Πολύ μου αρέσει η μυθολογία. Κάθε μύθος έχει κάτι να σου δώσει. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το μυαλό που έχεις. Τι πραγματικά σου προσφέρει ο μύθος, τι εσύ τελικά είσαι ικανός να πάρεις και τι λεπτομέρειες κρύβονται μέσα σε αυτόν, που μόνο σοφοί άνθρωποι όπως εμένα μπορούν να αντιληφθούν.
Ως γνωστόν, η σοφία είναι η μεγαλύτερη από όλες τις αρετές και όποιος την κατέχει, θα πρέπει να τη μοιράζεται με τους συνανθρώπους του, μήπως και γίνει το νοητό ακόνι για να αρχίσει ο κόσμος να ακονίζει λίγο το μυαλουδάκι του.
Σήμερα, θα μάθουμε, και θα βρούμε το ηθικό δίδαγμα που κρύβει ο μύθος του γνωστότερου μήλου όλων, αυτό της έριδος.
Ιδού το μήλο.
Ακριβώς!!!
Αρχικά θα γνωρίσουμε την Έριδα ή Έρις, η οποία ήταν μια καμπουριασμένη θεά της αρχαιότητας και κόρη της Νύχτας. Όπως κάθε αρχαίος θεός είχε ορισμένα χαρακτηριστικά και αντιπροσώπευε κάτι, έτσι και η καημενούλα η Έρις, ήταν θεά της ζήλιας, της διχόνοιας, του καυγά και του τσακωμού. Με τα σημερινά δεδομένα, θα μπορούσε κανείς να πει, ότι η Έριδα, είναι η σημερινή θεά της εξέλιξης του έρωτα!!! χαχαχα καλό.
Ο μύθος...
Ο Δίας, έμαθε από τον κουτσομπόλη Προμηθέα, ότι θα έχει την ίδια μοίρα με τον πατέρα του Κρόνο. Θα έχανε δηλαδή το "θρόνο" του από ένα εξώγαμο του... συγνώμη, γιο του εννοούσα.
Εκείνη την περίοδο είχε κάψα με τη Θέτιδα. Σκέφτηκε λοιπόν, ότι το παιδί που θα αποκτήσει με τη Θέτιδα, θα είναι αυτός που θα τον ρίξει από το θρόνο.
Έτσι γεμάτος από το αίσθημα του φόβου, προέτρεψε τη θεά Θέτιδα, να παντρευτεί ένα θνητό πουρό, τον βασιλιά Πηλέα. Στο γάμο κάλεσε όλους τους θεούς να προσφέρουν δώρα στο ζευγάρι το οποίο θα ήθελα να σημειώσω ότι έμοιαζε καταπληκτικά με το συχωρεμένο ζεύγος Anna Nicole Smith - J. Howard Marshall Smith.
Ο γάμος ήταν ανοιχτός, όμως ο παμπόνηρος Δίας δεν επέτρεψε στην Έριδα την είσοδο, γιατί να μην προσφέρει διχόνοια, καυγάδες κτλ στο ζεύγος και αναγκαστεί να παρηγορήσει τη Θέτιδα αργότερα και κατά συνέπεια, καθότι καρπερός, να αποκτήσει τον ανεπιθύμητο γιο που θα του έτρωγε τη δόξα.
Η Έριδα, ένιωσε ταπεινωμένη και προσβεβλημένη και πέταξε στο χώρο που γινόταν το θεϊκό πάρτι, ένα χρυσό μήλο, στο οποίο ήταν σκαλισμένη η φράση, "τη καλλίστη".
Δηλαδή;
Σωστά!!! ... Στην πιο όμορφη.
Τα μάτια όλων των αρσενικών θεών πάγωσαν. Ήξεραν τι θα ακολουθήσει. Τα γέλια έγιναν σιωπή, η μουσική σταμάτησε και στο χώρο το κλίμα θύμιζε αυτό της εποχής των παγετώνων. Το μόνο που μπορούσε κανείς να διακρίνει, ήταν η αγωνία στα πρόσωπα όλων των καλεσμένων...
Κανένας θεός εννοείτε δε διακινδύνευσε να πει τη γνώμη του. Μη σας τα πολυλογώ, έγινε του ξεμαλλιάσματος το πανηγύρι.
Έπειτα από πολύωρη μάχη, οι επικρατέστερες ήταν οι παρακάτω:
Ήρα
Αθηνά
Αφροδίτη
Ο Δίας, αφού επέστρεψε από το ιδιωτικό δωμάτιο που ήταν με όλες τις παρανύμφους μαζί, είδε ότι ο γάμος είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Τα πήρε κρανίο μεν, δεν τόλμησε να πει άποψη δε. Φώναξε με τη βροντερή του φωνή τον Ερμή και τον διέταξε να οδηγήσει τις επικρατέστερες θεές στον Πάρη και να πάρει εκείνος την απόφαση.
Έτσι και έγινε.
Ούτε όμως ο Πάρης μπορούσε να αποφασίσει. Τελικά, οι τρεις θεές του έκαναν από μία προσφορά.
Η Ήρα του πρόσφερε ηγετικές ικανότητες, για να διοικήσει την Ασία και την Ευρώπη.
Η Αθηνά του πρόσφερε Σοφία και επιδεξιότητα στη μάχη.
Και η Αφροδίτη, την αγάπη από την πιο όμορφη θνητή γυναίκα του κόσμου. Αυτή της ωραίας Ελένης.
Ο άμυαλος, γεμάτος ανοησία Πάρης, έδωσε το μήλο στην Αφροδίτη και τη συνέχεια την ξέρετε θέλω να πιστεύω. Αν όχι διαβάστε τη μάχη της Τροίας, ή έστω δείτε την ταινία, τι να πω.
Εδώ, θα ήθελα να σημειώσω, οτι αν βρισκόμουν κι εγώ στο γάμο, τίποτα από τα παραπάνω δε θα είχε συμβεί. Καθότι η ομορφιά μου είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα όλων των θεοτήτων μαζί, που έχει πλάσει ο ανθρώπινος νους.
Οπότε θα είχα πάρει εγώ το μήλο και οι άλλες θεές τον π*ύλο.
Ποια είναι όμως τα ηθικά διδάγματα που μας προσφέρει ο μύθος αυτός;
Ηθικά διδάγματα...
Α) Οι άντρες, δε σκέφτονται, δε λειτουργούν και δεν παίρνουν αποφάσεις με το μυαλό.
Β) Οι κάθε γυναίκα θεωρεί ότι υπερισχύει στα πάντα από τις άλλες.
Γ) Όσο και να σας λένε ότι αξία έχει η καλοσύνη που έχετε στην καρδιά σας ή οι αρετές του ψυχικού σας κόσμου, αυτό που μετράει τελικά είναι η εμφάνιση.