Την τόσο μεγάλη έκπληξη σου για το τι συμβαίνει στη χώρα, δεν την καταλαβαίνω. Από την παιδική ηλικία, θυμάσαι να αισθάνθηκες ποτέ ότι υπάρχει η έννοια της ελευθερίας γύρω σου στην πράξη , είτε στην οικογένεια, είτε στο σχολείο, είτε στην μετέπειτα ζωή; Τι σου κάνει τόση εντύπωση τώρα δηλαδή; Α δεν έχεις χρήματα πλέον.
Τη σκλαβιά τελικά την αντιλαμβάνεσαι μόνο στα οικονομικά – τι απογοήτευση – και τώρα καίγεσαι να αλλάξει κάτι, να ελευθερωθείς. Συμφωνώ απόλυτα! Να ελευθερωθείς. Η βάση όμως για κάτι τέτοιο είναι η προσωπική, ψυχική ελευθερία και εκεί έχεις πρόβλημα. Δεν ήσουνα ποτέ ελεύθερος μέσα σου, στις δυσκολίες πάντα άλλοι έλυναν τα προβήματα σου (η μανούλα σου; ένας δυναμικός φίλος σου; η πλούσια θεία από την αμέρικα;). Μάχες, επαναστάσεις και στρατηγικές, έπαιζες μόνο με τα παιδικά σου παιχνίδια.
Στην πραγματική σου ζωή από φόβο μη γρατσουνιστεί η ψυχή και αποκτήσεις ψυχολογικά, άλλοι έδιναν τις μάχες σου (η μανούλα, ο δυναμικός φίλος, η πλούσια θεία από την αμέρικα).
Ξέρεις κατά βάθος, εκείνες τις μάχες, ήθελες να τις δώσεις. Ήθελες να παλέψεις για την ελευθερία σου, γιατί είναι στη φύση σου να είσαι ελεύθερος. Όχι, οι εχθροί σου δεν ήταν αυτοί που σε καλούσαν σε μάχη. Ήθελες να παλέψεις με τους πραγματικούς εχθρούς σου: τη μανούλα, τον δυναμικό φίλο, την πλούσια θεία απ’την αμέρικα. Αλλά βολεύτηκες. Και συνεχίζεις τα πολεμικά παιχνίδια. Στο ps πλέον. Εσύ στο ps, στις μάχες σου η μανούλα, ο δυναμικός φίλος, η θεία απ’την αμέρικα. Και είσαι 40.
Είχες πλήρη αντίληψη του τι συμβαίνει εδώ και χρόνια, αλλά ποτέ δεν έκανες τίποτα. Πιστεύεις ότι είσαι επαναστάτης όμως. Εγκεφαλικά είσαι, ναι.
Μεγάλωσες, γέμισε πληροφορίες ο εγκέφαλος και ατρόφησε η ψυχή. Εγκέφαλος γεμάτος πληροφορίες και γνώσεις, που για να χρησιμοποιηθούν θέλουν ενέργεια που την δινει η ψυχή, αλλά η σύνδεση είναι κομμένη. Δεν πληγωνόταν ποτέ για να μπορέσει να εκπαιδευτεί, να μάθει να μη φοβάται τον πόνο, να δίνει ρεύμα στη σκέψη σου και κίνηση στο λόγο σου και να επιστρέφει πιο δυνατή στη μάχη.
Ήθελε πάγια η σύνδεση και τώρα πια είναι πολλά τα χρωστούμενα. Δεν τα πλήρωνες ακόμα και όταν αντιλήφθηκες ότι χρωστάς. Γιατί το αντιλήφθηκες, μη κρύβεσαι.
Και τώρα;
Και τώρα σου φταίνε οι άλλοι για τη δική σου τη σκλαβιά. Σκλαβωμένος ψυχικά άνθρωπος, ζεις σε μια υπόδουλη χώρα. Τι παράξενο!
Και το κυριότερο; ακόμα περιμένεις κάποιον άλλον ελευθερωτή.
Και το χειρότερο; ακόμα νομίζεις πως είσαι επαναστάτης.
