* Είναι ψέμα ότι ο Αϊνστάιν ήταν ενεργός ειρηνιστής. Το 1939, ανησυχώντας για τη συνεχή άνοδο της ναζιστικής Γερμανίας, ο Εβραίος φυσικός Leo Szilard συναντήθηκε με τον Αϊνστάιν και τον έπεισε να γράψει μια επιστολή στον πρόεδρο των Η.Π.Α Φράκλιν Ρούσβελτ, προειδοποιώντας τον ότι η ναζιστική Γερμανία ίσως διεξάγει επιστημονικές έρευνες για την κατασκευή ατομικής βόμβας και προτρέποντας τις Η.Π.Α να κατασκευάσουν άμεσα μια δική τους ατομική βόμβα για να τη ρίξουν στη Γερμανία.
Η περιβόητη επιστολή Einstein- Szilard συχνά θεωρείται ως ένας από τους κύριους λόγους που ο Ρούσβελτ διέταξε τη δημιουργία του μυστικού Manhattan Project για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας ( που αργότερα ρίχτηκε στην Ιαπωνία). Αν και ο Einstein ήταν αναγνωρισμένος φυσικός από το κατεστημένο της εποχής, ο αμερικανικός στρατός τον θεώρησε ως ρίσκο για την ασφάλεια του project και δεν τον κάλεσε να συμμετέχει στην υλοποίηση του. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό το γεγονός ανακούφισε ή δυσαρέστησε τον μεγάλο φυσικό…
* Ο Bruce Lee ήταν τόσο γρήγορος που στις ταινίες του, πάντα έπρεπε να χαμηλώνουν την ταχύτητα του φιλμ σε slow- motion, για να μπορείς να δεις τις κινήσεις του. Αυτό είναι το ακριβώς ανάποδο από αυτό που συμβαίνει με τις ταινίες του είδους, όπου οι κινήσεις όλων εκείνων που έχουν προσπαθήσει να μιμηθούν τον Bruce Lee, επιταχύνονται σε fast-motion για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όπως πάντα το original, το αυθεντικό, σκεπάζεται τελικά από τ’ αντίγραφα του και χάνεται, είτε τελείως είτε σε μεγάλο βαθμό, είτε διαστρεβλώνεται σημαντικά. Κάποτε ο Charlie Chaplin συμμετείχε για πλάκα σε ένα διαγωνισμό σωσιών του και… ήρθε τρίτος
* Για δέκα ολόκληρες μέρες στα τέλη του 1995, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble φωτογράφιζε συνέχεια στο ίδιο σημείο του ουρανού- ένα σημείο που επιλέχτηκε επίτηδες, μόνο και μόνο γατί ήταν σχετικά άδειο από άποψη ορατότητας άστρων και γαλαξιών. Το γεγονός ότι ξόδεψε τόσες πολλές για να φωτογραφίσει μια περιοχή που σχεδόν δεν περιέχει τίποτα στην ορατότητα θεωρήθηκε πολύ παράξενο. Στις αρχές του 1996 όμως οι αστρονόμοι αποκάλυψαν τις προθέσεις του.
Οι 342 χωριστές φωτογραφίες μαζεύτηκαν και κολλήθηκαν η μια δίπλα στην άλλη για να δημιουργήσουν μια αποκαλυπτική και φημισμένη ποια, υπέρ-φωτογραφία που ονομάστηκε «το βαθύ πεδίο του Hubble». Σ΄ αυτό το φαινομενικά άδειο πεδίο από άποψης ορατότητας, αποδείχτηκε πως υπήρχαν τελικά πάνω από 1.500 τιτάνιοι μακρινοί γαλαξίες δισεκατομμύρια φορές μικρότεροι από οτιδήποτε μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι σε απόσταση. 
* Ο Φιλόλαος (5ος π.κ.ε) πίστευε ότι στο ηλιακό μας σύμπαν υπάρχει ένα αόρατο σώμα που το ονόμασε «Αντιχθών» ή «Αντί-γη». Το ίδιο πίστευαν και οι Πυθαγόρειοι.
* Σύμφωνα με μια παράδοση της φυλής των Hottentots που βρίσκεται στην Αφρική, οι πρόγονοι τους έφτασαν στην περιοχή περνώντας μέσα από ένα παράθυρο!
* Το 1976, το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Viking Orbiter κατάφερε να στείλει στη γη μια σειρά από φωτογραφίες από τον Άρη. Σε κάποιες φωτογραφίες, στην περιοχή Κυδωνία, εντοπίστηκε ένας σχηματισμός σαν βουνό που απεικόνιζε ένα πρόσωπο. Έτσι γεννήθηκε ο πολυσυζητημένος μύθος του «Προσώπου του Άρη», μιας κατασκευής που πιστεύεται ότι είναι ένα τεχνητό μνημείο ενός αρειανού πολιτισμού νοημόνων όντων. Όμως κάποιοι φαίνεται ότι είχαν προβλέψει αυτή τη παράξενη και αναπάντεχη ανακάλυψη.
Τον Σεπτέμβριο του 1958, οι διάσημοι σχεδιαστές κόμικς, Τζακ Κίρμπι ( δημιουργός των X-Men, Hulk, Fantastic Four κ.α) και ο Αλ Γουίλιαμσον , είχαν δημοσιεύσει ένα κόμικ που παραδόξως ονομαζόταν Το πρόσωπο του Άρη( The Face on Mars). Το κόμικς ανέπτυσσε μια αινιγματική ιστορία, στην οποία μια ομάδα γήινων αστροναυτών, ανακαλύπτουν στον Άρη ένα τεράστιο σκαλισμένο πρόσωπο μεγάλο σαν βουνό. 
