Η ιστορία της κιβωτού αρχίζει πριν από 3.000 χρόνια στο όρος Σινά που κατέληξε ο Μωυσής με τον λαό του μετά το άνοιγμα των νερών της Ερυθράς Θάλασσας και τρεις μήνες οδοιπορίας. Εκεί ο Θεός θα χαρίσει στην ανθρωπότητα τις δέκα εντολές, που ο Μωυσής μετέφερε κατεβαίνοντας από το όρος χαραγμένες σε δύο πλάκες. Ταυτόχρονα έφερε κι ένα σχέδιο του Θεού για ένα κιβώτιο που θα τις μεταφέρει, την Κιβωτό της Διαθήκης.
Το σχέδιο του Θεού για την κατασκευή της κιβωτού ήταν υπερβολικά ακριβές, έπρεπε να είναι ένα φορητό ξύλινο κιβώτιο με μήκος 1,21 μ., πλάτος 61 εκ. και ύψος 61 εκ. κατασκευασμένο από ένα υπερβολικά σκληρό ξύλο ακακίας και επιστρωμένο, εσωτερικά και εξωτερικά, με φύλλα καθαρού χρυσού. Στις τέσσερις πλευρές της κιβωτού έπρεπε να υπάρχουν τέσσερις χρυσοί κρίκοι από όπου θα περνούσαν ράβδους επιστρωμένες με φύλλα χρυσού για τη μεταφορά της. Το πάνω μέρος έπρεπε να είναι από καθαρό χρυσό με δύο χρυσόφτερα Χερουβείμ, τοποθετημένα το ένα απέναντι στο άλλο.
Η Κιβωτός χρησίμευε ως μέσο επικοινωνίας με το Θεό, ένα λαμπερό σύννεφο εμφανιζόταν πάνω στη χρυσή πλάκα της κιβωτού μεταξύ των Χερουβείμ όταν ο Θεός ήθελε να μεταφέρει κάποιο μήνυμα στο λαό του. Μόνο Ιερείς της φυλής Λευί μπορούσαν να μεταφέρουν την Κιβωτό σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ζύγιζε περίπου 45-50 κιλά, αλλά σύμφωνα με το θρύλο μπορούσε να μετεωρίζεται και να μετεωρίζει αυτούς που τη μετέφεραν. Κανείς δεν επιτρεπόταν να κοιτάξει μέσα, γι’ αυτό την κάλυπταν συνέχεια με ένα μπλε ύφασμα και δέρματα ζώων. Ο θρύλος λέει ότι τα Χερουβείμ σπινθηροβολούσαν συνέχεια καίγοντας τους ανθρώπους και τα αντικείμενα που βρίσκονταν κοντά.
Με καθοδηγητή την Κιβωτό, ύστερα από 40 χρόνια περιπλανήσεων και μαχών οι Ισραηλίτες κατέλαβαν τη Γη της Επαγγελίας. Σε κάθε μάχη των Ισραηλιτών για την κατάκτηση της γης της Χαναάν η κιβωτός ήταν στην πρώτη γραμμή για να κατατροπώνει τον εχθρό. Υπάρχουν εκπληκτικές περιγραφές για το γεγονός ότι μετεωριζόταν και πετούσε προς το μέρος του εχθρού σκορπώντας τον τρόμο. Ο πρώτος και πιο γνωστός στρατιωτικός θρίαμβος της κιβωτού ήταν η πτώση των τειχών της Ιεριχούς, οι Λευίτες ιερείς την κουβαλούσαν γύρω από τα τείχη της πόλης μία φορά την ημέρα, για έξι ημέρες. Την έβδομη ημέρα έκαναν το γύρο της πόλης επτά φορές, διέταξαν να σημάνουν τις σάλπιγγες και τα τείχη ισοπεδώθηκαν.
