Πνευματικὰ …νεόπλουτοι καὶ …νεόπτωχοι!!!

Υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων. 

Από την μια είναι αυτοί που βλέπουν τον Πύργο του Άιφελ και πέφτουν ξεροί. 

Ή το Big Ben. 

Ή το Άγαλμα της Ελευθερίας. 

Δέος! 

Ανοίγουν το στόμα σαν χάνοι και ξεχνούν και Παρθενώνα και Επίδαυρο και Ολυμπία.

Είναι οι λεγόμενοι πνευματικά νεόπλουτοι. 

Φράγκικο και ξενικό νά‘ναι, και ό,τι νά’ναι.

Lady Gaga και ξερό ψωμί.

Φλώροι και ξενολιγούρια με περικεφαλαία. 

Από την άλλη, είν’ οι άλλοι. 

Να παίζει μόνο ο μπαγλαμάς και το κλαρίνο. 

Ποιος Μότσαρτ και Ραχμάνινοφ. 

Εδώ είναι Ελλάδα ρε, δώσαμε πολιτισμό και φώτα στους βαρβάρους. 

Ποιος είναι ο Ντα Βίντσι και η κυρία του που μισογελάει; 

Ποιος είναι ο Κάφκα και ο Νίτσε; 

Εδώ έχουμε προγόνους ένδοξους. 

Τον Πλούταρχο τον Γιάννη και τον άλλο τον Ανδρών επιφανών πάσα η γη μπάφος.

Άντε χαθείτε από δω κουτόφραγκοι, όταν εμείς φτιάχναμε παρθενώνες, εσείς… 

Αρκεί.

Μικρόμυαλοι και κουτσαβάκια με περικεφαλαία.


Λάθος! 

Δεν είναι δυο τα είδη των ανθρώπων. 

Είναι τρία. 

Το τρίτο παλεύει με τα διλήμματα, με τις συγκρίσεις, με τις αμφιβολίες, με τα «μήπως». 

Δεν φοβάται να αναγνωρίσει το ξένο, 

αλλά ούτε και ντρέπεται να τιμήσει δίκαια το δικό του. 

Να δηλώσει δηλαδή ότι το πνευματικό Έβερεστ του πλανήτη είναι η Ακρόπολη. 

Αλλά και η Ηρωική του Μπετόβεν θα κρατήσει όσο, ίσως, και τα μάρμαρά της. 

Κορυφή ο Σαίξπηρ, αλλά και ο Σοφοκλής άπιαστο άστρο στον ουρανό. 

Ούτε εμμονές, ούτε αγκυλώσεις, ούτε συμψηφισμοί. 

Αυτός ο τύπος ανθρώπου λέγεται «Ελληνικός», 

(ιδιότητα κατά Καβάφη, 

«δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν»), και κρατάει από μακριά. 

Είναι μειοψηφία, μια χούφτα άνθρωποι.

ΑΥΤΟΙ θα φέρουν κάποτε την ελπίδα στον τόπο – αν μπορέσουν.

Οι υπόλοιποι, η πλειοψηφία, είναι απλά Έλληνες (γεωγραφικός προσδιορισμός).

Έτυχε να γεννηθούν εδώ.

Η μόνη μεγάλη ιδέα που μπορούν να αξιοποιήσουν, 

είναι αυτή που έχουν… για τον εαυτό τους.

Τίποτα παραπάνω. 

Δημήτρης Ἀλικᾶκος

filonoi