Το τεράστιο πρόσωπο είναι μια είσοδος προς το εσωτερικό του … κούφιου Άρη, όπου φαίνεται να κατοικεί ένας πολιτισμός γιγάντων. Οι ήρωες του κόμικς διαπιστώνουν ότι ο πολιτισμός των γιγάντων έχει καταστραφεί και το πρόσωπο είναι ένα είδος ολογραφικού σινεμά που δείχνει στους μελλοντικούς επισκέπτες του Άρη το τέλος των παλαιών κατοίκων του κόκκινου πλανήτη. Οι Αρειανοί εξολοθρεύτηκαν κατά τη διάρκεια της εισβολής που δέχτηκαν από τους κατοίκους ενός άλλου πλανήτη, που βρισκόταν κάπου ανάμεσα στον Άρη και στον Δία (εκεί όπου σήμερα υπάρχει η περίφημη «ζώνη των αστεροειδών». Πριν πεθάνουν και οι τελευταίοι Αρειανοί, κατάφεραν να καταστρέψουν ολόκληρο το πλανήτη των εισβολέων. Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ;
Το τεράστιο πρόσωπο είναι μια είσοδος προς το εσωτερικό του … κούφιου Άρη, όπου φαίνεται να κατοικεί ένας πολιτισμός γιγάντων. Οι ήρωες του κόμικς διαπιστώνουν ότι ο πολιτισμός των γιγάντων έχει καταστραφεί και το πρόσωπο είναι ένα είδος ολογραφικού σινεμά που δείχνει στους μελλοντικούς επισκέπτες του Άρη το τέλος των παλαιών κατοίκων του κόκκινου πλανήτη. Οι Αρειανοί εξολοθρεύτηκαν κατά τη διάρκεια της εισβολής που δέχτηκαν από τους κατοίκους ενός άλλου πλανήτη, που βρισκόταν κάπου ανάμεσα στον Άρη και στον Δία (εκεί όπου σήμερα υπάρχει η περίφημη «ζώνη των αστεροειδών». Πριν πεθάνουν και οι τελευταίοι Αρειανοί, κατάφεραν να καταστρέψουν ολόκληρο το πλανήτη των εισβολέων. Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ;
Έχουμε άραγε μια εκπληκτική σύμπτωση, στην οποία οι δημιουργοί του κόμικς εμπνευστήκαν απλώς μια ιστορία για ένα πρόσωπο όμοιο με αυτό που είδαμε 18 χρόνια αργότερα στις φωτογραφίες του Vikings; Στατιστικά αδύνατο. Μήπως το κόμικς επηρέασε υποσυνείδητα αυτούς που το διάβασαν, ώστε να δουν αργότερα το ίδιο πρόσωπο στον Άρη; Όχι, γιατί το πρόσωπο στον Άρη στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν είναι πολύ ευκρινές για να πούμε ότι το δημιουργεί το υποσυνείδητο κάποιων και το κόμικς είναι σχεδόν άγνωστο για του περισσότερους.
Μήπως οι σχεδιαστές είχαν ακούσει φήμες για κάποιες παράξενες ανακαλύψεις στον Άρη που έγιναν από ανεπίσημα και μυστικά εξερευνητικά προγράμματα του ηλιακού συστήματος και τις μετέφεραν στη μυθοπλασία τους; Ή μήπως οι δημιουργοί ανέσυραν από το υποσυνείδητο τους μια σημαντική πληροφορία που όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε;
* Το 1541, μια ισπανική αποστολή στη Ν. Αφρική πέρασε με βάρκες ένα ποταμό, διασχίζοντας την απόσταση από τις πηγές του στις Άνδεις μέχρι τη θάλασσα. Κι όταν στην πορεία αναγκάστηκαν να συγκρουστούν με τους άγριους ιθαγενείς της φυλής Ταπούγια, οι Ισπανοί εξερευνητές εντυπωσιάστηκαν από το σθένος των γυναικών που πολεμούσαν σαν λέαινες στο πλευρό των αντρών τους. Πολεμούσαν σαν Αμαζόνες. Τότε ο αρχηγός της αποστολής, Ντιέγκο Ορελάνα , τις θαύμασε και ονόμασε προς τιμήν τους το ποταμό Αμαζόνιο.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στη νότια ακτή της Μαύρης Θάλασσας , στον ποταμό Θερμώδοντα , οι Έλληνες κέρδισαν τη μάχη εναντίων των Αμαζόνων. Αφού τις αιχμαλώτισαν τις πήραν μαζί στα καράβια τους στον δρόμο της επιστροφής για την πατρίδα τους. Αυτές όμως ξεσηκώθηκαν και κατέλαβαν τα πλοία. Μετά από μια τρομερή τρικυμία βγήκαν στις ακτές της Αζοφικής Θάλασσας, Στη χώρα των Σκυθών. Αφου πολέμησαν μεταξύ τους Σκύθες και Αμαζόνες έσμιξαν και εγκαταστάθηκαν ανατολικότερα, στις στέπες που βρίσκονται ανάμεσα στους ποταμούς Δον και Βόλγα. Από αυτούς γεννήθηκε μια άλλη μυθική μητριαρχική φυλή με ένα περίεργο όνομα, αγνώστου προελεύσεως: οι ΣΑΥΡΟΜΑΤΕΣ.
***
@ Δήμητρα Bασιλείου
@ Δήμητρα Bασιλείου