300 χρόνια αργότερα όταν οι αρχιερείς αγνόησαν τις λατρευτικές τους υποχρεώσεις η Κιβωτός δεν τους προστάτευσε στη μεγάλη μάχη κατά των Φιλισταίων. Τριάντα χιλιάδες Ισραηλίτες σκοτώθηκαν και οι Φιλισταίοι πήραν την Κιβωτό την οποία επέστρεψαν επτά μήνες αργότερα γιατί το ξύπνημα της κιβωτού είχε προκαλέσει επιδημίες και επιδρομές ποντικιών. Τελικά, υπό τον βασιλιά Δαβίδ οι Ισραηλίτες κατάφεραν να νικήσουν τους Φιλισταίους και να καταλάβουν την πόλη της Ιερουσαλήμ, την οποία ο Δαβίδ έκανε πρωτεύουσα του βασιλείου του. Ο Θεός τότε μίλησε στον Δαβίδ και του έδωσε εντολή να χτίσει ένα ναό για να φυλάξει την Κιβωτό, το έργο της ανέγερσης του ναού ανέλαβε ο γιος του Σολομώντας. Η τοποθεσία επιλέχτηκε στο Όρος Μοριά, το υψηλότερο σημείο της πόλης εκεί όπου ο Αβραάμ ετοιμαζόταν να θυσιάσει τον Ισαάκ.
Η Κιβωτός της Διαθήκης ήταν τοποθετημένη στον πιο κεντρικό και μυστηριώδη χώρο του Ναού στα Άγια των Αγίων, μόνο ο αρχιερέας μπορούσε να πλησιάζει την Κιβωτό και έπρεπε να μπαίνει στην αίθουσα που δεν είχε παράθυρα για να προστατεύει έτσι τον εαυτό του από τη λάμψη της παρουσίας του Κυρίου. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη τοποθετήθηκε εκεί γύρω στο 995 π.Χ. ωστόσο γύρω στο 620 π.Χ. οι αναφορές στο σημαντικότερο αντικείμενο της εβραϊκής θρησκείας απλώς σταμάτησαν. Μόνο μία κρίσιμη κατάσταση με καταστροφικές συνέπειες εντός ή εκτός του ναού θα μπορούσε να απομακρύνει την Κιβωτό από τα Άγια των Αγίων.
Το 587 π.Χ. η πόλη και ο ναός κυριεύτηκαν και λεηλατήθηκαν από τους Βαβυλώνιους υπό την καθοδήγηση του βασιλιά Ναβουχοδονόσορ, τα αρχεία τους αναφέρουν αναλυτικά τους θησαυρούς που πήραν από την Ιερουσαλήμ και τοποθέτησαν στους ιερούς ναούς στη Βαβυλώνα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνουν την Κιβωτό. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι αρχιερείς του ναού είχαν την προνοητικότητα να κρύψουν την Κιβωτό σε κάποιο σημείο κάτω από το Όρος του Ναού λίγο πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους εισβολείς.
Οι περισσότεροι κυνηγοί της Κιβωτού ανάμεσά τους και οι Ναΐτες Ιππότες εστίασαν τις αναζητήσεις τους στο Όρος του Ναού, πολλοί πιστεύουν ότι βρήκαν την Κιβωτό και πριν την διάλυση τους το 1.300 έκρυψαν το χρυσό κιβώτιο αφήνοντας ίχνη για οποιονδήποτε θελήσει να τα ακολουθήσει. Εναλλακτικές τοποθεσίες που διεκδικούν την Κιβωτό είναι το Όρος Νέμπο στην Ιορδανία, μία από τις σπηλιές που βρέθηκαν τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας και η Αξούμ η αρχαία πρωτεύουσα της Αιθιοπίας.
Το μεγαλύτερο μυστήριο της Κιβωτού της Διαθήκης συνοψίζεται στα εκπληκτικά χαρακτηριστικά της. Τι την έκανε να παράγει ήχους, να πετάει σπίθες, να ίπταται, να καίει και να προκαλεί στους ανθρώπους τρομερές ασθένειες. Τα εργαλεία της σύγχρονης επιστήμης μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τις δυνάμεις της Κιβωτού.
Κάποιοι εικάζουν ότι αυτό που τοποθέτησε ο Μωυσής στην Κιβωτό ήταν ραδιενεργό, ενδιαφέρουσα άποψη που εξηγεί γιατί οι άνθρωποι που άνοιγαν την Κιβωτό πέθαιναν, γιατί η ακτινοβόλα παρουσία της προκαλούσε σε πολλούς τρομερούς όγκους και γιατί οι αρχιερείς που την πλησίαζαν έπρεπε να φορούν ειδικά ενδύματα για να μην πεθάνουν. Ωστόσο η ραδιενέργεια ανακαλύφθηκε μετά από 3.000 χρόνια πως είναι δυνατόν ο Μωυσής να ήξερε για την ραδιενέργεια ή που θα έβρισκε ραδιενεργά πετρώματα.
