Ενας χωρισμός θυμίζει έναν θάνατο. Τα συναισθήματα που νιώθουμε όταν χωρίζουμε είναι παρόμοια με αυτά που νιώθουμε σε κάθε είδος πένθους (λ.χ. απώλεια εργασίας, υγείας, δεσμού, σπιτιού, αυτοεκτίμησης κ.λπ.).
Οι διεργασίες της απώλειας χωρίζονται σε πέντε στάδια: έκπληξη, άρνηση, θυμός, στενοχώρια και αποδοχή. Αυτά βιώνουμε και όταν χωρίζουμε, όχι πάντα με την ίδια σειρά, ενώ μπορεί να βιώσουμε κάθε στάδιο περισσότερες από μία φορές. Ετσι καταφέρνουμε και επεξεργαζόμαστε τη μοναχική πλέον πραγματικότητα προκειμένου να προσαρμοστούμε σε αυτή.
Οταν νιώθουμε ότι αδυνατούμε να ξεφύγουμε από το βάρος μιας απώλειας, τότε βυθιζόμαστε σε μια επώδυνη ψυχικά κατάσταση που ονομάζεται παρατεταμένο πένθος. Αυτό διαρκεί τουλάχιστον έξι μήνες και έχει χαρακτηριστικά όπως:
* Ιδεοληψίες για τη σχέση που τελείωσε ή για το άτομο που αγαπούσαμε.
* Σκέψεις σχεδόν όλη μέρα για τη σχέση που τελείωσε και τον σημαντικό για εμάς «άλλον».
* Εντονος ψυχικός πόνος, θλίψη, νοσταλγία που σχετίζεται με την «πεθαμένη» σχέση.
* Αποφυγή ερεθισμάτων που θυμίζουν την απώλεια, γιατί γνωρίζουμε ότι αυτά θα μας προκαλέσουν πόνο.
* Αδυναμία αποδοχής του τέλους της σχέσης.
* Ονειρα που σχετίζονται με το παρελθόν.
* Εντονο άγχος και κατάθλιψη λόγω της απώλειας.
* Θυμός και αίσθημα αδικίας που απορρέουν από τη σχέση που είχαμε.
* Δυσπιστία με τους άλλους ανθρώπους, γιατί προσδοκούμε ότι θα ξαναπληγωθούμε.
* Δυσκολευόμαστε να νιώσουμε χαρά σε δραστηριότητες που κάποτε απολαμβάναμε.
Παρατεταμένο είναι το πένθος που μας εμποδίζει επίσης να εργαστούμε, να αγαπάμε τον εαυτό μας, να είμαστε καλοί γονείς, να εμπλακούμε ως σύντροφοι σε μια καινούργια σχέση.
Τα ενοχικά άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση και εξαρτητικές τάσεις είναι πιο ευάλωτα στο να νιώσουν ότι «χάνονται» μαζί με τη σχέση που τελειώνει. Προτείνω να αναζητήσουμε την συναισθηματική στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους μας, να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να τονώνουμε την αξία του εαυτού μας διαρκώς και να αναζητήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα μας οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ουσιαστικής αυτονομίας καθώς και νέων ικανοποιητικών σχέσεων.
Πως να επουλώσεις τις πληγές…
1.Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο να θρηνήσει αυτό που έχασε, αλλά θυμήσου πως όσο δυνατά κι αν είναι τα συναισθήματα που βιώνεις αυτή τη στιγμή δεν θα διαρκέσουν για πάντα. Αποδέξου πως είναι φυσιολογικό να περάσεις από αυτό το στάδιο.
2.Μην ξεχνάς πως τα όνειρά σου για το μέλλον είναι ακόμα εκεί. Θα τα αναβιώσεις στο πλευρό ενός νέου συντρόφου που θα είναι πραγματικά δίπλα σου.
3.Διέθεσε το χρόνο σου σε ανθρώπους που ξέρουν να σε ακούν, να κατανοούν τα συναισθήματά σου και να σε αποδέχονται όπως είσαι. Προσπάθησε να μην κρατάς μέσα σου τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου.
4.Ανανέωσε το κοινωνικό σου δίκτυο, ειδικά στην περίπτωση που μαζί με τον πρώην σύντροφο αναγκάζεσαι να αποχωριστείς και κοινούς σας φίλους.
5.Αποδέξου πως θα χρειαστείς ένα χρονικό διάστημα αρκετό προκειμένου να ανασυγκροτήσεις τις δυνάμεις σου. Μια περίοδος που δεν θα είσαι τόσο αποδοτική στη δουλειά ή που δεν θα μπορείς να φροντίζεις τους γύρω σου τόσο, όσο πριν. Δεν υπάρχει η υπερ – γυναίκα!
6.Φρόντισε τον εαυτό σου. Όπως μετά από ένα κρύωμα το σώμα χρειάζεται φροντίδα και ξεκούραση για να ανακάμψει, έτσι και ο συναισθηματικός σου εαυτός. Χαλάρωσε, ελαχιστοποίησε άλλους στρεσογόνους παράγοντες που ενδεχομένους υπάρχουν παράλληλα στη ζωή σου και βάλε στο καθημερινό πρόγραμμά σου δραστηριότητες που σε γεμίζουν με ηρεμία και ικανοποίηση.
7.Δώσε προτεραιότητα στις ανάγκες σου. Υπερασπίσου αυτό που θεωρείς σωστό και το καλύτερο για σένα, ακόμα κι αν έρχεται σε αντίθεση με αυτά που ήθελε από σένα ο πρώην σου. Πες «όχι» δίχως ενοχές σε ό,τι είναι αντίθετο με σένα!
Σε κάθε περίπτωση, ένας χωρισμός μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω στη ζωή σου και να πυροδοτήσει μια σειρά από δυσάρεστα και αρνητικά συναισθήματα. Ωστόσο, έχει σημασία να μην ξεχνάς πως υπάρχουν πολύ τρόποι προκειμένου να διαχειριστείς αυτή την κατάσταση αρκεί να θυμάσαι πως ο τελικός στόχος είναι να «προχωρήσεις στη ζωή σου» και να μην εισπράττεις κάτι λιγότερο από αυτό που σου αξίζει!
Μυρσίνη Κωστοπούλου, διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια,
Ελπίδα Παναγιωτουνάκου
