Κι όμως! Οι άνδρες και ειδικά στις πλούσιες χώρες, βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Θα πρέπει να μάθουν να προσαρμόζονται.
Με την πρώτη ματιά η… πατριαρχία φαίνεται πως ζει και βασιλεύει. Περισσότερο από το 90% των προέδρων και πρωθυπουργών είναι άνδρες, όπως σχεδόν όλα τα μεγάλα αφεντικά των εταιρειών. Οι άνδρες κυριαρχούν στον κλάδο της χρηματοδότησης, την τεχνολογία, τον κινηματογράφο, τον αθλητισμό, τη μουσική και ακόμη και το stand-up comedy. Σε πολλά μέρη του κόσμου απολαμβάνουν κοινωνικά και νομικά προνόμια απλά επειδή έχουν ένα χρωμόσωμα Ψ. Γι 'αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο να ανησυχεί κάποιος για τα δεινά των αντρών.
Ωστόσο, υπάρχει άφθονος λόγος ανησυχίας, σημειώνει ο Economist. Οι άντρες μπορεί να αγγίζουν την κορυφή, αλλά επίσης πέφτουν και στον πάτο. Είναι πολύ πιο πιθανό από ό, τι οι γυναίκες να φυλακιστούν, να αποξενωθούν από τα παιδιά τους, ή να αυτοκτονήσουν. Εχουν λιγότερα πανεπιστημιακά πτυχία από τις γυναίκες. Τα αγόρια στον αναπτυγμένο κόσμο είναι 50% πιο πιθανό να «μείνουν» στα βασικά μαθηματικά, την ανάγνωση και τις επιστήμες.
Μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων υποφέρει. Οι άνδρες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου στις πλούσιες χώρες είχαν δυσκολία να αντιμετωπίσουν τις τεράστιες αλλαγές στην αγορά εργασίας και το σπίτι, κατά τον τελευταίο μισό αιώνα. Λόγω της τεχνολογίας, οι λιγότερο μορφωμένοι άνδρες έχουν αγωνιστεί για να βρουν έναν ρόλο στο χώρο εργασίας.
Οι γυναίκες, από την άλλη πλευρά, είναι μπαίνουν με μεγάλη ταχύτητα σε αναπτυσσόμενους τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση, χάρη στις ανώτερες ικανότητες τους.
Καθώς και η εκπαίδευση έχει γίνει πιο σημαντική, τα αγόρια «μένουν» πιο πίσω από τα κορίτσια στο σχολείο. Οι άνδρες που χάνουν την θέση εργασίας του στον τομέα της μεταποίησης συχνά δεν ξαναβρίσκουν δουλειά. Και οι άνδρες χωρίς εργασία είναι δύσκολο να προσελκύσουν έναν μόνιμο σύντροφο. Το αποτέλεσμα, για τα χαμηλής ειδίκευσης άτομα, είναι ο δηλητηριώδης συνδυασμός των εξής: χωρίς δουλειά, χωρίς οικογένεια και χωρίς προοπτικές.
Κάποιοι – που ανήκουν στην πολιτική Αριστερά - υποστηρίζουν ότι η συρρίκνωση των ευκαιριών απασχόλησης για τους άνδρες παγιώνει τη φτώχεια και καταστρέφει οικογένειες. Στην Αμερική, οι μισθοί των αντρών με απολυτήριο λυκείου μειώθηκαν κατά 21% σε πραγματικούς όρους μεταξύ του 1979 και του 2013. Για τις γυναίκες με παρόμοια προσόντα αυξήθηκε κατά 3%. Περίπου το ένα πέμπτο των αμερικανών ανδρών σε εργασιακή ηλικία με απολυτήριο λυκείου, δεν έχουν δουλειά.
Εκείνοι της… Δεξιάς ανησυχούν για την κατάρρευση της οικογένειας. Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών θα προτιμούσαν να έχουν έναν σύντροφο ο οποίος είναι επιτυχημένος τόσο οικονομικά όσο και στο σπίτι. Οι άνεργοι άνδρες ξοδεύουν μόνο το μισό χρόνο από ότι οι γυναίκες για τις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα της οικογένειας και πολύ περισσότερο χρόνο μπροστά στην τηλεόραση.
Εξ’ ου και η άνθηση των οικογενειών της εργατικής τάξης. Οι οικογένειες με δύο γονείς, παραμένει ο κανόνας των ελίτ, ενώ εξαφανίζεται στις πιο φτωχές περιοχές. Στις πλούσιες χώρες το ποσοστό των γεννήσεων εκτός γάμου έχει τριπλασιαστεί από το 1980, σε 33%. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε «διαλυμένα» σπίτια μαθαίνουν λιγότερα στο σχολείο και είναι πιο πιθανό να το εγκαταλείψουν και να βγάλουν λιγότερα χρήματα. Επίσης δεν πετυχαίνουν να έχουν σταθερές οικογένειες τη συνέχεια.
