Κράτα μου το χέρι.
Όχι μόνο απόψε που η νύχτα έχει παγωνιά!
Όχι μόνο σήμερα που με βλέπεις ότι ανησυχώ!
Όχι μόνο τις στιγμές αυτές
που μου δείχνεις το πόσο με ποθείς!
Όχι μόνο όταν είναι
να μου σκουπίσεις ένα δάκρυ από το μάτι!
Όχι μόνο όταν είναι να μοιραστούμε τη χαρά!
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
που ακόμα και αν πρέπει να φεύγεις,
το άγγιγμά σου να μου μένει για συντροφιά.
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
που σαν ξυπνάω τα πρωινά στα σεντόνια,
να χαμογελώ με τη θύμησή σου.
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
που να ξέρω ότι δεν χρειάζεται να το ψάχνω για να το βρω,
γιατί πάντα εδώ είναι.
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
που να μην χρειάζεται τίποτα να ρωτώ,
γιατί το άγγιγμα θα μου τα έχει πει όλα.
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
που οι παλμοί της καρδιάς σου να μου το ζεσταίνουν,
και η αλήθεια της ψυχής σου να φωτίζει το δρόμο μου.
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
που να μου επιτρέπεις
και στη δική μου την ψυχή
να φωτίζει το μονοπάτι σου.
Να μου κρατάς το χέρι έτσι,
ώστε να διευκολύνεις
την αγάπη μου για σένα
να μπορώ να στην εκδηλώνω.
Κράτα μου το χέρι.
Η πορεία, είναι προσωπική υπόθεση,
αλλά όχι αναγκαστικά μοναχική.