Το 1915 ο Νίκολα Τέσλα διατύπωσε την άποψη ότι η θανατηφόρα δύναμη της κιβωτού οφείλεται στον στατικό ηλεκτρισμό, ίσως ήταν ένας πυκνωτής ένα όργανο για την εναποθήκευση τεράστιων ηλεκτρικών φορτίων. Υποστήριξε ότι στις έρημους των Άγιων Τόπων παράγονταν μεγάλες ποσότητες στατικού ηλεκτρισμού από την τριβή των μάλλινων καλυμμάτων στη χρυσή επίστρωση της Κιβωτού. Ίσως η Κιβωτό να ήταν φορτισμένη με 50.000 ή 60.000 βολτ.
Η Ιερουσαλήμ είναι μια πάρα πολύ ιερή πόλη, για πάρα πολλούς ανθρώπους. Στην καρδιά της πόλης υψώνεται ο λόφος Όρος Μοριά όπου ο Σολομώντας έχτισε τον πρώτο ναό για να διαφυλάξει την Κιβωτό της Διαθήκης που αποτελεί το ιερότερο κειμήλιο της εβραϊκής θρησκείας. Ο Ιησούς θεράπευσε εδώ τον τυφλό και τον παράλυτο, συνεπώς και οι χριστιανοί αποκαλούν τον τόπο αυτό άγιο. Τέλος, από αυτό το σημείο ο Μωάμεθ ανέβηκε στον ουρανό, γι’ αυτό οι μουσουλμάνοι λατρεύουν τον τόπο αυτό.
Η Κιβωτός σήμερα έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει έκρηξη σε όλη την Μέση Ανατολή, σύμφωνα με τους Εβραίους φονταμενταλιστές ο Θεός περιμένει εδώ και 2.000 χρόνια από το λαό του Ισραήλ την εκ νέου ανέγερση του ναού στην αρχική του τοποθεσία και την επιστροφή της Κιβωτού της Διαθήκης στα Άγια των Αγίων. Η ανεύρεση της Κιβωτού θα προαναγγείλει αυτό το γεγονός. Ότι αυτό θα απαιτούσε την κατεδάφιση του μεγαλοπρεπούς μουσουλμανικού Τρούλου του Βράχου δεν τους ενοχλεί καθόλου, ανεξάρτητα εάν τορπιλίζει την παγκόσμια ειρήνη αποτελώντας την πιο πιθανή αιτία για το ξέσπασμα του Γ’ Παγκοσμίου Πόλεμου.
viaΤο σχέδιο του Θεού για την κατασκευή της κιβωτού ήταν υπερβολικά ακριβές, έπρεπε να είναι ένα φορητό ξύλινο κιβώτιο με μήκος 1,21 μ., πλάτος 61 εκ. και ύψος 61 εκ. κατασκευασμένο από ένα υπερβολικά σκληρό ξύλο ακακίας και επιστρωμένο, εσωτερικά και εξωτερικά, με φύλλα καθαρού χρυσού. Στις τέσσερις πλευρές της κιβωτού έπρεπε να υπάρχουν τέσσερις χρυσοί κρίκοι από όπου θα περνούσαν ράβδους επιστρωμένες με φύλλα χρυσού για τη μεταφορά της. Το πάνω μέρος έπρεπε να είναι από καθαρό χρυσό με δύο χρυσόφτερα Χερουβείμ, τοποθετημένα το ένα απέναντι στο άλλο.
Η Κιβωτός χρησίμευε ως μέσο επικοινωνίας με το Θεό, ένα λαμπερό σύννεφο εμφανιζόταν πάνω στη χρυσή πλάκα της κιβωτού μεταξύ των Χερουβείμ όταν ο Θεός ήθελε να μεταφέρει κάποιο μήνυμα στο λαό του. Μόνο Ιερείς της φυλής Λευί μπορούσαν να μεταφέρουν την Κιβωτό σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ζύγιζε περίπου 45-50 κιλά, αλλά σύμφωνα με το θρύλο μπορούσε να μετεωρίζεται και να μετεωρίζει αυτούς που τη μετέφεραν. Κανείς δεν επιτρεπόταν να κοιτάξει μέσα, γι’ αυτό την κάλυπταν συνέχεια με ένα μπλε ύφασμα και δέρματα ζώων. Ο θρύλος λέει ότι τα Χερουβείμ σπινθηροβολούσαν συνέχεια καίγοντας τους ανθρώπους και τα αντικείμενα που βρίσκονταν κοντά.
