Πόσες φορές παίρνουμε ως δεδομένο πως θα υπάρξει το «αύριο» κι αναβάλλουμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε ή να πούμε;
Η αλήθεια είναι πως την πλειοψηφία των ανθρώπων τη χαρακτηρίζει συχνά μια τάση για αναβλητικότητα. Αυτό, λοιπόν, θα συζητήσουμε κι εμείς σήμερα.
Στη ζωή μας είναι καλύτερο και περισσότερο παραγωγικό να μην αφήνουμε στην άκρη τα σημαντικά πράγματα, να θέτουμε στόχους και να έχουμε προτεραιότητες.
Ο καθένας μας γνωρίζει τι είναι σημαντικό γιʾ αυτόν στη συγκεκριμένη φάση της ζωής σου. Για μένα μπορεί να προέχει να βρω δουλειά, για σένα μπορεί να είναι σημαντικό να βρεις τον έρωτα. Αυτό δεν έχει καμιά σημασία. Στόχος είναι και ο ένας, στόχος παραμένει και ο άλλος.
Όμως, όταν ξέρεις τις προτεραιότητές σου κι επιθυμείς να πραγματοποιήσεις άμεσα τα σχέδιά σου ή ακόμα και τα όνειρά σου, γιατί χρονοτριβείς κι ασχολείσαι με λιγότερο σημαντικά πράγματα;
Μπορεί να αγχώνεσαι. Καλώς ή κακώς το νʾ αναβάλλεις κάτι, σε προστατεύει προσωρινά απʾ το μεγάλο άγχος ή τη μεγάλη ευθύνη που ξέρεις πως θα πρέπει να πάρεις.
Ο φόβος είναι ο κύριος λόγος που μας κρατά πίσω απʾ το να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Εγώ για παράδειγμα φοβάμαι να αφήσω την πόλη που μένω και νʾ αναζητήσω εργασία σʾ άλλη πόλη ή ακόμα και στο εξωτερικό. Όμως, απʾ τη στιγμή που αναγνωρίζω το πρόβλημα, πρέπει να δράσω. Πρέπει να πάρω το ρίσκο, να ξεβολευτώ, νʾ αφήσω τις δικαιολογίες και να έχω πια την ευθύνη των πράξεων και των επιλογών μου.
Είναι δύσκολο να αφήσεις το ασφαλές για το άγνωστο. όμως, με το νʾ αναβάλλεις συνεχώς αυτά που πρέπει να γίνουν, μένεις πίσω. Και τελικά αυτή η κατάσταση είναι φαύλος κύκλος καθώς το άγχος παραμένει. Η διστακτικότητα σου σε βασανίζει.
Μην αφήνεις, λοιπόν, τον ίδιο σου τον εαυτό να γίνεται το εμπόδιο στη ζωή σου. Απʾ το πιο απλό μέχρι και το πιο σοβαρό.
Αναβάλλεις έναν καφέ μʾ ένα φίλο καθώς ξέρεις πως έχεις τη δυνατότητα να τον δεις αύριο. Τελικά, όμως, αυτός ο φίλος εκτάκτως φεύγει ταξίδι και δεν καταφέρνεις να τον δεις για μεγάλο διάστημα. Δεν συνειδητοποιείς εκείνη τη στιγμή πως το «ας το αφήσουμε για αύριο» ήταν ένα μεγάλο λάθος. Φυσικά όταν αναφερόμαστε στο «αύριο» εννοούμε οποιοδήποτε χρονικό διάστημα από την σημερινή ημέρα.
Αναβλητικότητα είναι κι όταν μαθαίνεις πως μια συγκεκριμένη επιχείρηση ζητά υπάλληλο. Ενδιαφέρεσαι για τη θέση αλλά τελικά δεν επικοινωνείς μαζί τους άμεσα και βλέπεις τη «χι ή ψι» που δεν άφησε λεπτό χαμένο να παίρνει τελικά τη θέση. Ας είχες περισσότερα προσόντα απʾ αυτήν. Δεν νιώθεις πολύ κουτός εκείνη τη στιγμή; Εσύ φταις, όμως, γιατί ανέβαλλες ένα τηλεφώνημα που θα οδηγούσε σε ραντεβού για συνέντευξη.
Το καλύτερο είναι να μην είμαστε μοιρολάτρες, να μην τεμπελιάζουμε κι ειδικά όταν αναγνωρίζουμε τα ως τώρα λάθη μας και τις χαμένες ευκαιρίες μας.
Μην αναβάλλεις τίποτα. Ούτε για αύριο, ούτε για μεθαύριο κι ούτε φυσικά για τον επόμενο μήνα ή έτος. Τώρα είναι η ώρα να κάνεις και να πεις αυτά που θες.
Κάθε μέρα να δίνεις προτεραιότητα σʾ αυτό που είναι σημαντικό για σένα κι αυτό να ξεκινάς να πραγματοποιείς. Διεκδίκησε τώρα τη δουλειά που θες, την κοπέλα ή το αγόρι που σου αρέσει.
Μίλησε στον σύντροφό σου για το θέμα που σε απασχολεί. Πάρε τηλέφωνο τον αδερφό σου που έχετε ψυχρανθεί το τελευταίο διάστημα και ζήτα του «συγνώμη». Αποδέξου την πρόσκληση των φίλων απʾ τη συμπρωτεύουσα που σε έχουν χρυσώσει να τους επισκεφτείς και με δικαιολογίες το τρενάρεις διαρκώς.
Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
Κλείνοντας, προσπάθησε να μην ξεχνάς να λες «σ’ αγαπώ» στα αγαπημένα σου πρόσωπα και στην οικογένειά σου. Προσπάθησε να λες πιο συχνά «ευχαριστώ», «παρακαλώ». Πράγματα απλά που δεν τους δίνουμε σημασία, έρχεται η στιγμή που πρέπει να τα κάνουμε και τότε να είναι αργά.
Σήμερα, τώρα. Παρόν. Δώσε βάση σε αυτές τις λέξεις και το μέλλον σου θα είναι πολύ καλύτερο!
