Εἶναι μία κατάστασις στὴν ὁποίαν γιὰ νὰ εἰσέλθουμε χρειάζεται …ἀφοσίωσις σὲ ἕναν στόχο.
Ἕναν δικό μας στόχο.
Ἕναν στόχο ποὺ ἐμεῖς ἐπιλέξαμε, κτίσαμε μέσα στὴν φαντασία μας καὶ κατόπιν, ἀφοσιωμένοι, ἐργαζόμεθα γιὰ νὰ τὸν κατακτήσουμε.
Ἡ ἀφοσίωσις δὲν ἔχει νὰ κάνῃ μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.
Ἔχει νὰ κάνῃ πάντα μὲ σκοπούς, δίχως νὰ σημαίνῃ αὐτὸ πως ἡ ἀγάπη μας καὶ ἡ φροντίδα μας δὲν πρέπει νὰ προσφέρονται στοὺς γύρω μας ἁπλόχερα.
Υ.Γ. Κάτι σὰν κι αὐτό…
