Θά αποθάνητε, ας είσθε Άρ­χοντες και Κυβερνήται

- Ακούσατε φιλοπόλεμοι Βασιλείς και Άρχοντες των Εθνών και σύνετε!

Ο Παντοκράτωρ Θεός και ποιητής του παντός σας κατέστησε Βασιλείς, Άρχοντας και Κυβερνήτας των ε­θνών και λαών, και οι άνθρωποι σας ενεπιστεύθησαν την διακυβέρνησίν των, να κυβερνάτε τους υπηκόους σας εν δικαιοσύνη και αληθεία και ως πατέρες φιλό­στοργοι και κυβερνήται άριστοι, να προνοήτε και να φροντίζητε περί της ευημερίας, ευτυχίας και σωτηρίας των λαών σας. Διατί λησμονήτε τον προορισμόν σας;

Α­κούσατε και σύνετε! Εκατοντάδας χιλιάδων ανεύθυνων και αθώων ανθρώπων εθανατώσατε παραδόντες εις σφαγήν, εις το πυρ και εις τον βυθόν της θαλάσσης! Εκατο­ντάδας χιλιάδων ανθρώπων κατεστήσατε δυστυχεστάτους, ελεεινοτάτους, αθλιεστάτους, πεινασμένους, γυ­μνούς και αστέγους! Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δραχμών σπαταλάτε καθ’ εκάστην εις εξοπλισμούς και τα ρίπτετε εις το πυρ και εις την θάλασσαν, διά να θεραπεύσητε το πάθος του εγωϊσμού και της φιλοδοξίας σας, και δεν σκέπτεσθε, ότι με αυτά τα χρήματα που πετάτε α­σκόπως, αδίκως και παραλόγως, πόσα εκατομμύρια πτω­χών, χηρών, ορφανών, πεινασμένων θα εσώζατε; Που εί­ναι λοιπόν η δικαιοσύνη σας; που η αγάπη, η στοργή, που η μέριμνα σας; Τί θα απολαύσητε, τι θα κερδίσητε, εάν ιδήτε ολόκληρον την Ευρώπην κυλιομένην εις το αίμα και τας πόλεις αυτής μεταβαλομένας εις σωρούς ερειπίων; Δι’ όλα τα ανωτέρω είσθε υπεύθυνοι! Σκεφθήτε, ότι είσθε άνθρωποι θνητοί! Θά αποθάνητε, ας είσθε Άρ­χοντες και Κυβερνήται.

Ζητείτε, ως άδικοι και πλεονέκται, να αυξήσητε τα όρια των εθνών σας και εί δυνατόν να κατακτήσητε ολόκληρον την οικουμένην, διά να αφίσητε δήθεν όνομα, και αύριον θα αποθάνητε και δεν θα πάρητε μαζί σας ου­δέν. Θα πάρητε μόνον τρεις πήχεις γης που θά σας ρί­ψουν μέσα εις τον τάφον, ως θνησιμαία, διά να γίνητε σκωλήκων βρώμα και δυσωδία! Σκεφθήτε, ότι θα δώσητε λόγον των πράξεων σας εις τον απροσωπόληπτον Κριτήν και Θεόν, δι’ αυτό έλθετε εις αίσθησιν, μετανοήσατε και σταματήσατε το κακόν.

Ο Παμβασιλεύς και Κύριος των απάντων από τον ό­ποιον έχετε το σκήπτρον και το αξίωμα, το ζην και το αναπνέειν και παν αγαθόν, έδωκεν εντολήν εις υμάς και εις πάντας ειπών: «αγαπάτε αλλήλους». Υμείς όχι μόνο δεν τηρείτε την εντολήν της αγάπης, αλλά και εις τους υπηκόους σας παραγγέλλετε να μισούν τους αδελφούς των και να τους φονεύουν. Αγνοείτε, ότι όλοι οι άνθρω­ποι αδελφοί εσμέν, πλάσματα ενός και του αυτού Πα­τρός; Ουκ ενι Έλλην, ουδέ Ιουδαίος, Βάρβαρος, Σκύθης, δούλος ελεύθερος, Άγγλος, Γάλλος, Ρώσος, Γερμα­νός, Ιταλός, Ευρωπαίος, Αμερικανός, Ασιάτης, Αφρι­κανός, Αυστραλός, αλλά πάντες εν εσμέν, πάντες αδελ­φοί, πάντες ομοιάνθρωποι.

