–Ο θάνατος μου φαίνεται πως θα ’ναι πολύ ωραίος. Να στέκεσαι στην μαλακιά, τη μαυρωπή τη γη…Να μην έχεις «χθες», να μην έχεις «αύριο» Να ξεχνάς το χρόνο, να ξεχνάς τη ζωή, ν΄αναπαύεσαι στη γαλήνη.
-Νομίζω πως η παλιά αυτή χώρα είναι τόσο πυκνοκατοικημένη που ο καιρός δεν προφταίνει να γίνει καλός για όλους.
-…η Αγάπη είναι ισχυρότερη από το Θάνατο.
-…οι γυναίκες είναι μόνο για να τις αγαπούμε κι όχι για να τις καταλαβαίνουμε.
-…δεν υπάρχει λόγος, κανένας λόγος να δίνουμε προσοχή σ΄έναν άνθρωπο που είναι αδιόρθωτος.
-Αχ, από τι μικροπράγματα κρέμεται η ευτυχία! Όλα τα ‘χω διαβάσει, όσα γράψαν άνθρωποι σοφοί, όλα τα μυστήρια της φιλοσοφίας είναι δικά μου, κι όμως για ένα τριαντάφυλλο η ζωή μου είναι άτυχη και δυστυχεί.
-Μα την αλήθεια, η αγάπη είναι εξαίσιο πράμα…Οι πραγματευτάδες δεν μπορούνε να την εμπορευτούν, γιατί ούτε με το χρυσάφι δεν μετριέται.
-Μα η αγάπη είναι χίλιες φορές καλύτερη από τη ζωή.
-…να μείνεις πιστός στην αγάπη σου, γιατί η αγάπη είναι πιο ξυπνή απ΄τη φιλοσοφία.
–Τραγούδαγε για την αγάπη που αγκαλιάζει το θάνατο, κι ακόμα για την αγάπη που δεν πεθαίνει στο μνήμα
-…το να εκφράζεσαι είναι πολύ πιο δύσκολο απ΄το να τακτοποιείς.
-Κι απ΄τον μπρούντζο της «Αιώνιας έγνοιας» δημιούργησε «Τη χαρά της στιγμής»
-Κι η λίμνη απάντησε:» Εγώ όμως αγαπούσα το Νάρκισσο γιατί όταν ξαπλωνόταν στην όχθη μου και με κοίταζε, καθρέφτιζα στον καθρέφτη των ματιών του τη δική μου ομορφιά».
