Όταν, χωρίς λόγο παρατηρήσουμε στο σώμα μας μελανιές, αυτόματες δηλαδή πετέχειες και εκχυμώσεις, πρέπει να σκεφτούμε πόσο συχνά επαναλαμβάνετε αυτό το φαινόμενο ή αν είναι η πρώτη φορά, αν είναι επανλαμβανόμενη σε μικρό χρονικό διάστημα η εμφάνισή τους.
Ο χαμηλός αριθμός των αιμοπεταλίων, η κακή ποιότητα αυτών αλλά και τα ευπαθή αγγεία αποτελούν τις πρώτες και κυριότερες αιτίες δημιουργίας αυτών των εκχυμώσεων.
Η συνηθέστερη αιτία είναι ο χαμηλός αριθμός των αιμοπεταλίων, με τιμή συνήθως <100.000/μl, και φυσιολογικές τιμές αιμοπεταλίων >150 – 450.000/μl.
Η θρομβοπενία μπορεί να είναι ιδιοπαθής ή δευτεροπαθής αντιδραστική. Επίσης μπορούμε να την χωρίσουμε σε κεντρική, η οποία οφείλεται είτε σε ανεπιτυχή παραγωγή, είτε σε κατάληψη του μυελού των οστών, αλλά και σε περιφερειακή, η οποία με την σειρά της μπορεί να οφείλεται είτε σε α)αυξημένη καταστροφή των αιμοπεταλίων από μηχανικά αίτια είτε σε β)καταστροφή των αιμοπεταλίων από ανοσολογικά αίτια, είτε σε γ)λήψη χημικών ουσιών, δηλαδή φαρμάκων, είτε σε δ)βλάβη της κατανομής των αιμοπεταλίων.
Αυξημένη καταστροφή μπορεί να έχουμε από νοσήματα όπως διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, θρομβωτική θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα, ουραιμικό αιμολυτικό σύνδρομο. Αυξημένη καταστροφή συμβαίνει στην ιδιοπαθή θρομβοπενική πορφύρα, στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, στον ερυθηματώδη λύκο, στην αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, στην χρήση ηπαρίνης. Χημικές ουσίες όπως οι βαφές των μαλλιών αλλά και πολλά φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν πτώση των αιμοπεταλίων, όπως επίσης και έλλειψη βιταμινών όπως η βιταμίνη Β12. Ο υπερσπληνισμός αλλά και η μαζική μετάγγιση αίματος μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στην κατανομή των αιμοπεταλίων.
Εφόσον λοιπόν ο ιατρός σας αποκλείσει τις παραπάνω αιτίες ή δεν υφίσταται υποκείμενο νόσημα η προσεκτική αναζήτηση διογκωμένων λεμφαδένων με την βοήθεια αξονικής τομογραφίας είναι απαραίτητη.
Η θεραπεία για την αντιμετώπιση της θρομβοπενίας εξαρτάται άμεσα από το αίτιο και τα φάρμακα που συνήθως δίνονται εμπίπτουν στις εξής κατηγορίες: κορτικοστεροειδή και ανοσοσφαιρίνες, άλλα ανοσοκατασταλτικά, σπληνεκτομή, μετάγγιση αιμοπεταλίων, μονοκλωνικά αντισώματα και αγωνιστές του υποδοχέα της θρομβοποιητίνης (TPO receptor agonists).
Μία από τις πιο φυσικές λύσεις είναι ο μαϊντανός. Πάρτε μια χούφτα από φρέσκα φύλλα μαϊντανού, ψιλοκόψτε τα, απλώστε τα πάνω στο μώλωπα και έπειτα τυλίξτε την περιοχή με έναν ελαστικό επίδεσμο. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν, ότι ο μαϊντανός μειώνει τη φλεγμονή και τον πόνο και μπορεί να συμβάλλει στην ταχύτερη επούλωση του μώλωπα.