Αναλογισθήτε το κακόν που πράττετε, συμπονέσα­τε, λυπηθήτε τους συνανθρώπους σας αδελφούς, λυπηθήτε τους στρατιώτας σας, τί κακόν σας εκαμον που τους στέλλετε ως πρόβατα επί σφαγήν; Λυπηθήτε τας γυναί­κας των, τας οποίας κατέστησατε χήρας, και τα τέκνα των ορφανά και δυστυχή! Λυπηθήτε τους πατέρας και τας μητέρας που αφίνετε χωρίς παιδιά! Λυπηθήτε τους γέροντας, τας εγκύους και θηλάζουσας γυναίκας και τα άωρα βρέφη! Λυπηθήτε ακόμη κάθε ηλικία, τους ανθρώ­πους τους οποίους διά το πείσμα σας, διά την πλεονεξίαν, τον φθόνον, την εωσφορικήν υπερηφάνειαν και φιλοδοξίαν σας, κατεστήσατε ελεεινούς, δυστυχείς, χωρίς τροφήν, χωρίς στέγην, χωρίς ένδυμα! Λυπηθήτε τας πό­λεις που καίετε, τα πλοία που βυθίζετε, τα αεροπλάνα που συντρίβετε! Λυπηθήτε τα δισεκατομμύρια που πετά­τε εις την θάλασσαν και την φωτιάν, και δώσατε τα εις τους πτωχούς που πεινούν, εις τας χήρας και ορφανά, εις έργα φιλανθρωπίας και αγαθοεργίας.

Η φωνή μου, η οποία εξέρχεται από τα βάθη της καρδίας μου με πόνον και θλήψιν και δάκρυα, ας εισέλθη εις τα ώτα υμών και ας γίνη ευπρόσδεκτος.Γνωρίζω, ότι και αι αμαρτίαι των ανθρώπων είναι πολλαί και διά τας αμαρτίας αυτών έρχεται η οργή του Θεού, ως λέγει ό Απόστ. Παύλος «διά ταύτα έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απείθειας», και εάν δεν μετανοήσουν και επιστρέψουν προς τον Θεόν, εκ του οποίου απεμακρύνθησαν, θα απωλεσθούν ως λέγει ό Δαβίδ’ «Οι μακρύνοντες εαυτούς από του Θεού απολούνται».

Υμείς, ώ Άρχοντες, δείξατε πρώτοι το καλόν παρά­δειγμα. Μετανοήσατε και επιστρέψατε προς τον Θεόν εκ του οποίου απεμακρύνθητε και να είσθε βέβαιοι, ότι και οι λαοί θα σας μιμηθούν, «φύσει γαρ το αρχόμενον τοις άρχουσιν εξομοιούσθαι», είπε τις των σοφών.

Εις υμάς τους Άρχοντας των Εθνών έγκειται να επιφέρητε την γαλήνην και ειρήνην, την χαράν και ευτυχίαν εις τα έθνη, και εις υμάς πάλιν έγκειται να επιφέρητε την διαμάχην, τον πόλεμον, την θλίψιν, την δυστυχίαν, τον όλεθρον και την καταστροφήν εις τα έθνη, και την αιώνιον κατάραν και το ανάθεμα εις εαυτούς. Προτι­μήσατε το πρώτον, την εκπλήρωσιν δηλαδή της εντολής του Θεού, της αγάπης, διά να φέρητε την ποθητήν ειρή­νην εις τον κόσμον και αφίσητε ούτω όνομα αξιομακάριστον εις πάσας τας γενεάς.

Μετά ψυχικής οδύνης Αρχιμ. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ

* Έγράφη την 1η Απριλίου του 1940 υπό του Γέροντος Φιλόθε­ου Ζερβάκου, Ηγουμένου Ί. Μονής Λογγοβάρδας Πάρου.
Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» Θεσσαλονίκη

via