Προσοχή! Δεν ενδεικνύται η ανάγνωση του παρακάτω για αγχωτικά άτομα.
Η υπερανάλυση αρκετές φορές, έχει ως αποτέλεσμα άγχος, αναβλητικότητα κι εν τέλει οδηγεί σε στασιμότητα, αναβολή ή και ματαίωση στη λήψη αποφάσεων.
Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Ουμπέρτο Έκο "Φύλλο μηδέν". Περιγράφει μια συζήτηση μεταξύ δύο δημοσιογράφων, ένας εκ των οποίων φαίνεται να υπεραναλύει λίγο παραπάνω τα πράγματα...
********
 |
...μακάρι να ήταν αυτό το μόνο πρόβλημα».
«Γιατί, ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα;»
«Κοίτα, όχι ότι είμαι αναποφάσιστος, αλλά για να καταλάβω τι πρέπει να κάνω, οφείλω να συνδυάσω όλα τα στοιχεία. Το μεμονωμένο στοιχείο δε σου λέει τίποτα, όλα μαζί σου δίνουν να καταλάβεις εκείνο που δε φαινόταν εκ πρώτης όψεως. Οφείλεις να αναδείξεις αυτό που προσπαθούν να σου κρύψουν».
«Μιλάς για την έρευνά σου;»
«Όχι, μιλάω για την επιλογή του αυτοκινήτου...»
Σχεδίαζε πάνω στο τραπέζι με το δάχτυλο βουτηγμένο στο κρασί, σαν να σχεδίαζε, όπως στα περιοδικά με τους γρίφους, μια σειρά τελίτσες που πρέπει να τις ενώσεις για να εμφανιστεί μια εικόνα.
«Το αυτοκίνητο πρέπει να είναι γρήγορο και να έχει μιαν αρχοντιά, δεν ψάχνω κάτι οικονομικό· εξάλλου, για μένα ή θα χει κίνηση μπροστά ή τίποτα. Σκεφτόμουν ένα Lancia Thema τούρμπο δεκαεξαβάλβιδο, είναι από τα πιο ακριβά αυτοκίνητα, σχεδόν εξήντα εκατομμύρια. Ίσως και να το δοκιμάσω, πιάνει τα 235 την ώρα και επιτάχυνση 7,2. Είναι ό,τι καλύτερο».
«Είναι ακριβό».
«Όχι μόνο, αλλά πρέπει να ανακαλύψεις και αυτό που σου κρύβουν. Όταν οι διαφημίσεις των αυτοκινήτων δε σου λένε ψέματα, κάτι σου αποσιωπούν. Οφείλεις να ξεψειρίσεις τα τεχνικά δελτία στα εξειδικευμένα περιοδικά για να ανακαλύψεις ότι έχει πλάτος 183 εκατοστά».
«Και είναι κακό αυτό;»
«Ακόμα κι εσύ δεν του δίνεις σημασία, στις διαφημίσεις βάζουν πάντα το μήκος, που φυσικά μετράει για το πάρκινγκ ή για το πρεστίζ, αλλά σπανίως βάζουν το πλάτος, που είναι βασικό αν έχεις ένα μικρό γκαράζ ή μια στενή θέση παρκαρίσματος, για να μην πούμε όταν στριφογυρνάς σαν τρελός για να βρεις ένα μέρος να χωθείς. Το πλάτος είναι βασικό. Πρέπει να προσανατολιστείς κάτω από τα 170 εκατοστά».
«Θα υπάρχουν, φαντάζομαι».
«Ασφαλώς, αλλά σ’ ένα αυτοκίνητο των 170 εκατοστών, στριμώχνεσαι και αν κάθεται και κάποιος δίπλα σου, δεν έχεις χώρο για τον δεξιό αγκώνα. Κι έπειτα, δεν έχεις όλες τις ανέσεις ενός φαρδιού αυτοκινήτου, που έχουν πολλές εντολές στην πλευρά του δεξιού χεριού, κοντά στις ταχύτητες».
«Και λοιπόν;»
«Πρέπει να προσέξεις το ταμπλό να είναι αρκετά πλούσιο και να υπάρχουν εντολές στο τιμόνι, ώστε να αποφεύγονται οι πολλοί ελιγμοί του δεξιού χεριού. Και έτσι, εντόπισα το Saab 900 τούρμπο, 168 εκατοστά, μέγιστη ταχύτητα 230, και πέφτουμε στα πενήντα εκατομμύρια».
«Αυτό κάνει για σένα».
«Ναι, αλλά πρέπει να φτάσεις στα ψιλά γράμματα για να δεις ότι έχει επιτάχυνση 8,50, ενώ το ιδανικό είναι κάτω από 7, όπως στο Rover 220 τούρμπο, σαράντα εκατομμύρια, πλάτος 168, μέγιστη ταχύτητα 235 και επιτάχυνση στα 6,6, σωστή βολίδα».
