Και φτάνει κάποτε η στιγμή που πρέπει να φύγεις. Όχι επειδή τον έπιασες να σε απατά με τη δίδυμη αδερφή σου, ή να κλέβει τον αποταμιευτικό λογαριασμό της ανάπηρης μάνας σου, όχι επειδή σου έκανε κάτι κακό δηλαδή, απλά επειδή ξενέρωσες/ βαρέθηκες/ ερωτεύτηκες άλλον/η. Πώς όμως χωρίζεις κάποιον που αγαπάς; Γιατί αγαπάς ακόμα, μετά από τόσο καιρό, κι ας μην είναι αγάπη του είδους που κρατάει τους ανθρώπους μαζί.
Βήμα #1: Το μέρος
Κατ’ αρχάς, δεν κλείνεις ραντεβού στο αγαπημένο σας στέκι, ή εκεί που πήγατε όταν πρωτοερωτευτήκατε, για ευνόητους λόγους. Διαλέγεις ένα μέρος ουδέτερο, να μην είναι με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο που λέει και το τραγούδι. Αν υπάρχει και η δυνατότητα να είστε κάπου μόνοι σας, ώστε να μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τα παράπονα/ νεύρα/ συναισθήματά του/της, ακόμα καλύτερα. Κατά προτίμηση στο σπίτι εκείνου που ακούει τα νέα, και όχι στο δικό σου από το οποίο θα πρέπει να φύγει μετά μόνος/η κι έρημος.
Βήμα #2: Ο τρόπος
Η καλύτερη λύση εδώ είναι η πιο άμεση –κάπως σαν να αφαιρείς το hansaplast. Αν αισθάνεσαι ότι «χρωστάς εξηγήσεις» μπορείς να τις δώσεις, αλλά αν η απόφασή σου για τον χωρισμό είναι οριστική, χρειάζεται προσοχή ώστε να μην ακουστούν οι εξηγήσεις σου σαν απλά παράπονα και ο άλλος καταλάβει πως αν διορθώσει/ αλλάξει/ βελτιώσει αυτά που σε ενοχλούν θα είστε ξανά μαζί.
Αν θέλεις να χωρίσεις επειδή ερωτεύτηκες κάποιον άλλο, κατανοητό κι ανθρώπινο. Από εμάς –από το μέχρι πρότινος έτερό σου ήμισυ πιθανότατα δεν θα είναι, κι η ήδη καταρρακωμένη του αυτοπεποίθηση δεν είναι ακόμα σε θέση να το ακούσει. Άφησέ το για αργότερα, που θα «έχετε μείνει φίλοι».
Βήμα #3: Τα μεθεόρτια
Μπορεί να κλαις με μαύρο δάκρυ στη σκέψη και μόνο ότι θα τον/την χάσεις από τη ζωή σου, και να θέλεις ειλικρινά να μείνετε φίλοι ή αν όχι φίλοι αυτό τέλος πάντων που μένουν οι άνθρωποι όταν χωρίζουν αλλά εξακολουθούν να βρίσκονται/ μιλάνε στο τηλέφωνο/ κάνουν like στις φωτογραφίες του άλλου στο Facebook. Το καταλαβαίνουμε. Όμως τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να το συζητήσεις. Κυρίως γιατί εσύ είχες καιρό να το σκεφτείς και να καταλήξεις αν θέλεις ή όχι να γίνετε σχεδόν-φίλοι, σε αντίθεση με τον εντός ολίγου πρώην σου που έχει άλλα πράγματα να γεμίζουν αυτή τη στιγμή το μυαλό του, όπως του πώς θα γίνει να μη βάλει τα κλάματα μπροστά σου, γιατί να είναι τόσο δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις και αν ποτέ θα συνηθίσει να κοιμάται μόνος του.
Γενικά, για οποιαδήποτε μετεξέλιξη/ μετενσάρκωση/ μετάλλαξη της σχέσης σας σε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτή δύο αγνώστων στην ίδια πόλη θα χρειαστεί να περιμένεις αρκετό καιρό. Κι αυτό όχι μόνο για να προλάβει ο άλλος να πάρει μια απόφαση αντίστοιχη ή όχι με τη δική σου, αλλά γιατί οποιαδήποτε φιλική κίνηση από την πλευρά σου (π.χ. να πιείτε έναν καφέ μια εβδομάδα μετά τον χωρισμό για να δεις αν είναι καλά) θα έχει κάθε δίκιο να την εκλάβει ως ένδειξη ότι το ξανασκέφτηκες/ θέλεις να τα ξαναβρείτε/ δεν αντέχεις μακριά του. Κι είναι πολύ κρίμα να δίνεις ελπίδες σε κάποιον και μετά να τις παίρνεις πίσω. Ένα τηλέφωνο μετά από μία εβδομάδα μπορείς να το κάνεις, αλλά μέχρι εκεί –κι αυτό μόνο αν δεν έχεις απολύτως κανέναν έμπιστο κοινό φίλο να σε διαβεβαιώσει ότι εκείνος/η δεν έχει κάνει καμία απόπειρα αυτοκτονίας τώρα τελευταία.
Τελευταίο και σημαντικό: Τι να μην πεις
- «Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω». Δεν είναι απλά ένα εκνευριστικό κλισέ, είναι και ένα τεράστιο ψέμα. Αν δεν είσαι πια ερωτευμένος/η, φταίει κι ο άλλος, και το ξέρει. Το να προσπαθείς να το αρνηθείς δεν είναι δείγμα μεγαλοψυχίας, είναι το «πατ-πατ» που κάνουμε στα κουτάβια. Και κανείς δεν θέλει να αισθάνεται κουτάβι την στιγμή που τον χωρίζουν.
- «Σ’ αγαπάω, αλλά…». Δεν υπάρχουν, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, «αλλά» στα «σ’ αγαπάω». Αν τον/ την αγαπάς όντως (σαν άνθρωπο, σαν αδερφικό φίλο, σαν οτιδήποτε εκτός από σύντροφο) το ξέρει. Κι αν δεν το ξέρει, θα το μάθει μετά από καιρό, που θα έχει ηρεμήσει κι εκείνος/η και τα πράγματα μεταξύ σας. Το να το πεις την ώρα που χωρίζετε απλά θα τον/την κάνει να στεναχωρηθεί περισσότερο.
- «Θέλω να μείνουμε φίλοι». Τα είπαμε, δεν τα είπαμε; Γιατί ξαναγυρνάμε στα ίδια τώρα;
- «Ίσως κάποια στιγμή που τα πράγματα θα είναι διαφορετικά…». Ακόμα και αν τον/την χωρίζεις επειδή είσαι μυστικός πράκτορας που αποκαλύφθηκε και κινδυνεύει η ζωή όσων είναι γύρω σου, δεν αφήνεις τον άλλο να ελπίζει για κάτι που μπορεί και να μη συμβεί ποτέ –ακόμα και αν εσύ το θεωρείς όντως πιθανό. Αν είναι να τα ξαναβρείτε, ας του έρθει σαν ευχάριστη έκπληξη.
της Ηρώς Κουνάδη in2life.gr
