Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα είναι μια μορφή ενέργειας, που παράγεται από τον οργανισμό. Στην περίπτωση λοιπόν που συνεχώς αγνοούμε το συναίσθημα μας, η ενέργεια του παραμένει εγκλωβισμένη μέσα μας, και προσπαθεί να βρει διέξοδο. Έτσι φυσικά εξηγούνται ψυχοσωματικά συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος, πνίξιμο στο λαιμό, εφίδρωση κά.
Αρκετές φορές τα συναισθήματα μας αποκτούν το πρώτο λόγο στην ζωή μας , νικώντας κατά κράτος την λογική. Άλλες φορές πάλι, σκεφτόμαστε ορθολογικά , προσπαθώντας να τα διαχειριστούμε , όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Πότε όμως ζούμε ουσιαστικά καλύτερα; όταν επιλέγουμε την λογική ή την ευαισθησία;
Κι ενώ η ψυχή όπως λένε ζυγίζει 21 γραμμάρια, μέσα της συνυπάρχουν τόσα πολλά συναισθήματα που δεν υπολογίζονται με αριθμούς. Ήδη από την ενδομήτρια ζωή μας, νιώθουμε δύο τουλάχιστον αποχρώσεις των συναισθημάτων μας, την ευχαρίστηση και την δυσαρέσκεια. Αν λοιπόν τα συναισθήματα γεννιούνται μαζί μας, εμείς γιατί προσπαθούμε να τα αποφύγουμε ή ακόμα καλύτερα να τα αποκωδικοποιήσουμε και να τα τιθασεύσουμε;
Είναι γεγονός ότι κάθε συναίσθημα εξυπηρετεί την επιβίωση και την επικοινωνία. Έξι είναι οι βασικές συγκινήσεις, που μας βοηθούν από την αρχή της ζωής μας να σχετιστούμε με τους γύρω μας.
Η αηδία, ο θυμός, ο φόβος, η θλίψη, η έκπληξη, και η χαρά.
Οι βασικές αυτές συγκινήσεις βιώνονται από όλους και γι αυτό κατά την Μπετίνα Ντάβου, καθηγήτρια ψυχολογίας, ονομάζονται οικουμενικές. Σίγουρα βέβαια, ο κάθε ένας από εμάς θα θελε να εξαλείψει τον θυμό, τον φόβο και την θλίψη, όμως προτού το ευχηθεί αυτό, είναι καλό να γνωρίζει ότι, όλα τα συναισθήματα, εξυπηρετούν ένα συγκεκριμένο σκοπό. Οπότε, ποτέ δεν νιώθουμε κάτι χωρίς κάποιο λόγο.
Πάρα πολλές έρευνες δείχνουν ότι συνήθως επιλέγουμε – συχνά ασυνείδητα – αυτό που μας ελκύει περισσότερο και εκ των υστέρων επινοούμαι τρόπους να δικαιολογήσουμε την επιλογή μας. Φυσικά είναι σχεδόν αδύνατο να αποφασίσουμε για κάτι απομονώνοντας το συναίσθημα, όμως για να αμυνθούμε, ενεργοποιούμε αρκετά συχνά τους ψυχικούς μηχανισμούς μας ώστε να διαχειριστούμε μία κατάσταση που μας φορτίζει. Με την λέξη διαχείριση εννοούμε την προσπάθεια μας να προσαρμόσουμε τα συναισθήματα μας, στους κοινωνικούς κανόνες που πολλές φορές μας ορίζουν πως πρέπει να αισθανόμαστε, καθώς και τον βαθμό που μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα αυτά.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα είναι μια μορφή ενέργειας, που παράγεται από τον οργανισμό. Στην περίπτωση λοιπόν που συνεχώς αγνοούμε το συναίσθημα μας, η ενέργεια του παραμένει εγκλωβισμένη μέσα μας, και προσπαθεί να βρει διέξοδο. Έτσι φυσικά εξηγούνται ψυχοσωματικά συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος, πνίξιμο στο λαιμό, εφίδρωση κά.
Ωστόσο καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλές καταστάσεις στις οποίες η αυθόρμητη έκφραση των συναισθημάτων μας μπορεί να χει συνέπειες στις σχέσεις μας με το περιβάλλον. Προφανώς λοιπόν θα χρειαστούμε, να διαχειριστούμε τα συναισθήματα μας ή ακόμα καλύτερα να ρυθμίσουμε την ένταση τους, ώστε να μπορέσουμε να τα εκφράσουμε όσο πιο εποικοδομητικά μπορούμε. Μια πολύ καλή ιδέα για να το καταφέρουμε, είναι να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα με γνώμονα τα εξωτερικά ερεθίσματα, και να προσπαθούμε να εκτονώνουμε την ενέργεια τους, εκφράζοντας κάθε φορά το συναίσθημα μας με ειλικρίνεια και απλότητα.
Η ισορροπία λοιπόν; Ρευστή .. και η εναλλαγή μεταξύ της λογικής σε συνδυασμό με την ευαισθησία, απόλυτα απαραίτητη!
Της Κατερίνας Μαλλιωτάκη Πηγή
