιος έχει γίνει η σκιά σου, κάποιος σε ελέγχει και σε κυριαρχεί μέσω του φόβου που σου δημιουργεί γιατί απλώς δεν τον βλέπεις.
Εκεί τελειώνει και κάθε του εξουσία στον άνθρωπο και τον κόσμο, όταν έρθει η επίγνωση ότι και ο διάβολος είναι παιδί του θεού και βρίσκεται απλώς σε άγνοια, δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις γιατί στην ουσία δεν μπορεί να δώσει τίποτα, ούτε να πάρει τίποτα, εφόσον τίποτα δεν του ανήκει μια και δεν δημιούργησε τίποτα απ όλα αυτά.
Όταν δηλαδή ο διάβολος, η σκοτεινή μας πλευρά, η ακάθαρτη, ακολουθήσει την καθαρή μας υπόσταση, την φωτεινή κι όταν μέσω αυτής προσκυνήσει την θεική της καταγωγή.
Γιατί και ο διάβολος είναι γέννημα του ίδιου Θεού, της ίδιας πηγής.
Για κάποιους σοφούς, ο διάβολος είναι ένας δάσκαλος, που μας δοκιμάζει μέχρι να κατανοήσουμε την άγνοιά μας, μέχρι να φωτίσουμε όλες τις σκοτεινές μας πλευρές και τότε παύει να υπάρχει και δεν έχει λόγο να μας πειράζει.
Αποδεχόμενοι αυτή την τόσο απλή αλήθεια, σταματάμε κάθε εσωτερική σύγκρουση, Ο εσωτερικός μας κόσμος ενώνεται, γίνεται ένα κι όλα παίρνουν τη θέση τους. Ο διάβολος δεν είναι επικίνδυνος πλέον, αλλά ένας βοηθός μας που μας βοηθάει να δούμε τις λάθος πλευρές μας.
Παύει κάθε διαμάχη κι εσωτερική σύγκρουση, όταν αποδεχτούμε και το πιο σκοτεινό μας κομμάτι ως μέρος της ίδιας συμπαντικής αρχής και δημιουργίας. Όταν δεν ενδώσουμε στους πειρασμούς και δεν δώσουμε την εξουσία και τον έλεγχο της υπόστασής μας, σε όποιον μας την ζητάει.
Αυτήν την δύναμη να αντισταθούμε, μπορούμε να την έχουμε μόνο όταν αναγνωρίσουμε μέσα μας την θεϊκή μας καταγωγή, την προέλευση της ψυχής μας, όταν ακολουθούμε την φωνή της μέσω της συνείδησής μας.
Με γνώση, συνείδηση, αλήθεια, πίστη κι αγάπη διαφοροποιούμαστε.
Διαφορετικά και θα υποκύψουμε και θα προσκυνήσουμε και θα δεχτούμε πολλά ψέμματα για αλήθειες, θα συνεχίζουμε να ζούμε πλασματική ζωή, γεμάτη άγνοια και φόβο, κενοί από ψυχή.
Πολλοί πιστεύουν ότι Θεός και διάβολος είναι η μία και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, αυτή η εντύπωση έχει δημιουργηθεί από πολλά ιερά κείμενα που εξισώνουν αυτές τις δύο αρχές, Που τις θεωρούν εξίσου δυνατές, αποδίδοντας τα ίδια χαρακτηριστικά και ιδιότητες και στις δύο. Το καλό και το κακό κατά μια άλλη έννοια που αλληλοσυγκρούονται συνεχώς.
Εξισώνοντάς αυτές τις δύο αρχές, ο άνθρωπος παραμένει δέσμιος της πλάνης, του φόβου και της άγνοιας.
Νιώθοντας αδύναμος δεν μπορεί να ξεφύγει γιατί δεν βρίσκει διέξοδο κι αναπόφευκτα οδηγείται στην τρέλα.
Αυτή τη διέξοδο δίνει ο Ιησούς σ΄αυτό το κείμενο, εξηγεί το πως αντικρούεις τους πειρασμούς, και πως νικάς αυτές τις εσωτερικές φωνές που προσπαθούν να σε αποσυντονίσουν και να σε αποπροσανατολίσουν, να σε μπερδέψουν και να φοβηθείς ώστε να παραδώσεις την ψυχή σου, το πνεύμα σου κι όλα όσα έχεις.
Να αναγκαστείς μέσω του φόβου να προσκυνήσεις τον διάβολο, να υπερτερήσει δηλαδή η σκοτεινή σου πλευρά, να νικήσει ο εγωικός σου εαυτός την ψυχή σου. Να μείνεις ένα άδειο κουφάρι που καθοδηγείται από σκοτεινές δυνάμεις, άβουλο και άψυχο.
Έχουμε μάθει απο άγνοια και φόβο να υποτασσόμαστε , να υπακούμε και να ακολουθούμε τους υποτιθέμενους ισχυρούς που με ψέμματα κυριαρχούν κι ελέγχουν τα βασίλεια και τον πλούτο αυτού του κόσμου θέτοντας εαυτούς "Αρχοντες αυτού του κόσμου", ζητώντας μας να τους προσκυνήσουμε.
Ζούμε στην εποχή που αυτά που κάποτε μας έμοιαζαν παραμύθια έχουν γίνει πραγματικότητα.
Ζούμε στην εποχή που όλα τα σενάρια επαληθεύονται κι άλλα τόσα αναιρούνται.
Ζούμε στην εποχή που έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε πιο συνειδητοί και πιο υπεύθυνοι, πιο σκλαβωμένοι αλλά και πιο ελεύθεροι.
Ζούμε στην εποχή που ανακαλύπτουμε τη θεϊκή μας φύση και να την απελευθερώσουμε.
Μέσω αυτής καλούμαστε να επιβιώσουμε και να αντισταθούμε στα όσα θλιβερά συμβαίνουν γύρω μας.
Ότι επιλέγουμε συμβαίνει κι ότι πιστεύουμε υλοποιείται.
Όλα είναι εδω κι όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα.
Δεν υπάρχουν πλέον αυτονόητα, καλούμαστε να εξηγήσουμε τα πάντα και να κατανοήσουμε τα πάντα.
Υπάρχει μόνο αυτό που ο καθένας νοεί, νιώθει κι αντιλαμβάνεται.
Η έκβαση των πραγμάτων εξαρτάται μόνο απ;o το που τοποθετεί κανείς τον εαυτό του, που διοχετεύει την ενέργειά του και πως,
Είμαστε οι δημιουργοί της πραγματικότητάς μας, μόνο εμείς και κανένας άλλος.
Κι αν θα αλλάξει αυτός ο κόσμος εξαρτάται μόνο απο μας κι απο κανέναν άλλον.
Έχουμε ακέραιη την ευθύνη αλλά και άπειρες δυνατότητες.
Αρκεί μόνο να το θελήσουμε και να το επιλέξουμε με όλη μας τη ψυχή.
Συνειδητές, ολοκάθαρες και ξεκάθαρες επιλογές.
Η επιλογή είναι δική μας μόνο όταν είναι συνειδητή.
Η γνώση έχει δοθεί ανά τους αιώνες, ασύνδετη και αποσπασματική. Αυτό που λείπει είναι σύνθεσή της.
" Το κακό ήταν πάντα και θα είναι στην υπηρεσία του καλού."