Αυτές οι δύο πλευρές πολλές φορές μιλάνε παράλληλα. Αλλά οι εξηγήσεις τους δεν είναι αντικρουόμενες: Η οικονομία και οι κοινωνικές αλλαγές είναι οι αιτίες, και το ένα ενισχύει το άλλο. Επιπρόσθετα, αυτά τα προβλήματα πιθανότατα θα χειροτερεύσουν. Η τεχνολογία θα εισβάλει και σε άλλες βιομηχανίες, δημιουργώντας πολλά θετικά στοιχεία για την κοινωνία, αλλά θα καταστήσει περιττούς όσους εργαζόμενους δεν προσθέτουν συνεχώς νέες δεξιότητες.
Το OECD (Organization for Economic Co-operation and Development), μια δεξαμενή σκέψης, προβλέπει ότι τα νοικοκυριά με έναν γονέα θα συνεχίσουν να αυξάνονται στις αναπτυγμένες χώρες. Αγόρια που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα είναι πιθανότερο να έχουν προβλήματα στο να συνάψουν μακροχρόνιες σχέσεις, δημιουργώντας έναν κύκλο ανδρικής δυσλειτουργίας.
Ράφτης, τενεκετζής, στρατιώτης, κομμωτής
Τι μπορεί να γίνει; Μέρος της λύσης βρίσκεται σε πολιτιστικές αλλαγές. Κατά την τελευταία γενιά, οι άνδρες της μεσαίας τάξης έχουν μάθει ότι χρειάζεται να βοηθούν στη φροντίδα των παιδιών και έχουν αλλάξει τη συμπεριφορά τους. Η εργατική τάξη πρέπει να προφθάσει τις εξελίξεις. Οι γυναίκες έχουν καταλάβει ότι μπορούν να γίνουν χειρούργοι και φυσικοί χωρίς να χάνουν τη θηλυκότητά τους. Οι άνδρες πρέπει να καταλάβουν ότι οι παραδοσιακές χειρονακτικές δουλειές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και ότι μπορεί να γίνουν κι αυτοί νοσοκόμοι ή κομμωτές, χωρίς να χάσουν τον ανδρισμό τους.
Οι νομοθέτες πρέπει να βοηθήσουν την κατάσταση: Οι χαζοί νόμοι κάνουν το πρόβλημα χειρότερο. Οι ΗΠΑ μειώνουν τον αριθμό των ανδρών που μπορούν να παντρευτούν, κλειδώνοντας εκατομμύρια νέους για μη-βίαια μικροεγκλήματα. Όταν βγουν από τη φυλακή, είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρουν εργασία. Στη Γεωργία, για παράδειγμα, οι κακοποιοί απαγορεύεται να εκτρέφουν γουρούνια, να γίνουν πυροσβέστες ή να εργάζονται σε γραφεία τελετών. Αρκετές πλούσιες χώρες αποθαρρύνουν τους φτωχότερους πληθυσμούς από το να παντρευτούν ή να συζήσουν, περικόπτοντας τα όποια προνόμια έχουν μέχρι τότε.
Ακόμη πιο σημαντικό από την εξάλειψη χαζών πολιτικών είναι ο επανασχεδιασμός του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο σχεδιάστηκε σε μια εποχή που οι περισσότεροι άνδρες δούλευαν σε χειρονακτικές εργασίες. Οι πολιτικοί πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η επαγγελματική αποτυχία των νέων είναι ιδιαίτερα σοβαρή, και να προσπαθήσουν να βοηθήσουν να διορθωθεί. Μερικές ευαίσθητες πολιτικές, καλές για όλους, είναι καλές και για τα νέα αγόρια.
Η εκπαίδευση στην πρώιμη παιδική ηλικία προσφέρει δομημένη σκέψη και μεγαλύτερη πιθανότητα για ανάπτυξη κοινωνικών και επαγγελματικών δεξιοτήτων. Χώρες με επιτυχημένα επαγγελματικά συστήματα όπως η Γερμανία τα έχουν καταφέρει καλύτερα από αγγλοσαξονικές χώρες, στο να καθοδηγούν άνδρες χωρίς πανεπιστημιακή μόρφωση, αλλά η πολιτική πρέπει να αλλάξει, ώστε η επαγγελματική μόρφωση να γίνεται σε μια ηλικία που οι άνδρες να μπορούν να δουλέψουν σε νοσοκομεία, και όχι σε εργοστάσια.
Σε γενικό πλαίσιο, τα σχολεία πρέπει να αναγνωρίσουν περισσότερο τις ανάγκες των αγοριών: Έχουν μεγάλη ανάγκη για εκτόνωση μέσω του αθλητισμού. Χρειάζονται ακόμη άνδρες-πρότυπα: Περισσότερους άνδρες δασκάλους σε δημοτικά σχολεία, που θα αποδεικνύουν ότι οι άνδρες μπορούν να γίνουν πυροσβέστες, αλλά και δάσκαλοι.
Η αυξανόμενη ισότητα των δύο φύλων είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις τις μεταπολεμικής εποχής.
Οι άνθρωποι έχουν περισσότερες ευκαιρίες από ποτέ να πετύχουν τους στόχους τους, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Αλλά κάποιοι άνδρες έχουν αποτύχει να προσαρμοστούν στον καινούργιο αυτό κόσμο. Ήρθε η ώρα να τους δώσουμε ένα χεράκι.
