Οι Άνθρωποι Διαφέρουν Μεταξύ τους
Είναι σημαντικό ν΄αναγνωρίσει κανείς αυτή τη βασική αλήθεια αν θέλει να δημιουργήσει θετικές και τρυφερές σχέσεις. Στην πράξη, πάντως, δεν το αναγνωρίζουμε αυτό. Αντίθετα, έχουμε την τάση ν΄αλλάξουμε ο ένας τον άλλο. Θυμώνουμε, αντιστεκόμαστε και απορρίπτουμε τις διαφορές μας. Έχουμε την απαίτηση, οι άνθρωποι που ζουν μαζί μας, να αισθάνονται, να σκέπτονται και να φέρονται όπως εμείς. Κι αν αντιδράσουν διαφορετικά, θεωρούμε ότι κάνουν λάθος ή ότι έχουν άδικο. Προσπαθούμε να τους διορθώσουμε – ενώ εκείνοι χρειάζονται κατανόηση και φροντίδα. Προσπαθούμε να τους βελτιώσουμε – ενώ χρειάζονται παραδοχή, εκτίμηση και εμπιστοσύνη.
Παραπονιόμαστε ότι, αν τουλάχιστον άλλαζαν, θα μπορούσαμε να τους αγαπήσουμε, αν συμφωνούσαν μαζί μας, αν ένιωθαν όπως νιώθουμε εμείς, αν έκαναν αυτό που τους ζητάμε, θα μπορούσαμε σίγουρα να τους αγαπήσουμε.
Τι είναι λοιπόν η αγάπη; Αγάπη είναι να δεχόμαστε και να εκτιμάμε έναν άνθρωπο μόνον όταν εκπληρώνει τις προσδοκίες μας; Είναι αγάπη το να προσπαθούμε να αλλάξουμε έναν άνθρωπο σε ό,τι θα θέλαμε να είναι, αντί να μείνει όπως αυτός έχει διαλέξει; Είναι αγάπη όταν μας αρέσει ή εμπιστευόμαστε κάποιον επειδή σκέφτεται και αισθάνεται σαν κι εμάς;
Σίγουρα αυτό δεν είναι αγάπη. Ίσως να φαίνεται έτσι σ΄αυτόν που τη δίνει, όχι όμως και σ΄αυτόν που τη δέχεται. Η πραγματική αγάπη δεν βάζει όρους. Δεν απαιτεί, επιβεβαιώνει και εκτιμά. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αγάπη χωρίς την αναγνώριση και την παραδοχή των διαφορών μας. Όσο καιρό πιστεύουμε, λανθασμένα, ότι αυτοί που αγαπάμε πρέπει να σκέφτονται, να αισθάνονται και να συμπεριφέρονται όπως εμείς, η πραγματική αγάπη εμποδίζεται. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι οι άλλοι είναι διαφορετικοί γιατί έτσι πρέπει να είναι, τα εμπόδια για μια πραγματική αγάπη αρχίζουν να εξαφανίζονται.
