Όποτε μας έστελνε ο γέροντάς μας
για να πουλήσουμε το εργόχειρό μας στην Αλεξάνδρεια,
μας έδινε εντολή, να μη κάνουμε
μέσα στην πόλη περισσότερες από τρεις ημέρες,
και έλεγε ότι εάν κάνετε περισσότερες από τρεις ημέρες
στην πόλη, η αμαρτία εκείνη να είναι επάνω σας!
Και εγώ να είμαι αθώος.
Τότε εμείς τον ρωτήσαμε.
Όμως γέροντα, πώς οι άλλοι μοναχοί
στις πόλεις και τα χωριά σμίγουν
και είναι μαζί με τους κοσμικούς νύχτα και μέρα
και δεν βλάπτονται;
Ανοίγοντας το άγιο στόμα του ο άγιος Ευλόγιος μας είπε.
Πιστέψτε με παιδιά μου, από τη στιγμή που καλογέρεψα,
έκανα τριάντα χρόνια για να βγω από τη σκήτη!
Και αφού βγήκα, πήγα με τον αββά Δανιήλ
στην Αλεξάνδρεια στον Πάπα Ευσέβιο για κάποια δουλειά
και είδαμε εκεί πολλούς μοναχούς.
Έβλεπα δε, μερικούς απ`αυτούς να τους χτυπούν
οι κόρακες με τις μαύρες και σκληρές φτερούγες τους,
για να έχουν δήθεν κάποια δροσιά και αναψυχή!
Άλλους τους αγκάλιαζαν γυμνές γυναίκες
και τους μουρμούριζαν λόγια ηδονιστικά στ`αυτί!
Άλλους τους περιτριγύριζαν χαρωπά παιδιά αρσενικά,
που ήταν γυμνά και τους έριχναν
περιττώματα στα μούτρα τους!
Μερικοί δε απ`αυτούς,
είδα ότι κρατούσαν μαχαίρια
και έκοβαν κρέας ανθρώπων
και το έδιναν στους μοναχούς να φάνε!
Έτσι παιδιά μου, κατάλαβα από αυτά τα σημεία που είδα,
ότι κάθε μοναχός απ`αυτούς,
ό,τι λογής πάθος είχε στην ψυχή του,
μ`αυτή τη μορφή παρουσιάζονται και οι δαίμονες
να τους χαϊδεύουν και να τους μιλούν στη διάνοια!
Γι`αυτό παιδιά μου και αδελφοί μου
δεν θέλω εσείς να αργείτε πολύ
μέσα στην πολυάνθρωπη πόλη,
για να μην πάθετε τα ίδια μ`εκείνους τους μοναχούς
που σας προανέφερα,
και μου αποκάλυψε ο Θεός θαυματουργικά,
και ενοχληθείτε από άπρεπους λογισμούς
και πονηρούς δαίμονες!
ΣΟΦΙΑ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