Με καθοδηγητή την Κιβωτό, ύστερα από 40 χρόνια περιπλανήσεων και μαχών οι Ισραηλίτες κατέλαβαν τη Γη της Επαγγελίας. Σε κάθε μάχη των Ισραηλιτών για την κατάκτηση της γης της Χαναάν η κιβωτός ήταν στην πρώτη γραμμή για να κατατροπώνει τον εχθρό. Υπάρχουν εκπληκτικές περιγραφές για το γεγονός ότι μετεωριζόταν και πετούσε προς το μέρος του εχθρού σκορπώντας τον τρόμο. Ο πρώτος και πιο γνωστός στρατιωτικός θρίαμβος της κιβωτού ήταν η πτώση των τειχών της Ιεριχούς, οι Λευίτες ιερείς την κουβαλούσαν γύρω από τα τείχη της πόλης μία φορά την ημέρα, για έξι ημέρες. Την έβδομη ημέρα έκαναν το γύρο της πόλης επτά φορές, διέταξαν να σημάνουν τις σάλπιγγες και τα τείχη ισοπεδώθηκαν.
300 χρόνια αργότερα όταν οι αρχιερείς αγνόησαν τις λατρευτικές τους υποχρεώσεις η Κιβωτός δεν τους προστάτευσε στη μεγάλη μάχη κατά των Φιλισταίων. Τριάντα χιλιάδες Ισραηλίτες σκοτώθηκαν και οι Φιλισταίοι πήραν την Κιβωτό την οποία επέστρεψαν επτά μήνες αργότερα γιατί το ξύπνημα της κιβωτού είχε προκαλέσει επιδημίες και επιδρομές ποντικιών. Τελικά, υπό τον βασιλιά Δαβίδ οι Ισραηλίτες κατάφεραν να νικήσουν τους Φιλισταίους και να καταλάβουν την πόλη της Ιερουσαλήμ, την οποία ο Δαβίδ έκανε πρωτεύουσα του βασιλείου του. Ο Θεός τότε μίλησε στον Δαβίδ και του έδωσε εντολή να χτίσει ένα ναό για να φυλάξει την Κιβωτό, το έργο της ανέγερσης του ναού ανέλαβε ο γιος του Σολομώντας. Η τοποθεσία επιλέχτηκε στο Όρος Μοριά, το υψηλότερο σημείο της πόλης εκεί όπου ο Αβραάμ ετοιμαζόταν να θυσιάσει τον Ισαάκ.
Η Κιβωτός της Διαθήκης ήταν τοποθετημένη στον πιο κεντρικό και μυστηριώδη χώρο του Ναού στα Άγια των Αγίων, μόνο ο αρχιερέας μπορούσε να πλησιάζει την Κιβωτό και έπρεπε να μπαίνει στην αίθουσα που δεν είχε παράθυρα για να προστατεύει έτσι τον εαυτό του από τη λάμψη της παρουσίας του Κυρίου. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη τοποθετήθηκε εκεί γύρω στο 995 π.Χ. ωστόσο γύρω στο 620 π.Χ. οι αναφορές στο σημαντικότερο αντικείμενο της εβραϊκής θρησκείας απλώς σταμάτησαν. Μόνο μία κρίσιμη κατάσταση με καταστροφικές συνέπειες εντός ή εκτός του ναού θα μπορούσε να απομακρύνει την Κιβωτό από τα Άγια των Αγίων.
Το 587 π.Χ. η πόλη και ο ναός κυριεύτηκαν και λεηλατήθηκαν από τους Βαβυλώνιους υπό την καθοδήγηση του βασιλιά Ναβουχοδονόσορ, τα αρχεία τους αναφέρουν αναλυτικά τους θησαυρούς που πήραν από την Ιερουσαλήμ και τοποθέτησαν στους ιερούς ναούς στη Βαβυλώνα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνουν την Κιβωτό. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι αρχιερείς του ναού είχαν την προνοητικότητα να κρύψουν την Κιβωτό σε κάποιο σημείο κάτω από το Όρος του Ναού λίγο πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους εισβολείς.
