Άκου την ηχώ της ζωής…ζωής….ζωής…

Μια φορά ένας άνδρας με τον γιο του περπατούσαν μέσα στο δάσος. Ξαφνικά το αγόρι σκουντουφλά και πέφτει κάτω. Κτύπησε το πόδι του και φώναξε δυνατά:

- ΑΑΑΧΧΧ!

Ξαφνιασμένος, ακούει την φωνή του να επιστρέφει:

- ΑΑΑΧΧΧ!

Ξαφνιασμένος από το φαινόμενο, φωνάξει:

- Ποιός είσαι;

Όμως την μοναδική απάντηση που παίρνει είναι:

- Ποιός είσαι;

Θυμωμένος τώρα φωνάζει αγριεμένα:

- Είσαι δειλός!

Και η φωνή απαντά:

- Είσαι δειλός!

Γεμάτος περιέργεια ρωτά τον πατέρα του.

- Τι συμβαίνει πατέρα; τι γίνεται εδώ;

- Πρόσεξε γιε μου, του λέει εκείνος και φωνάζει δυνατά:

- Σε θαυμάζω!

Η φωνή απαντά:

- Σε θαυμάζω!

Ο πατέρας φωνάζει για άλλη μια φορά:

- Είσαι υπέροχος!

Η φωνή απαντά:

- Είσαι υπέροχος!

Το αγόρι ακόμα πιο έκπληκτο από πριν, δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει.

Υστέρα ο πατέρας πιάνει να εξηγήσει στον γιο του:

Tο φαινόμενο αυτό, οι άνθρωποι το λένε ΗΧΩ, αλλά στ' αλήθεια είναι ΖΩΗ. Επειδή εκείνη σου επιστρέφει αυτό που της δίνεις. Η ζωή είναι ένας καθρέφτης των πράξεών σου. Αν θέλεις πιο πολλή αγάπη, τότε να δώσεις πολλή αγάπη! Αν θέλεις κατανόηση, τότε δώσε κατανόηση. Αν θέλεις οι άνθρωποι να σε υπομένουν, τότε να τους υπομείνεις και εσύ. Αυτός είναι ο κανόνας της ζωής και έχει εφαρμογή σε κάθε τομέα της ζωής μας!

Η ζωή σου με άλλα λόγια είναι όχι απλά μια σύμπτωση από τυχαία γεγονότα αλλά ένας καθρέφτης του ίδιου σου του εαυτού!

Εύχομαι τα καλύτερα!

τα καλύτερα... τα καλύτερα... τα καλύτερα...

______________

 «Η Ηχώ στην ελληνική μυθολογία ήταν Νύμφη των πηγών και των δασών και συχνά της απέδιδαν τ’ όνομα της Νύμφης Ορειάδας.

Οι Μούσες τής έμαθαν τη τέχνη του αυλού και του τραγουδιού, έτσι έμεινε γνωστή για τη μελωδική φωνή της.

Γύρω από το όνομά της δημιουργήθηκαν διάφοροι μύθοι που σκοπό είχαν να εξηγήσουν την προέλευση του αντίλαλου (αρχ. ηχώ).

Υπάρχουν τρεις μύθοι που μιλούν για την Ηχώ, αλλά 0 πιο γνωστός είναι ο μύθος που συνδέει την Ηχώ με τον Νάρκισσο, έναν όμορφο νεαρό από τη Βοιωτία, γιο της νύμφης Λειριόπης και του ποταμού Κηφισού.

Σε μια περιπλάνησή της στα δάση, η Ηχώ είδε και ερωτεύτηκε το Νάρκισσο και προσπάθησε να τον σαγηνέψει με την ομορφιά της. Εκείνος όμως περιφρόνησε την αγάπη της και τότε η Ηχώ χρησιμοποίησε τη φωνή της, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. 

Αχάριστος και ανάξιος για αγάπη, ο Νάρκισσος ήταν απορροφημένος με το να θαυμάζει τον εαυτό του μέσα στον καθρέφτη του νερού αφού είχε ερωτευτεί το είδωλό του.

Ο Νάρκισσος δεν έδωσε λοιπόν καμία προσοχή και δεν ανταποκρίθηκε στον εκδηλωμένο έρωτα της που συνεχώς τον καλούσε.

Αυτή η απόρριψη είχε σαν αποτέλεσμα η νύμφη να πέσει σε βαθιά θλίψη και να κρυφτεί στα δάση και στις έρημες σπηλιές, όπου από τον πόνο της εξαφανίστηκε σιγά σιγά η φυσική της υπόσταση κι έμεινε μόνο η φωνή της που συνέχισε να τον καλεί, αντίλαλος απελπισίας και πόνου που ακούγεται επαναλαμβανόμενος στον αέρα.

.

Τότε οι θεοί, από οίκτο, τη μεταμόρφωσαν σε βράχο, που διατήρησε την ιδιότητα της επανάληψης των τελευταίων συλλαβών της όποιας φωνής έφθανε σ΄αυτόν, μέχρι να σβήσουν τελείως.

Από τότε η Ηχώ έπαψε να εμφανίζεται στα δάση και δεν έχει μόνιμη κατοικία. Διατηρεί όμως το χάρισμα να ξαναδίνει πίσω τους ήχους και τις φωνές που ακούει και απαντάει μέσα από το βράχο σε όσους την καλούν.

 Ο Νάρκισσος, από την άλλη, έμεινε να θαυμάζει το είδωλό του στο νερό του ποταμού, που το χρησιμοποιούσε σαν καθρέπτη, ώσπου τελικά καταδικάστηκε από τη Θεία Δίκη, η οποία τιμωρεί την υπερβολή ονομάζοντάς την «ύβρη».

Έτσι, ο Νάρκισσος πέθανε από μαρασμό, αφού πρώτα μεταμορφώθηκε σε όμορφο λουλούδι που έχει το όνομά του και συμβολίζει το πένθος».

Ηχώ

Η Ζωή είναι μια ηχώ
ότι στέλνεις αυτό λαμβάνεις.
Ότι σπέρνεις αυτό θερίζεις.
Αυτό που δίνεις αυτό παίρνεις.
Ότι βλέπεις στους άλλους υπάρχει σε σένα.

Θυμήσου, η Ζωή είναι μια ηχώ
πάντα επιστρέφει σε σένα.
Αυτό που σκέφτεσαι επίμονα
θα επιμένει να υπάρχει πάντα στη ζωή σου.

Zig Ziglar (1926- 2012).

 Πηγή: nostou-algos.pblogs.gr

πηγή

via