Καθημερινά οι ψυχολόγοι δέχονται ανθρώπους που κάνουν το… βασανιστικό ερώτημα ‘Γιατί ερωτεύτηκα το λάθος άτομο;’. Οι βαθύτερες αιτίες των λανθασμένων ερωτικών επιλογών μας, βασίζονται κατά κύριο λόγο σε μια παραλλαγή του οιδιπόδειου συμπλέγματος, η οποία προκύπτει από τη στέρηση αγάπης που πιθανώς βιώσαμε στην παιδική ηλικία, λένε οι επαΐοντες.
Η ρίζα του κακού
Όποιος δεν έλαβε αγάπη από τους γονείς του, όποιος στερήθηκε στοργής από τη μητέρα του, περιμένει μια γυναίκα που θα είναι το ίδιο όμορφη με αυτήν, δοτική, να αγαπάει μόνο αυτόν και να είναι αιώνια πιστή. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της έλλειψης αγάπης από τον πατέρα προς την κόρη. Ο σφοδρός έρωτάς μας για ένα άτομο που μόλις έχουμε γνωρίσει, πιθανώς να μην έχει πάντα αίσιο τέλος.
Έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τον ψυχαναλυτή και ψυχίατρο Ματθαίο Γιωσαφάτ, όταν υπάρχει έντονος έρωτας προς ένα πρόσωπο το οποίο δεν έχουμε γνωρίσει καλά, τα πράγματα δεν καταλήγουν πάντα έτσι όπως τα είχαμε φανταστεί.
Η μάταιη εξιδανίκευση
Ζούμε για ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό που θα θέλαμε να ζούμε με τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Όταν γνωρίσουμε κάποιον που μας ελκύει, θέλουμε και ευελπιστούμε αυτός να έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας αρέσουν και έτσι τον ‘πλάθουμε’ σύμφωνα με αυτά, αγνοώντας-άλλες φορές συνειδητά, άλλες όχι-τα στοιχεία του χαρακτήρα του που αποτελούν παραφωνία στον ιδανικό κόσμο που έχουμε δημιουργήσει και στον οποίον βρισκόμαστε μόνο εμείς και αυτός/ή.
‘Μέσα από τον έρωτα αναζητούμε διακαώς να βρούμε εκείνο που δεν είχαμε από παιδιά, αδιαφορώντας για το αν ο άνθρωπός μας αισθάνεται βολικά μέσα στο κοστούμι που του ετοιμάσαμε’, αναφέρει ο Γιωσαφάτ.
Η εξιδανίκευση αυτή, αποβαίνει καταστροφική όταν συνειδητοποιήσουμε εν τέλει καθυστερημένα ότι ερωτευτήκαμε τον λάθος άνθρωπο και ενίοτε μπορεί να μετατραπεί σε μίσος ή και επιθετικότητα απέναντί του γιατί διέψευσε τις αρχικές μας προσδοκίες.
Θυμώνουμε μαζί του γιατί μας ‘κορόιδεψε’, γιατί δεν ταυτίστηκε με αυτό που είχαμε δημιουργήσει στη φαντασία μας για αυτόν, γιατί δεν ταίριαξε με το άψογο ομοίωμά του που είχαμε κατασκευάσει στο μυαλό μας. Πολύ γρήγορα τον απομυθοποιούμε, αρχίζει να μας εκνευρίζει και τότε τα πάντα καταρρέουν.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας
Σε αρκετές περιπτώσεις, το γεγονός ότι ερωτευόμαστε τον λάθος άνθρωπο στηρίζεται στη λογική που λέει πως το ανεκπλήρωτο γίνεται και υπερτιμημένο. Καταλήγουμε να ερωτευτούμε αυτόν ή αυτήν με την οποία δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε κάτι, να κάνουμε τον κύκλο μας μαζί του/της, να ζήσουμε όλα αυτά που θα θέλαμε να ζήσουμε αλλά δεν τα καταφέραμε.
Επίσης, ερωτευόμαστε τον λάθος άνθρωπο όταν η ερωτική έλξη δεν είναι αμοιβαία και ο άλλος καταλήγει να είναι μαζί μας μόνο και μόνο επειδή γοητεύτηκε από τον έντονο ερωτά μας για αυτόν.
Τον έλκουμε όχι επειδή έχει ενθουσιαστεί με εμάς, αλλά επειδή κολακεύεται και νιώθει σημαντικός από τα ερωτικά συναισθήματα που τρέφουμε για αυτόν, τα οποία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι κάτι παραπάνω από έκδηλα. Στην ουσία, βιαζόμαστε να του ανοιχτούμε και να του προσδώσουμε όσα μας λείπουν, χωρίς να γνωρίζουμε αν πραγματικά ενδιαφέρεται να τα δεχτεί.
Η επιλογή του ιδανικού συντρόφου
Σύμφωνα με τον Γιωσαφάτ, πέρα από τους συνειδητούς παράγοντες που μας οδηγούν στην επιλογή συντρόφου, όπως είναι οι κοινωνικοί και οι προσωπικοί, καθοριστικό ρόλο σε μια επιτυχημένη σχέση παίζει η αρχετυπική σχέση με τη μητέρα, από τον πρώτο κιόλας χρόνο της γέννησής μας. Αυτή η σχέση άλλωστε είναι που αναβιώνουμε μέσα στο γάμο ή σε μια σχέση, επισημαίνει.
Νικόλας Γεωργιακώδης www.in2life.gr