«Τότε, πρέπει να προσανατολιστείς προς τα κει...»
 |
«Όχι, γιατί μόνο στο τέλος σου αποκαλύπτουν ότι έχει ύψος 137 εκατοστά. Πολύ κοντό για έναν άνθρωπο εύσωμο σαν εμένα, είναι για κόντρες ανάμεσα σε φλούφληδες που θέλουν να παραστήσουν τους σπορτίφ, ενώ το Lancia έχει ύψος 143 και το Saab 144, οπότε μπαίνεις σαν κύριος. Είναι μια χαρά για έναν πιτσιρικά που θέλει να κάνει τον ωραίο, αυτός δεν πάει να κοιτάξει τα τεχνικά στοιχεία που είναι σαν τις αντενδείξεις στα φυλλάδια των φαρμάκων, που τις γράφουν με ψιλά γράμματα για να μην καταλάβεις ότι, αν πάρεις το φάρμακο, πεθαίνεις την άλλη μέρα. To Rover 220 ζυγίζει μόνο 1.185 κιλά: είναι λίγα, αν πέσεις σε κάνα TIR, διαλύεσαι σε χρόνο μηδέν, πρέπει να προσανατολιστείς σε αυτοκίνητα πιο βαριά, με ατσάλινες ενισχύσεις, δεν εννοώ το Volvo που είναι τεθωρακισμένο αλλά πολύ αργό, αλλά τουλάχιστον το Rover 820ΤΙ, στα πενήντα εκατομμύρια, 230 την ώρα και 1.420 κιλά».
«Αλλά φαντάζομαι ότι το απέρριψες, επειδή...» σχολίασα, εξίσου πια παρανοϊκός κι εγώ.
«Επειδή έχει επιτάχυνση 8,2: σωστή χελώνα, κανένα σπριντ. Όπως και το Mercedes C280, με πλάτος 162, αλλά πέραν του ότι κοστίζει εβδομήντα εφτά εκατομμύρια, έχει επιτάχυνση 8,8. Και μετά θέλουν πέντε μήνες μέχρι να σ’ το παραδώσουν. Και είναι κι αυτό ένα στοιχείο που πρέπει να συνυπολογίσεις, μιας και για ορισμένα από τα αυτοκίνητα που σου ανέφερα, θέλουν δύο μήνες, ενώ άλλα είναι ετοιμοπαράδοτα. Γιατί είναι ετοιμοπαράδοτα; Επειδή δεν τα θέλει κανείς. Πρέπει να δυσπιστείς. Απ’ ό,τι φαίνεται, σου δίνουν αμέσως το Calibra τούρμπο δεκαεξαβάλβιδο, 245 την ώρα, κίνηση στους τέσσερις τροχούς, επιτάχυνση 6,8, πλάτος 169 και κάτι παραπάνω από πενήντα εκατομμύρια».
«Εξαιρετικό μου φαίνεται».
«Ε όχι, γιατί ζυγίζει μόνο 1.135 κιλά, είναι πολύ ελαφρύ και έχει ύψος μόνο 132, χειρότερο απ’ όλα τ’ άλλα, κάνει για πελάτες με γεμάτο πορτοφόλι αλλά νάνους. Και να ’ταν μόνο αυτά τα προβλήματα... Πού να πάμε και στο πορτμπαγκάζ. Το πιο ευρύχωρο είναι αυτό του Thema δεκαεξαβάλβιδου τούρμπο, αλλά ήδη έχει πλάτος 175. Στα πιο στενά, σκέφτηκα το Dedra 2.0 LX, με άνετο πορτμπαγκάζ, αλλά έχει επιτάχυνση μόνο 9,4 και ζυγίζει λίγο παραπάνω από 1.200 κιλά, ενώ πιάνει μόλις 210 την ώρα».
«Και λοιπόν;»
«Λοιπόν, δεν ξέρω πού να πάω να βαρέσω το κεφάλι μου. Ήδη το μυαλό μου είναι κουδούνι από την έρευνα μου και ξυπνάω μες στη νύχτα για να συγκρίνω αυτοκίνητα».
«Μα τα θυμάσαι όλα απέξω;»
«Έχω κάνει πίνακες, αλλά το κακό είναι ότι έμαθα απέξω τους πίνακες και το πράγμα καταντάει ανυπόφορο. Αρχίζω να πιστεύω ότι τα αυτοκίνητα επινοήθηκαν για να μην μπορώ να τα αγοράσω εγώ».
«Υποψιάζομαι ότι είναι υπερβολικό...»
