Στηρίζουμε κοσμοπολιτισμό και όσμωση. Είμαστε πάντα εραστές των ανοιχτών οριζόντων. Ευρώπη, μια λέξη Ελληνική
Ο Χατζηδάκις θεωρούσε τον Γκάτσο “βαθύτατα Έλληνα και Ευρωπαίο”, ο Ανδρέας πάλι πέραν του “επαναστατικού” ζιβάγκο ακροβατούσε μεταξύ Ευρώπης και Ελληνισμού εσωτερικής κατανάλωσης.
Αντωνιάδης (Αντώνης): Ο πρώτος Έλληνας Ευρωπαίος σταρ. Μετά έρχεται ο Καποδίστριας.
Βαλαωρίτης (Νάνος): «Οι σύγχρονοι Έλληνες, δεν είναι παρά μία ενόχληση στην ερωτική σχέση των Δυτικών με την κλασική Ελλάδα»
Γκάτσος (Νίκος): Η Αμοργός, σύμφωνα με τον Μάνο Χατζιδάκι, περιέχει βαθύτατα την ελληνική παράδοση, δεν την εκμεταλλεύεται, ενώ συγχρόνως περιέχει όλη την ευρωπαϊκή θητεία του μεσοπολέμου. Θεωρούσε τον ποιητή βαθιά Έλληνα και βαθιά Ευρωπαίο, όπως ήταν κι ο ίδιος.
Δραχμή: Πολιτισμικό πισωγύρισμα, επιστροφή σε βαρύ ιστορικό παρελθόν και δρομολόγηση εφιαλτικών εξελίξεων.
Έρευνα: Σύμφωνα με αυτήν του ΚΕΠΕ, το 78,4% των Ελλήνων πιστεύει ότι το 2020 θα προβάλονται ακόμη ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και θα ακούγονται τα ελληνικά τραγούδια της δεκαετίας του ’60 και του ’70.
Ζητούμενα: Πώς θα ζήσουμε όλοι μαζί χαρωπά, όταν ο ένας σιχαίνεται τον άλλο. Πώς θα ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες μας, βγάζοντας τις παντούφλες.
Του καθαρού Έλληνα του αρέσει να μεταμφιέζεται. Τον έχουμε δει με αμπέχονο, με ζιβάγκο, με κοστούμι, με βερμούδα και μακό. Και ελληνοπρεπή sneakers ακόμη… Φωτογραφία: Aris Oikonomou / SOOC
Ήρωες: «Ένας περίεργος δεσμός συνδέει τον Έλληνα με τη δυστυχία του. Γι’ αυτό και βρίσκεται πάντα στις καλύτερες στιγμές του όταν δυστυχεί, ή όταν απειλείται. Η κρίση και η σύγκρουση τον δυναμώνουν. Η άρνηση γίνεται θέση». (Νίκος Δήμου, Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας)
Θέλω: «Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Ευρωπαίος θε να πεθάνω».
Πατριώτης σημαίνει τον καθαρό Έλληνα, τον γνήσιο. Του καθαρού Έλληνα του αρέσει να μεταμφιέζεται. Τον έχουμε δει με αμπέχονο, με ζιβάγκο, με κοστούμι, με βερμούδα και μακό. Τώρα φοράει πουκάμισο χωρίς γραβάτα.
Ιστορία: Στην Ελλάδα, η Ιστορία είναι αυτό που εκτείνεται, όταν η χώρα συρρικνώνεται.
Κουλτούρα: Υπέρ μιας κουλτούρας ερωτημάτων, όπως η αρχαιοελληνική. Κατά μιας κουλτούρας απαντήσεων, όπως η νεοελληνική.
Λαϊκισμός: Π.χ. «Το νερό και το ρεύμα είναι δημόσια αγαθά». Αλήθεια; Και εμείς δηλαδή γιατί τα πληρώνουμε;
Μάαστριχτ: Η συνθήκη πουθενά δεν αναφέρει ότι οι πολίτες χωρών-μελών της ΕΕ πρέπει να απαρνηθούν την ιστορία και τον πολιτισμό τους για να ασπαστούν την “ευρωπαϊκή ταυτότητα”. Αντιθέτως, κάθε έθνος με τις ιδιαιτερότητές του αποτελεί ένα κομμάτι του πολύχρωμου παζλ που λέγεται “Ευρώπη”.
Νεοέλληνας: Τα εργαλεία του ονομάζονται «σύμβολα»: το Καραϊσκάκη, ένα SUV, ένα παστίτσιο, ένα φακελάκι, ένα μπουκάλι ουίσκι, ο Αυτιάς, ο Μαρινάκης, η Ζωή…
Ξόμπλι: Ρητορική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την οποία Ευρωπαίοι, ξένοι, Έλληνες και ΤτΕ στολίζονται με τα χειρότερα επίθετα όταν διαφωνούν με τη μοναδική αλήθεια που είναι ιδιοκτησία του Κόμματος.
