"Και βαριέμαι μέχρι θανάτου αυτό. Βαριέμαι μέχρι θανάτου αυτό το μέρος, βαριέμαι μέχρι θανάτου τη ζωή μου, βαριέμαι μέχρι θανάτου τον εαυτό μου. "
- Charles Dickens από μυθιστόρημα «Ψυχρό σπίτι», λόγια της Lady Dedlok
Η έκφραση «βαριέμαι μέχρι θανάτου» επινοήθηκε για πρώτη φορά από τον Charles Dickens στη σειρά των βιβλίων του «Ψυχρό σπίτι» το 1852.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε - ζούμε σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου σχεδόν κάθε τι που μπορεί να θέλουμε είναι δυνητικά στη διάθεσή μας. Η τεχνολογία και η επιστήμη εξελίσσονται ραγδαία και οι ευκαιρίες που έρχονται στο δρόμο μας μπορεί να είναι σχεδόν ατελείωτες. Ωστόσο, βρίσκουμε άλλο πια τη ζωή διασκεδαστική;
Η πλήξη πρέπει να είναι μία από τις μεγαλύτερες προσβολές προς τον εαυτό, τον χρόνο και τα πολύτιμα εσωτερικά αποθέματα κάποιου. Όταν ζούμε σε μια εποχή όπου υπάρχουν αμέτρητα να δούμε, να νιώσουμε, να αγγίξουμε, να γευτούμε και να βιώσουμε, που υπάρχει ο χρόνος για να νιώσει κάποιος πλήξη;
Ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε τόσο μεγάλη προσφορά για την ψυχή και τις πέντε αισθήσεις για να ασχοληθούν. Επομένως, δεν είναι η υπαιτιότητα του κόσμου για την έλλειψη ερεθισμάτων, αλλά είναι η έλλειψη της ικανότητας του ατόμου να ψυχαγωγηθεί από όλα αυτά.
Δεν έχει σημασία πόσο πολύ προσπαθούμε και πόσο δημιουργικοί είμαστε εξωτερικά, αν δεν είμαστε ενθουσιασμένοι εσωτερικά, τότε κανένα ποσό ερεθισμάτων, προκλήσεων ή ενδιαφερόντων δεν θα μας ενθουσιάσει. Πρέπει να είμαστε επινοητικοί και πολυμήχανοι, αλλά πρώτα με τις δικές μας σκέψεις.
Αν δεν έχω μάθει να χρησιμοποιώ τον νου μου με τον «σωστό» τρόπο, τότε φυσικά θα φύγει από το μονοπάτι, που σημαίνει ότι δεν θα συνεργαστεί μαζί μου και εγώ θα βρω τον εαυτό μου να είναι άστοχος. Η ζωή θα μοιάζει ανιαρή και βαρετή, καθώς δεν θα ζω σε ευθυγράμμιση με τον σκοπό μου.
Ο λόγος που η πλήξη αξίζει να ελεγχθεί είναι επειδή η πλήξη είναι σαν ένας καρκίνος που αναπτύσσεται αργά, μια επικίνδυνη κατάσταση του νου για να βρίσκεσαι σε αυτήν. Θα τρώει σιγά σιγά το πάθος, την αποφασιστικότητα και τον σκοπό μας, τη θέληση μας να αναδύσουμε το ύψιστο δυναμικό μας. Η πλήξη μπορεί επίσης να είναι επιβλαβής για την υγεία: Όταν οι ερευνητές σε μια περίφημη μελέτη Whitehallπαρακολούθησαν τις ζωές των μεσήλικων δημοσίων υπαλλήλων στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ήταν πιο πιθανό να βαρεθούν είχαν 30% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν τα επόμενα τρία χρόνια. Αυτό ενισχύειτην έκφραση του Dicken’s!
Ο George Harrison φέρεται να είπε ότι οι Beatles έσωσαν τον κόσμο από την πλήξη! Ενώ η μουσική σίγουρα μπορεί να είναι θεραπευτική, το χάσιμο χρόνου στοFacebook, το WatsApp και άλλες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης δεν θα σας σώσει από την πλήξη. Μπορεί να είναι διασκεδαστικό για λίγο, αλλά μια πραγματική σχέση ξεκινά με πραγματικούς ανθρώπους στην πραγματική ζωή.
Υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις στο δίκτυο σχετικά με την πλήξη από διάφορες πλευρές, όπως εκείνες της ψυχολογίας και της φιλοσοφίας. Ωστόσο, από πνευματική άποψη, όταν κάποιος βαριέται, είναι ολοκληρωτικά αποσυνδεδεμένος από τον εσωτερικό εαυτό. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να εξερευνηθεί εσωτερικά και όμως κάποιος κοιτάζει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Φαίνεται να υπάρχει έλλειψη επίγνωσης και προσοχής σε αυτό που πραγματικά έχει τη μεγαλύτερη σημασία στη ζωή. Χωρίς νόημα, έλλειψη ευτυχίας και ικανοποίησης - αυτό είναι καθαρά μια κατάσταση του νου. Υπάρχει ένα σημαντικό ρητό στην Γκίτα, ότι όταν κατακτήσεις τον νου, έχεις κατακτήσει τον κόσμο.
Μαθαίνοντας να κυριαρχούμε στον νου δίνοντάς του δυνατές και εποικοδομητικές σκέψεις θα διασφαλίσουμε ότι θα διατηρήσουμε την ψυχική μας κατάσταση εξυψωμένη. Αυτό δεν υπονοεί το να κρατάμε τον νου μας συνεχώς απασχολημένο με μια σειρά από σκέψεις. Σημαίνει να είσαι απασχολημένος στο να βιώνεις την κάθε σκέψη – ικανοποιημένος με την εμπειρία της. Από τη στιγμή που θα απολαύσω την σκέψη στον νου μου, μπορώ στη συνέχεια να την απολαύσω ακόμη μια φορά και στην πράξη! Αυτό με διατηρεί σε εγρήγορση, τονωμένο. Αν δεν είμαι εμπνευσμένος, θα είμαι «ληγμένος» με την έννοια, ότι εγώ ο ίδιος γίνομαι ο λόγος για να δημιουργήσω τον δικό μου «πνευματικό θάνατο». Με αυτόν τον τρόπο παίρνει ένα εντελώς νέο νόημα το «βαριέμαι μέχρι θανάτου».
Αυτός είναι ίσως ο λόγος που οι γιόγκις που διαλογίζονται για ώρες και ημέρες δεν βιώνουν πλήξη. Έχουν μάθει να βρίσκουν νόημα και ικανοποίηση στο εσωτερικό ταξίδι. Αυτός είναι και ο λόγος που ένα άτομο μπορεί να έχει μια ζωή γεμάτη αποκτήματα, χρήματα, ταξίδια και φίλους και όμως να βαριέται τη ζωή. Άλλοι ζουν φαινομενικά μια απλή ύπαρξη, και όμως είναι απείρως ευχαριστημένοι με τη ζωή τους.
Ήρθε η ώρα ... να κατανοήσετε την πλήξη και να είστε δημιουργικοί από μέσα προς τα έξω. Δημιουργήστε δυνατές και εποικοδομητικές σκέψεις. Ας είστε εμπνευσμένοι και όχι «ληγμένοι». Και θα γίνετε ΕΣΕΙΣ η αιτία για να σώσετε τον κόσμο από την πλήξη!