Οι περισσότεροι κυνηγοί της Κιβωτού ανάμεσά τους και οι Ναΐτες Ιππότες εστίασαν τις αναζητήσεις τους στο Όρος του Ναού, πολλοί πιστεύουν ότι βρήκαν την Κιβωτό και πριν την διάλυση τους το 1.300 έκρυψαν το χρυσό κιβώτιο αφήνοντας ίχνη για οποιονδήποτε θελήσει να τα ακολουθήσει. Εναλλακτικές τοποθεσίες που διεκδικούν την Κιβωτό είναι το Όρος Νέμπο στην Ιορδανία, μία από τις σπηλιές που βρέθηκαν τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας και η Αξούμ η αρχαία πρωτεύουσα της Αιθιοπίας.
Το μεγαλύτερο μυστήριο της Κιβωτού της Διαθήκης συνοψίζεται στα εκπληκτικά χαρακτηριστικά της. Τι την έκανε να παράγει ήχους, να πετάει σπίθες, να ίπταται, να καίει και να προκαλεί στους ανθρώπους τρομερές ασθένειες. Τα εργαλεία της σύγχρονης επιστήμης μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τις δυνάμεις της Κιβωτού.
Κάποιοι εικάζουν ότι αυτό που τοποθέτησε ο Μωυσής στην Κιβωτό ήταν ραδιενεργό, ενδιαφέρουσα άποψη που εξηγεί γιατί οι άνθρωποι που άνοιγαν την Κιβωτό πέθαιναν, γιατί η ακτινοβόλα παρουσία της προκαλούσε σε πολλούς τρομερούς όγκους και γιατί οι αρχιερείς που την πλησίαζαν έπρεπε να φορούν ειδικά ενδύματα για να μην πεθάνουν. Ωστόσο η ραδιενέργεια ανακαλύφθηκε μετά από 3.000 χρόνια πως είναι δυνατόν ο Μωυσής να ήξερε για την ραδιενέργεια ή που θα έβρισκε ραδιενεργά πετρώματα.
Το 1915 ο Νίκολα Τέσλα διατύπωσε την άποψη ότι η θανατηφόρα δύναμη της κιβωτού οφείλεται στον στατικό ηλεκτρισμό, ίσως ήταν ένας πυκνωτής ένα όργανο για την εναποθήκευση τεράστιων ηλεκτρικών φορτίων. Υποστήριξε ότι στις έρημους των Άγιων Τόπων παράγονταν μεγάλες ποσότητες στατικού ηλεκτρισμού από την τριβή των μάλλινων καλυμμάτων στη χρυσή επίστρωση της Κιβωτού. Ίσως η Κιβωτό να ήταν φορτισμένη με 50.000 ή 60.000 βολτ.
Η Ιερουσαλήμ είναι μια πάρα πολύ ιερή πόλη, για πάρα πολλούς ανθρώπους. Στην καρδιά της πόλης υψώνεται ο λόφος Όρος Μοριά όπου ο Σολομώντας έχτισε τον πρώτο ναό για να διαφυλάξει την Κιβωτό της Διαθήκης που αποτελεί το ιερότερο κειμήλιο της εβραϊκής θρησκείας. Ο Ιησούς θεράπευσε εδώ τον τυφλό και τον παράλυτο, συνεπώς και οι χριστιανοί αποκαλούν τον τόπο αυτό άγιο. Τέλος, από αυτό το σημείο ο Μωάμεθ ανέβηκε στον ουρανό, γι’ αυτό οι μουσουλμάνοι λατρεύουν τον τόπο αυτό.
Η Κιβωτός σήμερα έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει έκρηξη σε όλη την Μέση Ανατολή, σύμφωνα με τους Εβραίους φονταμενταλιστές ο Θεός περιμένει εδώ και 2.000 χρόνια από το λαό του Ισραήλ την εκ νέου ανέγερση του ναού στην αρχική του τοποθεσία και την επιστροφή της Κιβωτού της Διαθήκης στα Άγια των Αγίων. Η ανεύρεση της Κιβωτού θα προαναγγείλει αυτό το γεγονός. Ότι αυτό θα απαιτούσε την κατεδάφιση του μεγαλοπρεπούς μουσουλμανικού Τρούλου του Βράχου δεν τους ενοχλεί καθόλου, ανεξάρτητα εάν τορπιλίζει την παγκόσμια ειρήνη αποτελώντας την πιο πιθανή αιτία για το ξέσπασμα του Γ’ Παγκοσμίου Πόλεμου.
