Κάποιοι άνθρωποι δεν δέχτηκαν ποτέ τα ήρεμα νερά, ούτε την ήρεμη ζωή... Ακόμη κι αν ήξεραν ότι το κύμα σπάει στα βράχια επέμειναν στη μάχη με την άγρια θάλασσα... Βουβοί ψαράδες μίλησαν κι είπαν πολλά για μια θάλασσα που δεν κυβέρνησαν ποτέ... Όλοι είπαμε τραγούδια-θρήνους απ' την αυγή ως το ξημέρωμα... Δίκιο είχαμε δικαίωμα δεν είχαμε..
Και στης αυγής το νέο το ξημέρωμα τα ήρεμα νερά δε θα μαρτυρήσουν ποτέ όσα είδαν και άκουσαν... Ο άνθρωπος δεν είναι καλό να γνωρίζει τα πάντα... Ο καθένας πρέπει να μαθαίνει τη δική του ιστορία...
Κάποιοι άνθρωποι έζησαν σε Ανατολή και Δύση... Σαν να είχαν ταραχή στην ψυχή και δεν τους άφηνε ποτέ να ηρεμήσουν... Το γύρευαν ή τους γύρευε ποιος ο ειδικός να αποταθεί; Και η δύση έρχεται απρόσμενα μετά το πέρας μιας μεγάλης μέρας, όπου το σούρουπο έφερε το σούσουρο... Τώρα πια τίποτα δεν υπάρχει να ακουστεί... Βρήκαν επιτέλους τη γαλήνη...
via »