Ομορφιές: Πατριώτης σημαίνει τον καθαρό Έλληνα, τον γνήσιο. Του καθαρού Έλληνα του αρέσει να μεταμφιέζεται. Τον έχουμε δει με αμπέχονο, με ζιβάγκο, με κοστούμι, με βερμούδα και μακό. Τώρα φοράει πουκάμισο χωρίς γραβάτα.
Πρόμπλεμ: Η δυσκολία μας ως πολιτών οφείλεται στο γεγονός ότι έχουμε ατροφικό το αίσθημα της ευθύνης, ενώ έχουμε πολύ ισχυρό το αίσθημα των συμφερόντων και των δικαιωμάτων.
Οι Έλληνες, δεδομένου ότι αδυνατούν να αλλάξουν το οτιδήποτε, μεταρσιώνουν την αδυναμία τους. Είναι οι εκλεκτοί και όλοι τους χρωστάνε.
Ράμφος (Στέλιος): «Κουλτούρες όπως η ελληνική, έχουν ανεπτυγμένο υπερβολικά το συναίσθημα, αλλά δεν υπάρχει ανεπτυγμένη η κριτική ικανότητα, οπότε οι θεσμοί δεν μπορούν να λειτουργήσουν, καθώς είναι δημιούργημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ο οποίος προϋποθέτει τον άνθρωπο της κρίσεως, τον άνθρωπο της λογικής και όχι μόνο του αισθήματος».
Συλλαλητήρια (παλλαϊκά): Θα σταματήσουν μόλις αυξηθούν τα όρια των πιστωτικών καρτών.
Ταυτότητα: Αν φοβάσαι ότι θα τη χάσεις, έχεις ηττηθεί. Μια εθνική ταυτότητα δεν είναι για να μένει κλειστή, αλλά ανοιχτή και δυναμική.
Υπαιτιότητες: O παρ’ ημίν ευρωπαϊσμός ως μαγικός αλγόριθμος κάλυπτε αμήχανα, πλην αυτάρεσκα, την πραγματική έλλειψη μακρόπνοης εθνικής στρατηγικής για την παραγωγή, τη διοίκηση του κράτους, την παιδεία: όσο βαθύτερα εισχωρούσε η χώρα στο ευρωπαϊκό ολοκλήρωμα, τόσο λιγότερο παραγόταν αυτοτελής πολιτική, τόσο περισσότερο η κυρίαρχη ελίτ εγκατέλειπε την παραγωγή σκέψης και πράξης και αφοσιωνόταν στην αυτοαναπαραγωγή της, πάντα εν ονόματι της Ευρώπης. (Καθημερινή, 9/2/2014)
Φιλοευρωπαϊστής: Ο υπέρμαχος του κοσμοπολιτισμού, της επικοινωνίας, της όσμωσης, της ανεκτικότητας. Ο εραστής των ανοιχτών οριζόντων.
Χρέη: Οι Έλληνες, δεδομένου ότι αδυνατούν να αλλάξουν το οτιδήποτε, μεταρσιώνουν την αδυναμία τους. Είναι οι εκλεκτοί και όλοι τους χρωστάνε.
Ψυχοσύνθεση: Επιγραφή σε ταξιδιωτικό γραφείο της Αθήνας: «Αεροπορικά εισιτήρια για Ευρώπη». Στο εξωτερικό η έκφραση αυτή θα προκαλούσε έκπληξη, αφού θα σήμαινε πως η Ελλάδα δεν έχει ευρωπαϊκή ταυτότητα, επισημαίνει Ισπανός δημοσιογράφος.
Ωμέγα: Ήτοι τέλος. Και κατακλείδα στην περίφημη Νεοελληνική Ταυτότητα του 1989 (εκδ. ΡΟΕΣ): «Όσο επιμένουμε να αναγνωρίζουμε την «προοδευτική» αριστερά και την «αντιδραστική» δεξιά ως κέντρο του πολιτιστικού μας Είναι και Γίγνεσθαι, όσο θα αναγνωρίζουμε αυτή την ψευδοαντιπαράθεση ως την πραγματική μας ταυτότητα, τότε ο Νέος (η ύπαρξη) [του Ρίτσου] οδηγείται όχι στην ολοκληρωτική νίκη, αλλά σταθερά και αμετάκλητα στον ολοκληρωτισμό, και η δημιουργία στον πάγο».
Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης Πηγή : Andro.gr [ Πηγή
